امروزه استفاده از تلفن های همراه هوشمند در بین مردم رواج پیدا کرده است. به طوری که کمتر کسی را می توان یافت که از این وسیله الکترونیکی استفاده نکند. تمامی کسانی که از تلفن همراه استفاده می کنند، نیاز به لوازم جانبی موبایل نیز خواهند داشت. بسیاری از این لوازم از قبیل گلس، قاب و غیره برای محافظت از گوشی ساخته شده اند. تقاضای زیاد خرید اینگونه وسایل باعث شده که واردات اینگونه کالا ها تبدیل به تجارتی پرسود شود. کشور های مختلفی تولید کننده لوازم جانبی موبایل در سراسر جهان هستند که از جمله مهمترین آن ها کشور چین است. ما در این مطلب قصد داریم در مورد واردات گلس گوشی به صورت عمده از چین با شما صحبت کرده و همه نکات مهم در این زمینه را بیان کنیم. چنانچه علاقه مند به فعالیت در این حوزه هستید، خواندن این مطلب می تواند کمک زیادی به شما کند؛ پس تا پایان همراه ما باشید.

واردات گلس گوشی از چین

همانطور که در مقدمه بیان کردیم، واردات گلس و یا به طور کلی واردات لوازم جانبی گوشی می تواند از جمله فعالیت های اقتصادی بسیار سودآوری باشد که امروزه افراد زیادی به انجام آن تمایل پیدا کرده اند. گلس موبایل صفحه ای است که از مواد مختلفی مانند شیشه، سرامیک و غیره ساخته می شود و در انواع: مات، براق، فول کاور، نانو، پلی اورتان و UV در بازار وجود دارد و وظیفه محافظت از صفحه نمایش گوشی های همراه را بر عهده دارد.

با استفاده از این وسیله جانبی می توان از بسیاری از هزینه های تعمیر و تعویض قطعات موبایل جلوگیری کرد. بر این اساس گلس گوشی یکی از پرکاربردترین و پرمصرف ترین لوازم جانبی گوشی های هوشمند محسوب می شود. شمار متقاضیان و مصرف کنندگان این وسیله جانبی نیز هر روز بیشتر از روز گذشته بوده و همین امر باعث شده افراد زیادی به واردات گلس گوشی روی بیاورند. چین از جمله کشور هایی است که در تولید لوازم جانبی موبایل فعالیت دارد و لوازمی مانند گلس گوشی را با استفاده از مواد مختلف تحت برند های تجاری مختلفی تولید می کند. هزینه تولید گلس موبایل در چین بسیار ارزان بوده و به همین ترتیب قیمت خرید آن ها نیز پایین تر از سایر کشور ها است.

بنابراین افرادی که به دنبال واردات گلس گوشی هستند، چین را به عنوان کشور تامین کننده گلس گوشی انتخاب می کنند. طبق آمار موجود، 90 درصد همه گلس های موجود در دنیا توسط کشور چین تولید و ساخته می شود. بنابراین واردات گلس گوشی از چین می تواند بسیار به صرفه بوده و سود بالایی را به همراه داشته باشد.

مراحل واردات گلس گوشی از چین

برای واردات گلس گوشی از چین باید مراحل مختلفی را پشت سر بگذارید. تمامی این مراحل باید توسط افرادی که علم و تجربه واردات کالاهای مختلفی از قبیل لوازم جانبی موبایل را دارند، انجام شوند تا مشکلی در این راه پیش نیاید. اگر از جمله افرادی هستید که سابقه ای در این زمینه ندارید، بهتر است از شرکت های بازرگانی کمک بگیرید. در ادامه مراحل واردات گلس گوشی از چین را به طور مختصر شرح خواهیم داد.

پیدا کردن تامین کننده محصول مورد نظر

همانطور که گفتیم در چین کارخانه های زیادی با برند های مختلف مشغول فعالیت در زمینه تولید انواع گلس ها هستند. انتخاب بین شمار زیاد تولید کنندگان لوازم جانبی موبایل و یافتن تامین کننده معتبر کار بسیار سختی است. در این مرحله شما به فردی نیاز خواهید داشت که با کشور چین و کارخانه های مطرح در این زمینه آشنا بوده و بتواند با آن ها به خوبی ارتباط برقرار کند.

