با تسهیل واردات خط تولید مختلف به ایران، تولیدات داخلی لوازم التحریر و نوشت افزار از جمله خودکار، در سال های اخیر رونق خوبی پیدا کرده است. با این وجود خودکار کالایی مصرفی بوده و همچنان نیاز به تولید بیشتر دارد. آمار نشان می دهد که از کل خودکار و نوشت افزار مصرفی در ایران، تنها 20 درصد آن تولید داخلی هستند و باقی موارد از طریق واردات به بازار عرضه می شوند. اگر علاقه دارید که بدانید، خط تولید خودکار به چه دستگاه هایی نیاز دارد و چقدر هزینه می برد، در ادامه این مطلب همراه ما باشید.

خط تولید خودکار در ایران

فروش عمده لوازم التحریر، واردات لوازم التحریر و راه اندازی فروشگاه نوشت افزار تنها راه های درآمدزایی در حوزه لوازم التحریر نیستند. یکی از راه های خوب درآمدزایی در این حوزه، راه اندازی خط تولید خودکار و سایر نوشت افزارها است.
انواع خودکار در دسته کالاهای مصرفی قرار دارند و همیشه نیاز به تولیدات آن ها احساس می شود. در سال های اخیر، در صنعت تولید نوشت افزار پیشرفت خوبی داشته ایم، اما تولیدات نسبت به نیاز بازار بسیار کمتر بوده و واردات لوازم التحریر از چین و سایر کشورها همچنان رونق دارد.
یکی از چالش های اساسی تولیدکنندگان، تنوع محصولات نوشتاری است. تولید خودکار، ماژیک، خودنویس، روان نویس و… نیاز به دستگاه های متفاوتی دارد و این هزینه اولیه راه اندازی خط تولید متنوع را به شدت افزایش می دهد. یکی دیگر از چالش های موجود، تهیه مواد اولیه با توجه به نوسانات قیمت ارز است.
با توجه به هزینه های بالای مواد اولیه، بسیاری از تولید کنندگان عقیده دارند که هزینه های تولید نسبت به قیمت نهایی فروش، صرفه اقتصادی نداشته و واردات کالاهای خارجی با قیمت ارزان، طرح تولید خودکار را با شکست مواجه می کند. همین موضوع باعث شده تا بسیاری از تولید کنندگان تمایلی برای تنوع دادن به محصولات خود نداشته و سریعترین راه ممکن، یعنی همان واردات را قبول کنند. اما هنوز هم راه اندازی خط تولید خودکار با ایده های جدید، سودآوری خوبی دارد.

خیلی از افراد به فکر راه اندازی خط تولید خودکار هستند و می خواهند دستگاه تولید خودکار و خودنویس را خریداری کنند. مهم ترین سوالات این افراد به شرح زیر می باشد:

• برای راه اندازی خط تولید خودکار به چه دستگاه هایی نیاز است؟
• فرایند تولید خودکار چگونه است؟
• هزینه راه اندازی خط تولید خودکار چقدر است؟
• چه مشکلاتی در مسیر تولید خودکار وجود دارد؟
• خودکار ایده آل چه ویژگی هایی دارد؟

معرفی تجهیزات مورد نیاز برای تولید خودکار

اجزای خودکار شامل لوله خارجی خودکار، پلاستیک انتهای لوله، نوک پلاستیکی، ساچمه و نوک فلزی، توئی، جوهر و درپوش است. مدل و تعداد تجهیزات و ماشین آلاتی که برای تولید محصول مورد استفاده قرار می گیرند، به نوع محصول تولیدی بستگی دارد. موارد زیر شامل برخی از این تجهیزات می باشند.

• دستگاه اکسترودر
• دستگاه برش با دقت بالا
• دستگاه پرکن جوهر
• دستگاه سانتریفیوژ
• دستگاه تزریق پلاستیک
• دستگاه فرم دهی
• نوار نقاله کمربندی خروجی محصول

بسته به طرح ذهنی سازنده خط تولید، ممکن است برخی از این دستگاه ها با یکدیگر ترکیب شده و یا جداگانه ارائه شوند. همچنین بسته به هزینه ای که پرداخت می کنید، می توانید دستگاه های تمام اتومات یا نیمه اتومات تهیه کنید.

مراحل تولید خودکار

• در مرحله اول پلی پروپیلین وارد دستگاه اکسترودر شده و بدنه خودکار ساخته می شود.
• از آنجایی که بدنه خودکار به صورت لوله ممتد ساخته می شود، بعد از رسیدن به اندازه ایده ال، در دستگاه برش توسط کاتر برش زده می شود.
• در مرحله بعد کار دستگاه فرم دهی شروع می شود. دستگاه، بدنه اکسترود شده محصول را به صورت خودکار فرم دهی می کند. یعنی دهانه به صورت مخروط تراشیده شده و ته خودکار به صورت نیمه کره تراشیده می شود.
• مرحله بعدی پرکردن بدنه از جوهر است. این کار نیز توسط دستگاه پرکن جوهر انجام می شود. بدنه در دستگاه قرار می گیرد و جوهر وارد بدنه خودکار می شود.
• دستگاه پرکن جوهر، نوک خودکار را جا می زند و نوک خودکار در محل خود قرار می گیرد.
• ساخت درپوش پلاستیک مرحله بعدی است که توسط دستگاه پلاستیک انجام می شود. در پوش خودکار توسط نیروی انسانی پلیسه گیری می شود. سپس در پوش خودکار توسط نیروی انسانی بر روی خودکار نصب می شود.
• مرحله بعد نوبت سانتریفیوژ خودکار است. این کار توسط دستگاه سانتریفیوژ و با هدف خروج هوای مابین جوهر و نوک خودکار و رساندن جوهر به نوک خودکار انجام می شود.
• در مرحله آخر مارک خودکار توسط دستگاه زده می شود.
• تولید خودکار به اتمام می رسد. خودکارها در جعبه (معمولا 50تایی یا 100تایی) قرار می گیرند. سپس مجموعه ای از جعبه های خودکار در کارتن های بزرگتر بسته بندی می شوند.

هزینه راه اندازی خط تولید خودکار

سرمایه خط تولید خودکار شامل دو دسته سرمایه ثابت و سرمایه در گردش است. سرمایه اولیه ای که برای راه انداختن کارگاه تولید خودکار نیاز است، بستگی به مختصات و ظرفیت طرح شما دارد. سرمایه اولیه ثابت، شامل مبالغ مربوط به تهیه وسایل مورد نیاز در خط تولید است. سرمایه در گردش جهت تهیه مواد اولیه است. مواد اولیه برای تولید خودکار شامل ساچمه کربید تنگستن، پلی پروپیلن، پلی اتیلن، جوهر و نوک خودکار می باشد.
از دیگر هزینه هایی که برای راه اندازی خط تولید خودکار باید انجام دهید، هزینه های اجرایی مواردی از جمله هزینه نیروی انسانی، حمل و نقل، مصرف انرژی، نگهداری و تعمیر تجهیزات و ماشین آلات است. به هزینه های فوق باید هزینه های قبل از بهره برداری را نیز اضافه کنید. هزینه زمین، ساختمان و تاسیسات از هزینه های قبل از بهره برداری می باشند.

برای مطلع شدن از هزینه های طرح توجیهی تولید خودکار به صورت جزئی تر، بایستی هزینه ها به صورت جزئی و با قیمت روز کالا و خدمات محاسبه شوند. به طور کلی هزینه راه اندازی خط تولید خودکار 2 تا 4 میلیارد است که می تواند بسته به عوامل مختلفی متفاوت باشد. به عنوان مثال، اگر شما بخواهید یک کسب وکار بزرگ راه اندازی کنید، باید دستگاه های بیشتری تهیه و این امر باعث می شود، مکان بزرگ تری برای تولید تهیه کنید. همچنین، هزینه های آبونمان از جمله قبض آب، گاز و برق و همچنین حقوق نیروی کارافزایش پیدا می کند.

نکته مثبت درباره طرح تولید خودکار این است که تولیدات داخلی خودکار نهایتا بیست درصد از نیاز کلی جامعه را برطرف می کند. باقی مصرف خودکار، از طریق واردات لوازم التحریر تامین می شود. بنابراین بالابردن میزان تولید، در شرایطی که بتوانید خریدار خوبی برای کالایتان پیدا کنید، مقدور است. همچنین بهبود وضعیت صادرات و حذف مالیات از این بخش، باعث شده تا فضای صادراتی خوبی ایجاد شود و علاوه بر فروش داخلی، بتوانید به فروش بین المللی خودکار هم فکر کنید.
برای موفقیت در این عرصه، توصیه ما این است که در کنار راه اندازی خط تولید خودکار، محصولات خود را با خلاقیت بیشتری تولید کنید، تا نیاز مردم به صورت کامل از طرف تولید کننده های ایرانی برطرف شود و فروشندگان لوازم التحریر کمتر به فکر واردات خودکار باشند.

خرید دستگاه و خط تولید خودکار

در این مقاله به بررسی سرمایه مورد نیاز برای راه اندازی تولیدات انواع خودکار پرداختیم. برای شناخته شدن برند و پیدا کردن خریداران عمده، نیاز به تولید محصول باکیفیت دارید. خراب نشدن خودکار در شرایط بدون درپوش، مقاومت در مقابل بیرنگ شدن، روان نوشتن، مقاومت در برابر هیدروکسید آمونیوم و اسید کلریدریک، نفوذپذیری، مقاومت در برابر نور و… ویژگی هایی هستند که کیفیت محصول تولیدی شما را مشخص می کنند.
بنابراین خرید خط تولید با کیفیت از مواردی است که باید وقت زیادی برای آن بگذارید و خوب تحقیق کنید. برای خرید خط تولیدی با قیمت و کیفیت مناسب، ما به شما واردات خط تولید از چین را پیشنهاد می کنیم. کشور چین بزرگترین تولیدکننده دستگاه های صنعتی است که روابط اقتصادی خوبی با ایران دارد. شما می توانید به صورت مستقیم یا باواسطه، اقدام به واردات این تجهیزات نمایید.
در خرید خط تولید ساخت خودکار، توجه داشته باشید که تجهیزات را از شرکت قابل اعتماد خریداری کنید و گارانتی دستگاه و خدمات پس از فروش بگیرید. برای اطلاعات بیشتر در این زمینه با کارشناسان ما در شرکت بازرگانی سی دی آی در ارتباط باشید.

همه ما با هواپیماهای مسافربری آشنا هستیم، اما نوع دیگری از هواپیما وجود دارد که به طور خاص برای حمل کالا طراحی شده است. هواپیماهای باربری نقش اساسی در حمل و نقل کالا و مواد در سراسر جهان دارند. این نوع هواپیماها قادرند محموله های زیادی با اندازه های متفاوت را حمل کنند و برای مشاغلی که نیاز به جابجایی مقادیر زیادی کالا دارند، ایده آل هستند.
در این مطلب انواع هواپیماهای باربری و مخصوص حمل و نقل بار را معرفی می کنیم.

انواع هواپیما

حمل و نقل بار و مسافر به سه روش زمینی (ماشین و قطار)، هوایی و دریایی صورت می گیرد. حمل و نقل هوایی سریع ترین روش جابجایی بار و مسافر می باشد که در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد. هواپیماها بر اساس نوع کارکردشان به چهار دسته تقسیم می شوند:

• هواپیمای باری
• هواپیمای مسافربری
• هواپیمای ترکیبی (این هواپیماها می توانند هم مسافر و هم بار را جابجا کنند.)
• هواپیمای تبدیل شونده (هواپیماهایی که می توانند از پیکربندی تمام بار به پیکربندی ترکیبی یا حتی مسافربری تبدیل شوند.)