اما اگر چنین شخصی را ندارید، برای آشنایی با شرکت های مختلف تولید لوازم جانبی موبایل می توانید به نمایشگاه های بین المللی که در زمان های خاص برگزار می شوند، مراجعه کرده و در آنجا با شرکت های مختلف و محصولات تولید شده توسط آن ها از نزدیک آشنا شوید. همچنین سایت های مختلفی به معرفی کارخانه های مختلف در کشور هایی مانند چین می پردازند که با کمک آن ها نیز می توانید تامین کننده مورد نظر خود را پیدا کنید.

کالای تولید شده توسط تامین کننده مورد نظر باید کیفیت بالایی داشته باشد. همچنین کارخانه مورد نظر هم باید ظرفیت تولید عمده لوازم جانبی موبایل مانند گلس گوشی را داشته و بتواند سفارش شما را تا تاریخ مدنظر تولید کند.

پرداخت هزینه کالا و بستن قرارداد

بعد از آن که شرکت تولید کننده در کشور چین را انتخاب کردید، باید اقدام به بستن قرارداد با شرکت مد نظرکنید. در قرارداد باید مقدار کالای مورد نظر، زمان تحویل کالا، نحوه پرداخت هزینه ها و غیره قید شود. روش پرداخت هزینه کالا نیز متفاوت است و بستگی به شرایط مورد توافق دو طرف قرارداد دارد. از جمله روش های مورد استفاده در پرداخت هزینه واردات گلس گوشی از چین می توان به حواله دلار، حواله یوان، علی پی و ویچت و غیره اشاره کرد.

اخذ مدارک و مجوز های مورد نیاز

هر کشوری برای واردات و صادرات کالا های مختلف قوانین متفاوتی دارد. بنابراین بهتر است برای واردات کالا از چین مقررات مربوط به این کشور را مطالعه کرده و مدارک و مجوز های لازم در این زمینه را اخذ کنید. از طرفی واردات اینگونه کالا به ایران نیز نیازمند مدارک و مجوزهایی خواهد بود. حتی در زمان انتخاب نوع گلس و برند تولید کننده نیز باید یک سری قوانین را رعایت کنید. بنابراین بهتر است ابتدا با قوانین در این زمینه آشنایی کامل پیدا کرده و سپس اقدام به واردات گلس گوشی از چین کنید.

انتخاب روش حمل و نقل

مرحله بعدی در واردات گلس گوشی از چین یا واردات هرگونه کالای دیگر، انتخاب روش حمل و نقل است. این که محموله کالای مورد نظرتان چطور از چین به ایران برسد، مورد بسیار مهمی است که می تواند در افزایش و یا کاهش هزینه ها موثر باشد. در میان روش های مختلف حمل و نقل برای واردات گلس گوشی از چین بیشتر از دو روش دریایی و یا هوایی استفاده می کنند. روش دریایی هزینه بسیار پایینی دارد اما روش هوایی با وجود هزینه بالا، به دلیل این که واردات گلس گوشی حاشیه سود بالایی دارد، می تواند مناسب باشد. از طرفی با انتخاب روش حمل و نقل هوایی محموله در مدت زمان بسیار کمی به دست شما خواهد رسید.

ترخیص کالا از گمرک

بعد از خرید و انتخاب روش حمل و نقل مناسب برای واردات گلس گوشی از چین، کالای مورد نظر وارد گمرک ایران می شود. در این مرحله باید اسناد و مدارک مورد نیاز را تهیه کرده و مراحل ترخیص کالا از گمرک را پیش بگیرید. اسنادی از قبیل گواهی کشور مبدا، گواهی بیمه، لیست بسته بندی، فاکتور های تجاری، سفارش خرید، اعتبار نامه، پیش فاکتور، بارنامه خطوط هوایی و غیره از جمله اسناد الزامی برای ترخیص کالا از گمرک هستند. برای این کار نیز بهتر است از افراد با تجربه و کاردان در این زمینه کمک گرفته تا با سرعت بیشتری این مراحل را انجام دهید. انجام تمامی این مراحل را می توانید به شرکت های بازرگانی مختلف بسپارید.