معرفی هواپیمای تمام بار (هواپیماهای باربری)

هواپیماهای تمام بار، بخش مهمی از سیستم حمل و نقل مدرن هستند. این هواپیماها کالاها و مواد را به سرعت زیادی در سراسر جهان جابجا می کنند. این نوع هواپیما از همان ابتدا، برای اهداف مشخصی ساخته می شود؛ بنابراین ظاهر آن با هواپیمای مسافربری معمولی فرق دارد. هواپیماهای باربری معمولا فضای بزرگی برای حمل دارند، طوری که انواع خاصی از هواپیماهای باربری، برای حمل هواپیماهای کوچکتر یا تانک های نظامی که وزن بالایی دارند استفاده می شوند.

هواپیمای باری سقف بلند و درهای بزرگی دارد. به این طریق بارگیری و تخلیه بار به آسانی انجام می شود. این هواپیما انبارهای بزرگی دارند که از آن ها برای جاگذاری محموله های بزرگ همچون وسایل نقلیه، ماشین آلات و… استفاده می شود. نحوه بارگیری و تخلیه بار در هواپیماهای باربری با هواپیماهای مسافربری فرق دارد. هواپیماهای مسافربری معمولاً مسافران را از طریق دری در پهلو و جلوی هواپیما سوار و پیاده می کنند، هواپیماهای تمام بار، معمولاً از طریق درهای باری بزرگ در جلو یا عقب هواپیما بارگیری و تخلیه می شوند. این حالت امکان بارگیری و تخلیه بار سریعتر و کارآمدتر را فراهم می کند.
هواپیماهای باربری معمولاً دارای دو محفظه اصلی هستند. یکی از آنها عرشه اصلی است که بیشتر محموله ها در آن ذخیره می شوند و دیگری عرشه پایینی است که معمولاً برای اقلام کوچکتر یا برای مواردی که نیاز به دسترسی سریع دارند، استفاده می شود. عرشه اصلی معمولاً به بخش هایی تقسیم می شود که هر کدام می توانند نوع خاصی از محموله را در خود جای دهند. به عنوان مثال، یک واحد ممکن است برای اقلام سخت در نظر گرفته شود، در حالی که بخش دیگر برای اقلام شکننده است.

Boeing 747-400F

بوئینگ 400-747 اف، یک هواپیمای پهن پیکر تمام باری است که توسط شرکت بزرگ بوئینگ تولید می شود. این هواپیما در سال 1993 معرفی شده و تا سال 2002 تولید شد. 400-747 اف نسخه باربری هواپیمای 400-747 است و می تواند تا 124 تن بار را حمل کند. برد آن 4350 مایل دریایی است و می تواند در ارتفاع 35000 فوتی حرکت کند.

Airbus A300-600F

ایرباس A300-600F یک هواپیمای باربری دو موتوره است که توسط شرکت ایرباس ساخته شده است. این مدل نسخه باربری هواپیمای A300-600 است. A300-600F اولین پرواز خود را در 9 اکتبر 2007 انجام داد و توسط ایرفرانس در 25 اکتبر 2007 معرفی شد. A300-600F می تواند تا 70 تن (154000 پوند) بار حمل کند. این هواپیما دارای یک درب بار در عرشه اصلی و یک درب بار جانبی است. از این هواپیمای باری می توان برای حمل محموله های بسته بندی شده و کانتینری استفاده کرد.

Lockheed L-100 Hercules

لاکهید L-100 هرکول یک هواپیمای حمل و نقل باری نظامی چهار موتوره توربوپراپ است که توسط لاکهید طراحی و ساخته شده است. هرکول برای جایگزینی هواپیماهای باری قدیمی با موتور پیستونی مانند C-130 Hercules طراحی شد. L-100 اولین بار در سال 1964 پرواز کرد و تا سال 1992 تولید شد. در مجموع 219 عدد L-100 ساخته شده است.

Antonov An-124

آنتونوف An-124 یک هواپیمای باربری فوق سنگین با طراحی شوروی است. این هواپیما، بزرگترین هواپیمای حمل و نقل نظامی در جهان است. An-124 برای حمل و نقل محموله های بزرگ و سنگین و انتقال آنها به پایگاه های نظامی و فرودگاه های غیرنظامی با زیرساخت های زمینی محدود طراحی شد.

مقدار بار مجاز در پرواز این هواپیما 150 تن است. از An-124 در کاربردهای غیرنظامی نیز استفاده می شود. حمل و نقل هوایی کمک های بشردوستانه و حمل و نقل محموله های بزرگ برای صنایع هوافضا و ساختمان از کاربردهای این هواپیمای باربری عظیم الجثه است.

McDonnell Douglas MD-11F

McDonnell Douglas MD-11F یک هواپیمای غول پیکر دو موتوره است. این هواپیما توسط مک دانل داگلاس طراحی و ساخته شد. هواپیمای MD-11F اولین بار در سال 1995 پرواز کرده و در سال 1996 وارد چرخه خدمت دهی شد. از این مدل هواپیما در مجموع 60 مورد ساخته شد که آخرین تولید آن در سال 2001 بود.

Ilyushin Il-76TD-90VD

Ilyushin Il-76TD-90VD یک هواپیمای حمل و نقل باری نظامی است. این هواپیمای باری، نسخه ارتقا یافته Il-76MD با کابین شیشه ای جدید و موتورهای قوی تر است. Ilyushin Il-76TD-90VD می تواند تا 60 تن محموله را حمل کرده و در باندهای هوایی کوتاه فرود آید.

Boeing 747-8F

Boeing 747-8F یک هواپیمای باری پهن پیکر است که در سال 2011 معرفی شد. این هواپیما بزرگترین نوع 8-747 و بزرگترین هواپیمای باربری تجاری در جهان است. 8-747 اف، می تواند تا 140 تن بار را حمل کند و بردی بیش از 8000 مایل دارد.

Airbus A330-200F

ایرباس A330-200F یک هواپیمای باری دو موتوره است. این هواپیما در سال 2011 بر اساس هواپیمای مسافربری ایرباس A330-200 ساخته و تحویل داده شده است. A330-200F می تواند تا 70 تن بار را حمل کند و حداکثر برد آن 4000 مایل دریایی است.

Antonov An-225

آنتونوف An-225 یک هواپیمای باری شش موتوره است که در دهه 1980 توسط اتحاد جماهیر شوروی طراحی شد. این مدل، سنگین ترین هواپیمای جهان است. اولین پرواز An-225 در 21 دسامبر 1988 بود. طول این هواپیما 84 متر بوده و طول بال آن 88 متر است.
Antonov An-225 می تواند تا 250 تن بار حمل کند. این هواپیما برای حمل شاتل های فضایی طراحی شده بود، اما امروزه از آن برای جابه جا کردن اشیاء سنگینی همچون ژنراتور های 150 تنی و قطار استفاده می شود. از دیگر قابلیت های این هواپیما می توان به حمل بار به صورت خارجی و بر روی بدنه هواپیما اشاره نمود.

An-124-100M-150

آنتونوف An-124-100M-150 یک هواپیمای باربری سنگین چهار موتوره است که در دهه 1980 توسط دفتر طراحی آنتونوف در SSR اوکراین طراحی شد.
این هواپیما بر اساس مدل An-124 Ruslan ساخته شده است. همچنین این مدل، نسخه به روز شده An-124-100 است که بار و برد بیشتری دارد. اولین پرواز هواپیمای An-124-100M-150 در سال 2014 انجام شد.

Boeing 747-400ERF

Boeing 747-400ERF یک هواپیمای تجاری پهن پیکر است که توسط شرکت هوافضای آمریکایی بوئینگ تولید شده است. Boeing 747-400ERF نسخه باربری 400-747 است و می تواند تا 136 تن بار را حمل کند.

747-400BCF

747-400BCF نسخه اصلاح شده 400-747 است که به یک هواپیمای باربری تبدیل شده است. تفاوت اصلی بین این دو هواپیما این است که 747-400BCF دارای یک درب محموله بزرگ در سمت چپ بدنه است. 747-400BCF می تواند تا 150 تن بار را حمل کند و بردی بیش از 8000 مایل دارد.

برای حمل بار من از هواپیمای باربری استفاده می شود؟

در این مطلب به معرفی هواپیماهای باربری پرداختیم و معروف ترین هواپیماهای باربری جهان را نیز معرفی کردیم.
حمل و نقل هوایی به چند صورت انجام می شود. یکی از این روش ها ارسال فریت بار است. حمل فریت بار مربوط به بارهای کوچکی است که بیشتر از حداکثر وزن مجاز در پرواز مسافر هستند. از آنجایی که هزینه اضافه بار زیاد است، افراد از فریت بار برای ارسال وسایل شخصی شان به مقصد مشخص استفاده می کنند. ارسال این بارها از طریق هواپیماهای مسافربری یا ترکیبی صورت می گیرد.
ارسال به روش فریت بار فقط برای مسافران است. اگر تاجر هستید و قصد دارید که کالاهایی انبوه را از طریق یکی از انواع روش های حمل و نقل هوایی جا به جا کنید، روش کارگو برای شما مناسب است. در این روش شما می توانید حجم نامحدودی از بار را به کشوری دیگر ارسال کنید.
نوع دیگری از حمل و نقل هوایی، حمل سریع السیر است. با استفاده از این روش مرسوله شما در کمترین زمان ممکن از محل فرستنده دریافت و توسط سرویس پست بین المللی به درب محل گیرنده تحویل داده می شود. با توجه به اینکه هزینه ارسال هوایی به خودی خود بالاست، این روش چندان اقتصادی نیست. اما برای ارسال مدارک تحصیلی، نامه مهم و… می توان از این روش استفاده کرد.

کشتی های باربری از مهم ترین عناصر حمل و نقل بین المللی کالا محسوب می شوند. بیش از 80 درصد مواد اولیه و کالاها، توسط انواع کشتی باربری بین کشورها جابجا می شوند. انتخاب کشتی مناسب، در کاهش هزینه های حمل و نقل و تامین سلامت محصول اهمیت زیادی دارد.

کشتی های باری همگی برای حمل ونقل بین المللی بار در نظر گرفته شده اند. با این وجود بر اساس نوع باری که این کشتی ها جابا می کنند، می توان آن ها را در 7 دسته طبقه بندی کرد. در این مطلب انواع کشتی باربری که در حمل و نقل بین المللی در دریا و اقیانوس ها استفاده می شود را معرفی می کنیم.

معیار تقسیم بندی کشتی های باری

انواع مختلفی از کشتی ها به منظور حمل و نقل مسافر، حمل کالا و امور نظامی مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به اینکه ماهیت کالاهایی که از طریق دریا منتقل می شوند متفاوت است، برای جابجا کردن آنها نیاز است که از کشتی های متنوعی استفاده شود. انتقال برخی بارها ، شرایط ویژه و مشخصی دارند که یک کشتی باید بتواند این شرایط را مهیا کند. برای مثال کشتی که برای حمل دارو و لوازم آرایشی و بهداشتی استفاده می شود با کشتی که برای حمل مواد شیمیایی کاربرد دارد متفاوت است.
مسیر حرکت کشتی باربری، اندازه کشتی، سرعت و…، فاکتورهای بعدی هستند که اجازه عبور کشتی در مسیرهای متفاوت دریا و اقبانوس را می دهند. معیارهای تقسیم بندی کشتی های باربری به ظرفیت آن ها و همچنین قدرت حمل آنها بستگی دارد، از این رو لازم است که با بررسی انواع گوناگون کشتی های باربری نوع درست و مناسب کشتی باربری را جهت حمل بار خود بشناسیم.

معرفی انواع کشتی های باربری

هر کشتی بر اساس نوع کالا و باری که جابجا می کند، در گروه خاصی از انواع کشتی باربری قرار می گیرد. ویژگی های هر محموله، به معنای شرایط خاص جابجایی است و برای جابجایی آن باید مناسب ترین کشتی برای حمل انتخاب شود.