خدمات بازرگانی CDI Expres

بازرگانی CDI Express با سال ها سابقه در زمینه حمل، کارگو و واردات انواع لوازم الکترونیکی و جانبی گوشی می تواند تمامی مراحل واردات را با بستن قراردادی معتبر در سریع ترین زمان انجام دهد تا شما تنها به فکر گسترش کسب و کار خود باشید و محموله را در مدت زمانی کوتاه پس از ترخیص از گمرک دریافت کنید. بازرگانی CDI با تیمی حرفه ای و خبره در امور واردات و آگاه به قوانین واردات، همواره همراه شما خواهد بود. ازاین رو اگر در خصوص واردات انواع گلس گوشی و ولوازم جانبی گوشی سوال دارید می توانید با کارشناسان ما در ارتباط باشید و از مشاوره رایگان ما بهره مند شوید. از این رو جهت تماس با کارشناسان این مجموعه می توانید از طریق شماره زیر با ما در ارتباط باشید.

هزینه واردات گلس گوشی از چین

همانطور که می دانید کالاهایی از قبیل لوازم جانبی موبایل که در کشور چین تولید می شوند، بسیار ارزان قیمت هستند. به دلیل این که هزینه تولید این کالا ها در چین بسیار پایین بوده و به علاوه تعداد کاخانجات تولید کننده این لوازم نیز بسیار زیاد است. بنابراین هزینه خرید عمده لوازم جانبی موبایل از قبیل گلس گوشی و غیره بسیار پایین تر از سایر کشور ها خواهد بود. شاید به همین دلیل است که اغلب افراد وارد کننده اینگونه محصولات، کشور چین را برای معامله تجاری انتخاب می کنند.

همچنین تعداد زیاد تولید کنندگان گلس گوشی باعث شده شما بتوانید در بین کارخانه های مختلف محصولاتی با کیفیت بالاتر را با قیمت کمتری خریداری کنید. برای این که هزینه واردات گلس گوشی از چین را تخمین بزنید، باید به عوامل و موارد زیادی دقت داشته باشید. از جمله این عوامل می توان به هزینه حمل و نقل، هزینه انبارداری، هزینه های ترخیص از گمرک، هزینه بارگیری و غیره اشاره کرد.

تجارت بین ‌المللی، بازاری پرشور و پیچیده است که هر روزه میلیاردها دلار ارزش معاملات را در بر می‌گیرد. در این محیط پویا، مفاهیم و قوانینی وجود دارند که آشنایی با آن ها برای درک دقیق تراکنش ‌ها و تسهیل تعاملات تجاری ضروری ‌اند. یکی از اصطلاحات متداول در تجارت بین‌المللی، به ویژه در قالب قراردادهای فروش، اینکوترمز است. اینکوترمز ها مجموعه ‌ای از قوانین و شرایط اند که شرایط تحویل کالا و تقسیم مسئولیت ‌ها را بین فروشنده و خریدار تعیین می ‌کنند.

در ادامه، با مفهوم دقیق و جزئیات قاعده FOB آشنا می‌شویم و مزایا و معایب آن را بررسی می‌ کنیم. همچنین، اهمیت استفاده صحیح از این قاعده در تعاملات تجاری و تاثیرات آن بر تسهیل فرآیند خرید و فروش در بازارهای بین ‌المللی را بررسی خواهیم کرد.

توضیح مفهومی قاعده  FOB

در تجارت بین‌المللی،FOB  یکی از مفاهیم کلیدی است که به طور گسترده استفاده می ‌شود. اصطلاح FOB، اختصار”Free On Board”  است و ارتباط مستقیمی با فرآیند بارگیری و حمل و نقل کالا دارد.

این عبارت به معنای آن است که در قاعده FOB، فروشنده مسئولیت انتقال کالا را تا زمانی که کالا به محل بارگیری (مثلا بارگیری بر روی کشتی یا وسیله حمل و نقل دیگر) رسیده است را بر عهده دارد. از زمانی که کالا به محل بارگیری برسد، مسئولیت ‌های مربوط به حمل و نقل بر عهده خریدار می ‌باشد، از جمله هزینه‌ های مرتبط با حمل و نقل کالا از آن نقطه به مقصد نهایی. به این ترتیب، انتقال مسئولیت از فروشنده به خریدار در نقطه بارگیری کالا اتفاق می ‌افتد.

در اصل،FOB  دو مفهوم اساسی را شامل می ‌شود:

1. آزادی در بارگیری: کالا به محل بارگیری رسیده و آماده برای حمل و نقل است. این نشان دهنده آزادی و مسئولیتی بوده که پس از رسیدن کالا به محل بارگیری بر فروشنده است.
2. انتقال مسئولیت: مسئولیت کالا از فروشنده به خریدار در محل بارگیری منتقل می‌شود.

با درک دقیق این مفاهیم، می ‌توان از قاعده FOB به بهترین نحو در معاملات تجاری استفاده کرد و از مزایا و معایب آن بهره ‌مند شد.

جزئیات قاعده  FOB

در تجارت بین ‌المللی، تعیین مسئولیت‌ ها و هزینه ‌ها بسیار حیاتی است و FOB  به عنوان یکی از قوانین کلیدی در این زمینه تاثیرگذاری فراوانی دارد. در این بخش، به بررسی جزئیات این قاعده می ‌پردازیم تا تفاوت ‌ها و مسئولیت ‌های هر طرف را به وضوح مشخص کنیم.

1. هزینه‌ های فروشنده

1. هزینه بارگیری: فروشنده مسئولیت هزینه بارگیری کالا را تا زمانی که کالا به محل بارگیری می رسد، بر عهده دارد.
2. هزینه بسته ‌بندی و آماده ‌سازی: هزینه ‌های مربوط به بسته ‌بندی و آماده ‌سازی کالا بر عهده فروشنده است.

2. مسئولیت ‌های فروشنده

1. انتقال ملکیت: ملکیت کالا از زمان بارگیری توسط فروشنده به خریدار منتقل می ‌شود.
2. تدارک اسناد: فروشنده مسئول انجام تدارک اسناد مربوط به حمل و نقل کالا به خریدار است.

3. هزینه‌ های خریدار

1. هزینه حمل و نقل: از زمان بارگیری، هزینه‌ های حمل و نقل کالا از محل بارگیری تا مقصد بر عهده خریدار است.
2. هزینه بیمه: خریدار مسئولیت بیمه کالا را در طول حمل و نقل بر عهده دارد.

4. مسئولیت ‌های خریدار

1. پذیرش کالا: خریدار مسئولیت بررسی و پذیرش کالا از زمان دریافت آن دارد.
2. انجام امور گمرکی: امور گمرکی و مربوط به واردات کالا بر عهده خریدار است.

با درک دقیق این جزئیات، هر دو طرف می‌ توانند به بهترین شکل ممکن ازFOB  در تعاملات تجاری خود استفاده کنند و از ابهامات در مورد مسئولیت ‌ها و هزینه‌ ها جلوگیری کنند.

مزایای  FOB

استفاده از قاعده FOB در تعاملات تجاری بین ‌المللی، به عنوان یکی از قوانین اصلی، مزایا و فواید مختلفی دارد که در این بخش به بررسی آن‌ ها می ‌پردازیم.

1. شفافیت هزینه‌ ها: با تعیین نقطه شروع مسئولیت ‌های حمل و نقل از طرف FOB، هزینه ‌های مربوط به حمل و نقل کالا به وضوح مشخص می ‌شود. این امر باعث شفافیت بیشتر در معاملات تجاری می ‌گردد.
2. انعطاف ‌پذیری در مذاکرات: این قاعده به فروشنده و خریدار امکان می ‌دهد تا در مورد تقسیم هزینه‌ ها و مسئولیت ‌ها در مراحل مختلف تعاملات تجاری مذاکره کنند. این امر انعطاف‌ پذیری بیشتری را در فرآیند مذاکره فراهم می ‌کند.
3. مشخص بودن مسئولیت‌ها: با تعیین نقطه انتقال مسئولیت از فروشنده به خریدار، هر دو طرف می‌ توانند به وضوح مسئولیت ‌های خود را در طول فرآیند حمل و نقل کالا مشخص کنند. این امر از ابهامات و مشکلات در آینده جلوگیری می ‌کند.
4. کاهش ریسک ‌ها: با توجه به مشخص بودن مسئولیت‌ ها و هزینه ‌ها، هر دو طرف قادرند به بهترین شکل ممکن از ریسک‌ های مربوط به حمل و نقل کالا در طول مسیر مدیریت کنند و از احتمالات مخاطراتی کاسته شود.