کشتی های باربری عمومی

کشتی های باربری عمومی، ظرفیت مناسبی برای جابجایی بار داشته و در مسیرهای طولانی مورد استفاده قرار می گیرند. این کشتی ها انبارهای پهنی دارند؛ به همین دلیل از این نوع کشتی های حمل و نقل دریایی بیشتر برای حمل بارهای بزرگ استفاده می شود. لازم به ذکر است که کشتی های عمومی فضایی برای نگهداری کانتینرهای معمولی ندارند.
در این کشتی ها جرثقیل هایی تعبیه شده است که جهت انجام عملیات بارگیری و تخلیه بار در بنادر استفاده می شود. برای حمل بارهای موجود در بنادری که از امکانات زیادی بهره مند نیستند، از این نوع کشتی استفاده می شود. از کشتی های عمومی برای نگهداری و انتقال بارهایی مثل چوب، فولاد، آهن و… استفاده می شود.

کشتی دارای کانتینر

کشتی های دارای کانتینر (Cantainer Ships) از مهم ترین انواع کشتی باربری هستند. بیش از نصف حمل و نقل های دریایی، توسط کشتی های کانتینری صورت می گیرد. کشتی های Cantainer Ships کشتی های خودکاری هستند که توسط جرثقیل ها بارگیری و تخلیه می شوند. این کشتی‎ ها به منظور حمل و نقل انواع کانتینرهای استاندارد ساخته ‎اند. کشتی‎ های دارای کانتینر می‎ توانند کانتینرهای 20ft، 40ft، 45ft را حمل و نقل کنند.
بزرگترین کشتی کانتینری Emma Maersk است.

کشتی های باربری نفتی

کشتی های تانکری از انواع کشتی باربری هستند که برای اهداف مختلفی ساخته می شوند. مهم ترین انواع کشتی های تانکری شامل تانکرهای نفتی، تانکرهای گاز مایع، تانکرهای مواد شیمیایی و تانکرهای نوشیدنی می باشد.
کشتی تانکر نفتی (Oil Tankers)، از انواع کشتی باربری است که از آن برای حمل و نقل نفت خام استفاده می شود. این کشتی ها دارای مقاومت ساختاری بوده و در برابر نفت عایق هستند. برای پر و خالی کردن نفت در کشتی، از سیستم پمپ استفاده می شود. با توجه به ابعاد بزرگ این کشتی ها، لازم است که حتما از دریاهای عمیق تردد کنند. اندازه این نوع کشتی بسیار بزرگ بوده و کشتی نفتی می تواند تا 2 میلیون بشکه نفتی را بارگیری و حمل کند.

کشتی حمل گاز

از انواع کشتی باربری می توان به کشتی حمل گاز اشاره کرد. این نوع کشتی‎ ها در دسته نفتکش ها قرار دارند، اما از تکنولوژی پیشرفته تری برای حمل و نقل گازها بهره می برند.
کشتی های حمل گاز برای جابه جا کردن گازهای مختلفی همچون گازهای طبیعی مایع یا LNG و حمل گازهای پترولم یا LPG مورد استفاده قرار می‎ گیرند. حامل گاز LNG از محیطی با دمای 50 درجه سانتی گراد و حامل گاز LPG از دمای 17 درجه سانتی گراد برای حمل گاز استفاده می کند.

کشتی فله بر

کشتی های باربری فله بر، یکی از انواع دیگر کشتی های باربری هستند که برای حمل کالاهای بسته بندی نشده یا فله استفاده می شوند. چنین حامل هایی برای محموله های بسته بندی شده (از جمله سیمان، گندم، شکر)، محموله های پالت شده (از جمله رنگ ها، مواد شیمیایی) و همچنین برای مواد معدنی (زغال سنگ، سنگ آهن)، غلات غذایی، الوار و سایر محصولات مشابه استفاده می شوند.
در هر سفر دریایی، تنها می توان یک یا دو نوع محموله را توسط کشتی های فله بر جابجا کرد. کشتی های فله بری (Bulk Carrers)، برای بارگیری و یا خالی کردن بار از جرثقیل‎ های قاشقی شکل استفاده می‎ کنند.

کشتی یخچال دار

از کشتی های باربری یخچال دار (Reefer Vesseh)، جهت حمل کالاهای فاسدشونده از جمله مواد غذایی و دارو استفاده می شود. در کشتی های ریفری معمولا 3 تا 5 سردخانه وجود دارد و محموله ها بر اساس نوعشان، درون این سردخانه ها قرار می گیرند. عمده محصولات غذایی که با این کشتی ها جا به جا می شوند شامل سبزیجات، گوشت، میوه ها، لبنیات، محصولات پروتئینی و… است.

کشتی‎ های حمل دام

از این کشتی ها برای جابجایی حیوانات استفاده می شود. توجه به اینکه بار این کشتی ها موجودی زنده است، جابجایی کشتی از حساسیت بالایی برخوردار است. طراحی کشتی های دام بر، باید ویژگی های اختصاصی مورد نیاز دام از جمله فضای تغذیه، دفع و سیستم تهویه مناسب را داشته باشد.
این کشتی ها دارای انواع سقف باز و بسته هستند. آن دسته از کشتی‎ هایی که دارای سقف باز هستند، برای حمل تعداد بالای دام استفاده می شوند. اما کشتی‎ هایی که سقف بسته دارند، تعداد دام کمتری نسبت به مدل قبلی را حمل می کنند.

کشتی های Ro-Ro

Ro-Ro مخفف Roll-on/roll-off است. کشتی های Ro-Ro نقش مهمی در حمل و نقل ماشین آلات ایفا می کنند. این دسته از انواع کشتی باربری، برای حمل و نقل انواع خودروی سواری، اتوبوس، کامیون، جرثقیل، ماشین آلات کشاورزی، هواپیما و… مناسب است.
این کشتی ها بستر و امکاناتی برای غیرمتحرک کردن هر نوع وسیله چرخداری را دارند. بعضی از کشتی های Ro-Ro برای حمل وسایل نقلیه فضاهایی دارند و بعضی از آنها نیز دارای کانتینر مخصوص هستند.

شناورهای چند منظوره

این کشتی ها، انواع مختلفی از کالاها از جمله محموله عمومی و خاص را جابجا می کنند. سیستم ذخیره سازی این شناورها به صورتی است که در بخش های مختلف، بتوان کالاهایی با ویژگی های متنوع را نگهداری کرد. این شناورها برای تخلیه بار، نیاز به کشتی هایی دارند که بار را از دریا تحویل بگیرد، چرا که این کشتی های غول پیکر، امکان حمل و نقل ساحلی را ندارند.

کلام آخر

حمل و نقل دریایی، پر استفاده ترین روش جابجایی بین المللی بار است. انواع کشتی باربری هزاران تن بار را با هزینه منطقی بین دریاها و اقیانوس ها جابجا می کنند. جهت جابجایی امن و مطمئن بار، شناخت انواع کشتی های حمل بار، ضروری است. در این مطلب انواع کشتی باربری از جمله کشتی باری عمومی، کانتینری، تانکردار و رول-آن/رول آف را معرفی کردیم.

برخی از این کشتی ها با توجه به اندازه بزرگی که دارند، تنها مسیرهای دریایی خاصی را می توانند طی کنند. این کشتی ها معمولا از آب های آزاد عبور می کنند و تخلیه بار آن ها نیز توسط کشتی های دیگر، در دریا صورت می گیرد. امیدواریم مطالعه این مطلب برایتان مفید باشد.

کشتی ها و قایق های حمل کالا و مسافربری که در دریا حرکت می کنند، در معرض خطرات مختلفی قرار دارند. طوفان، گم شدن، غرق شدن، حمله دزدان دریایی و… مثال هایی از این اتفاقات ناگوار هستند. رادارهای مخصوص قایق و کشتی، در ردیابی کشتی ها و قایق هایی که به سمت دریا و اقیانوس می روند کمک می کنند.

با استفاده از GPS کشتی، می توان موقعیت لحظه ای کشتی در هر نقطه از دنیا را رصد کرد. وب سایت هایی جهت ردیابی کشتی وجود دارند که می توانید در آن مشخصات کشتی و موقعیت مکانی آن را بررسی کنید. در این مطلب درباره کاربرد ردیاب شناور توضیح داده و چند مورد از وب سایت های معروف در زمینه ردیابی انواع شناور را معرفی می کنیم.

اهمیت استفاده از ردیاب کشتی

صادرات و واردات در دهه های اخیر به بیشترین حد خود رسیده است. مسیر دریایی، یکی از اصلی ترین روش های انتقال محموله های تجاری می باشد. امروزه بسیاری از کالاها و محموله های تجاری بین کشورهای مختلف از طریق حمل و نقل دریایی و به وسیله کشتی ها جابجا می شوند. این کشتی ها از نظر اقتصادی اهمیت زیادی دارند. همچنین برخی کشتی ها برای نقل و انتقال افراد استفاده شده و کشتی مسافربری نامیده می شوند.

به منظور تامین امنیت جان مسافران و حفظ امنیت بار، از تکنولوژی متعددی استفاده می شود که یکی از آن ها سیستم ردیابی کشتی است. پیشرفت فناوری، به طور قابل توجهی امکان نظارت و ردیابی کشتی ها را بهبود داده است. با این سیستم می توان به راحتی کانتینر، کشتی یا هر شناوری را در هر نقطه ای از کره زمین ردیابی کرده و به صورت لحظه ای از مکان دقیق آن مطلع شد.

برای ردیابی کشتی و انواع شناور، سیستم های مانیتورینگ شناورهای مبتنی بر ماهواره (VMS) ارائه شده است. سیستم شناسایی خودکار (AIS) نیز، به ارائه اطلاعات بلادرنگ درباره کشتی ها کمک می کند.
چندین وب سایت ردیابی کشتی وجود دارد که با استفاده از سیستم شناسایی خودکار، مکان واقعی شناورها را ارائه می دهند. با کمک فرستنده های موجود در کشتی ها، ماهواره ها سیگنال های AIS را از کشتی ها جمع آوری می کنند تا موقعیت، مسیر، سرعت و نوع کشتی را از طریق پلتفرم های آنلاین مختلف ارائه کنند. با استفاده از این ردیاب ها، آژانس های دریایی و مالکان کشتی ها می توانند به وضعیت شناورها نظارت کنند.

از مزایای سیستم ردیابی کشتی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• کنترل وضعیت مکانی شناور از راه دور به صورت لحظه به لحظه
• امکان ردیابی خودکار و آسان
• مدیریت آسان ناوگان دریایی برای سازمان های کشتیرانی
• امکان اطلاع درباره زمان رسیدن کشتی به مقصدو ارائه اطلاعات به صاحبان بار
• امکان کنترل انواع لنج های باری، قایق موتوری، جت اسکی، کشتی های باری و مسافربری و…

وب سایت های مهم جهت ردیابی کشتی

• Marine-Traffic

Marine-Traffic، یکی از معروف ترین و پرکاربردترین سیستم های ردیابی آنلاین کشتی است. این وب سایت داده های لحظه ای کشتی ها را به کاربر ارائه می دهد. همچنین ویژگی های پیشرفته دیگری برای پیگیری وضعیت کشتی دارد. این ویژگی ها خدماتی همچون ردیابی ماهواره ای پیشرفته، نمودارهای دریایی و… را به صاحبان کشتی ارائه می دهند. از طریق این برنامه می توان اطلاعاتی همچون سرعت حرکت، تصویری از شناور، مالکیت شناور و… را بررسی کرد.
Marine-Traffic، علاوه بر ردیابی کشتی، امکان ردیابی بنادر مختلف در سراسر جهان را نیز فراهم می کند. این وب سایت دارای پایگاه داده عظیمی از هر نوع کشتی است؛ طوری که اطلاعاتی در مورد 650000 دارایی دریایی مانند کشتی ها، بنادر و چراغ ها و… ارائه می دهد.
Marine-Traffic حداقل 800 میلیون موقعیت شناور و 18 میلیون کشتی و رویدادهای مرتبط با بندر را در ماه ثبت می کند.

• FleetMon

FleetMon، یکی دیگر از پایگاه داده های کشتی ها و بنادر در سراسر جهان است. این سایت داده های موقعیت مکانی کشتی ها را به همراه اطلاعات فنی بیش از 500000 کشتی ارائه می دهد. با استفاده از ابزار تعاملی این برنامه با نام FleetMon Explorer، می توانید نمای لحظه ای از ترافیک دریایی را مشاهده کنید و به اطلاعات مربوط به برنامه ریزی لجستیک، ردیابی ناوگان، تجزیه و تحلیل ترافیک و… دسترسی داشته باشید.
FleetMon در سال 2007 راه اندازی شد و در حال حاضر به بیش از 164 کشور خدمات می دهد. این وب سایت مشخصات کشتی ها، زمانبندی ورود به بنادر و الگوی حرکتی کشتی ها و شناورها را ارائه می دهد.

• Shipfinder

Shipfinder یکی دیگر از خدمات آنلاین ردیابی کشتی است که امکان جستجوی کشتی را از طریق گزینه های مختلف همچون تعداد کشتی، ظرفیت، مالکیت و… فراهم می کند.

این سرویس برای بررسی لحظه به لحظه وضعیت انواع شناور از جمله کشتی های بیش از 300 تن، کشتی های مسافربری و کشتی های کوچک مانند قایق های تفریحی مناسب است. این برنامه سابقه جستجوی کاربران را ذخیره می کند تا تجربه کاربری بهتری را ارائه دهد.

کلام آخر

در این مقاله در رابطه با نحوه پیگیری و ردیابی شناورها توضیح دادیم. این سیستم می تواند به سازمان های کشتیرانی کمک کند تا شناورهای خود را در مسیرهای دریایی مدیریت کنند. همچنین می توان اطلاعات رهگیری کشتی ها را به صاحبین بار ارائه داد تا آن ها از وضعیت بار خود و زمان تقریبی رسیدن بار به بندر مقصد، مطلع شوند.

در ادامه وب سایت هایی برای پیگیری انواع شناورهای دریایی معرفی کردیم. اکثر این وب سایت ها اطلاعاتی درباره ویژگی ها و مشخصات فنی هر سفر دریایی ارائه داده و حتی درباره مواردی همچون بنادر، ترافیک دریایی و… نیز اطلاعات می دهند.
اگر به دنبال وب سایت های بیشتری برای ردیابی کشتی یا سایر شناورها هستید، ما به شما وب سایت های CruiseMapper، myshiptracking، VT Explorer و Vesseltracker را پیشنهاد می دهیم.

یکی از مباحث مهم در زمینه حمل و نقل و باربری بحث کریدورها است. کریدور (corridor) مسیری است که برای حمل و نقل و جا به جایی کالا مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان محور ترافیک و عبور کالا در سطح کشوری، منطقه ای و یا بین المللی در نظر گرفته می شود.

در این مطلب به توضیح دقیق مفهوم corridor یا شبکه انتقال می پردازیم و اهمیت کریدورها در تجارت را بررسی می کنیم. همچنین در انتها کریدورهای مهم حمل و نقل که در مسیر ایران قرار دارند را معرفی می کنیم. با ما همراه باشید.

کریدور حمل و نقل چیست؟

به مسیرهای عبور از طریق گذر از مناطق و مسیرهای واسط ترانزیت، جهت جابه جایی از مبدا تا مقصد کریدور می گویند. کریدورها در سطح کشوری، منطقه ای و بین المللی تعریف می شوند.

طبق تعریفی دیگر، corridor یک مسیر خطی بزرگ است که توسط یک یا بیش از یک راه حمل و نقل (جاده ای، ریلی، هوایی، دریایی) جهت جابجایی و انتقال کالا از مبدا تا مقصد به کار گرفته می شود.

حمل و نقل و بارگیری بر اساس کریدور از نظر اقتصادی به صرفه بوده و باعث صرفه جویی در زمان و هزینه می شود. به دلیل رفت و آمد در کریدورها، اغلب این مسیرها توسعه خوبی پیدا کرده اند. به طور کلی هر کریدور در یکی از جهت های زیر قرار دارد:

• جهت شمال به جنوب و یا برعکس
• جهت شرق به غرب و یا برعکس
• جهتی مابین کریدورهای طولی و عرضی

انواع کریدور

شناخت کانال های حمل و نقل و انتخاب روش حمل درست، در موفقیت یک تجارت اهمیت بالایی دارد. در صورتی که مسیرها شناسایی نشوند و یا نوع حمل به درستی انتخاب نشود، ضررهای جبران ناپذیری به بار می آید. در هر corridor حمل و نقل، می توان از شیوه های مختلف حمل و جابجایی کالا از جمله حمل و نقل جاده ای، حمل و نقل دریایی، حمل و نقل هوایی و حمل و نقل ریلی و یا ترکیبی از آن ها استفاده نمود. البته این روش های حمل باید در شبکه ای که شما از آن می گذرید وجود داشته باشند.

کانال های حمل و نقل انواع مختلفی دارند که به شرح زیر است:

• شبکه داخلی: شبکه داخلی راهی جهت حمل و نقل محموله ها درون یک کشور بوده و مسیرهای برون مرزی را در برنمی گیرد.
• شبکه خارجی: شبکه خارجی راهی جهت حمل و نقل محموله ها به صورت صادراتی و وارداتی با سایر کشورها می باشد. این مسیرها نقش مهمی را در پیشرفت اقتصاد کشورها ایفا می کنند.
• شبکه ترانزیتی: راهی که جهت حمل و نقل و جابجایی محموله ها و انسان ها با سایر کشورهای مرزی ایجاد می شود.
• شبکه بین المللی: شبکه ای بین المللی که مسیرهای حمل و نقل کالا با روش های زمینی، هوایی و آبی را در برمی گیرد. این مسیرها باعث رونق تجارت داخلی و ترانزیت، افزایش تعاملات بین المللی، توسعه حمل و نقل مرکب و رونق اقتصادی می شوند. تردد در این کریدورها مطابق با قوانین و مقررات بین المللی است. مسیر این شبکه از چندین کشور مختلف عبور می کند. در واقع این corridor، کوتاه ترین فاصله ها را با قطب های صنعتی و اقتصادی دنیا دارد.

اهداف ایجاد کریدورهای حمل و نقل

• افزایش دسترسی کشور ها به بازارهای جهانی از طریق تسهیلات حمل و نقلی ریلی، جاده ای، هوایی و دریایی
• توسعه حمل و نقل و تجارت بین المللی
• ساماندهی حمل و نقل کالا و مسافران
• یکپارچه سازی سیاست های حمل و نقل
• افزایش حجم حمل و نقل
• تأمین امنیت در مسیر جابجایی کالا و مسافران
• محافظت از محیط زیست بر اساس استانداردهای بین المللی
• امکان اجرای قوانین و مقررات حمل و نقل
• تکمیل حلقه لجستیک و زنجیره حمل و نقل
• کاهش هزینه صادرات و واردات برای تجار
• توسعه حمل و نقل چند وجهی
• توسعه و رونق اقتصادی کشورهای منطقه
• کاهش وابستگی به مسیرهای انحصاری

کریدورهای بین المللی عبوری از ایران

کشور ما در موقعیت جغرافیایی خاصی قرار دارد. ایران از سمت غرب و شمال به اروپا و کشورهای حاشیه دریای خزر، از جنوب به خلیج فارس، دریای عمان و کشورهای حاشیه آن ها و آسیای شرقی از جمله چین مرتبط می شود. همسایگی با کشورهای مختلف، قرارگیری در خاورمیانه و داشتن مرزهای دریایی گسترده، این کشور را به شاهراه تجارت بین المللی تبدیل کرده است.

پنج شبکه بین المللی از کشور ما عبور می کنند که در این بخش به معرفی آن ها می پردازیم.

شبکه حمل و نقل شمال به جنوب

این کریدور سه کشور روسیه، هند و ایران را به یکدیگر مرتبط می کند. این شبکه از کشور فنلاند در شمال اروپا آغاز شده و مقصد آن کشورهای واقع در خلیج فارس و جنوب شرق آسیا می باشد.

در این corridor برای حمل بار و کالا از حمل و نقل ریلی و دریایی استفاده می شود. این شبکه حمل و نقل در کشور ما از بندرهای دریای خزر از جمله امیرآباد و بنادر جنوبی کشورمان، نظیر بندر شهید رجایی، عبور می کند.

شبکه حمل و نقل تراسیکا

تراسیکا به عنوان مسیری که کمترین هزینه و زمان جهت اتصال کشورهای آسیای میانه به بازارهای جهانی و بنادر اروپایی دارد، شناخته می شود. این شبکه جهت اتصال ایران، ترکیه، قزاقستان، آذربایجان، گرجستان، ازبکستان و رومانی تاسیس شده است.

کریدور شرق به غرب

کریدور شرق به غرب همان جاده ابریشم است که بیش از دو هزار سال قدمت دارد. این شبکه حمل و نقل کالا و بار از مقصد آسیا به مبدأ اروپا را ممکن می کند.

جاده ابریشم با داشتن شش مسیر مختلف، حمل و نقل کالاها را از طریق ایران به کشورهای آسیای میانه، خاور دور، شرق آسیا، جنوب شرقی آسیا، اروپا و آفریقا امکان پذیر می کند. حمل کالا در این شبکه از دو طریق زمینی و دریایی صورت می پذیرد.

کریدور جنوبی آسیا

مسیر این کریدور از شرق آسیا آغاز شده و پس از عبور از شبه قاره هند، در مرز جنوب شرقی ایران (در شهر میرجاوه از استان سیستان و بلوچستان) وارد ایران می شود. در ادامه مسیر، این شبکه تا مرزهای رازی، بازرگان و خسروی ادامه یافته و پس از خروج از کشور ما، به دریای مدیترانه و کشورهای اروپایی ختم می شود.

در این corridor حمل و نقل کالا از دو طریق ریلی و دریایی انجام می شود. هدف از تاسیس این کریدور، توسعه ارتباط ریلی ایران با کشور عراق و حوزه دریای مدیترانه بود که باعث گسترش حمل و نقل در corridor شرق به غرب شد.

شبکه آلتید

آلتید یکی دیگر از کریدورهای بین المللی است که در سال 1992 ایجاد شده است. آلتید از کامل ترین شبکه ها شامل کریدورهای شمال، مرکز و جنوب است. این شبکه به منظور تسهیل حمل و نقل زمینی آسیا و اقیانوسیه ایجاد شد. آلتید مرز شمالی ایران و ترکمنستان، حاشیه دریای خزر و بندر ترکمن را شامل می شود.

سخن پایانی

شبکه های حمل و نقل یا همان corridorها، بهترین و منطقی ترین مسیرها برای حمل و نقل بار و مسافر هستند. ممکن است در این شبکه ها، ممکن است چندین روش حمل از جمله روش زمینی، هوایی و دریایی وجود داشته باشد. انواع شبکه های موجود شامل کریدورهای داخلی، خارجی، ترانزیت و بین المللی است که قوانین موجود در هر یک از آن ها متفاوتند. برای مثال در کریدورهای بین المللی، باید بر اساس قوانین بین المللی حمل و نقل عمل گردد.

آشنایی با corridor حمل و نقل جهت تجارت داخلی و بین المللی، ضروری است. شناخت کریدورها در تجارت باعث صرفه جویی در هزینه و زمان تجار خواهد شد. برای مثال با شناخت بهترین شبکه انتقال از چین، می توانید هزینه انتقال بار را در واردات کالا از چین کاهش دهید.