با درک دقیق این مزایا، می ‌توان از قاعده FOB به بهترین نحو ممکن در تعاملات تجاری بین ‌المللی بهره برد و به کاهش هزینه‌ ها و ریسک‌ ها کمک کرد.

معایب قاعده  FOB

هرچند که قاعده FOB در تعاملات تجاری بین‌المللی بسیار مفید و کارآمد است، اما همان طور که در هر قانونی اتفاق می ‌افتد، معایب و محدودیت‌ های خاص خود را نیز دارد. در این بخش، به بررسی معایب این قاعده می ‌پردازیم تا تاثیرات آن را به وضوح بررسی کنیم.

• پیچیدگی در محاسبه هزینه‌ ها: محاسبه هزینه ‌های مربوط به حمل و نقل کالا از نقطه بارگیری تا مقصد ممکن است پیچیده باشد و ممکن است به ابهامات منجر شود، به ویژه اگر مسیر حمل و نقل پیچیده باشد.
• ریسک ‌های مرتبط با حمل و نقل: با توجه به انتقال مسئولیت در نقطه بارگیری، خریدار مسئولیت بیشتری در مورد ریسک ‌های مرتبط با حمل و نقل کالا می ‌پذیرد. این موضوع ممکن است برای او هزینه‌ های اضافی و ریسک ‌های بیشتری به همراه داشته باشد.
• نیاز به مذاکره دقیق: از آنجایی که FOB نیازمند مذاکره دقیق و قراردادهای مشخص است، در صورت عدم درک صحیح این قاعده، ممکن است به اختلافات و ابهامات در مورد مسئولیت ‌ها و هزینه ‌ها منجر شود.
• مسئولیت‌ های اضافی برای خریدار: با توجه به انتقال مسئولیت در نقطه بارگیری، خریدار مسئولیت‌ های اضافی مانند امور گمرکی و بیمه را بر عهده می‌ گیرد که این امر می ‌تواند برای او بار سنگینی باشد.

با درک دقیق این معایب، افراد و شرکت ‌ها می‌ توانند از ابتکاراتی استفاده کنند که این مشکلات را کاهش دهند و از FOB  به بهترین شکل ممکن بهره ببرند.

تاثیرات قاعده FOB بر صنایع خاص

قاعده FOB به عنوان یکی از اصول اساسی تجارت بین ‌المللی، تاثیرات گسترده ‌ای بر صنایع مختلف دارد. با درک دقیق تاثیرات FOB  بر صنایع خاص، می ‌توان به بهبود عملکرد و بهره‌ وری در این صنایع کمک کرد و از این قاعده به بهترین شکل ممکن استفاده نمود. در این بخش، به بررسی تاثیرات این قاعده بر صنایع خاص می ‌پردازیم تا دیدگاهی عمیق‌ تر به این موضوع ارائه دهیم.

1. صنعت حمل و نقل و لجستیک: قاعده FOB تاثیر زیادی بر صنعت حمل و نقل و لجستیک دارد. این صنایع با توجه به نیاز به ارائه خدمات حمل و نقل کالا از نقطه بارگیری تا مقصد، نقش بسیار مهمی در تسهیل فرآیند حمل و نقل دارند.
2. صنایع تولیدی و توزیع: در صنایع تولیدی و توزیع، قاعده FOB تاثیر مستقیمی بر روند تولید و توزیع کالاها دارد. این صنایع نیازمند بهره ‌وری بالا و هماهنگی دقیق در فرآیندهای تولید و توزیع هستند که قاعده FOB می ‌تواند در بهبود این فرآیندها موثر باشد.
3. صنایع مصرفی و خدماتی: در صنایع مصرفی و خدماتی که به محصولات و خدماتی که از دیگران خریداری می‌ شوند، متمرکز هستند، قاعده FOB می ‌تواند تاثیرات مهمی داشته باشد. مشتریان از جزئیات مرتبط با FOB  آگاه هستند و این می‌ تواند تاثیر زیادی بر تصمیمات خرید آن ‌ها داشته باشد.
4. صنایع خودرو سازی و الکترونیک: در صنایع خودرو سازی و الکترونیک که به وسایل حمل و نقل و محصولات الکترونیکی متمرکز هستند، قاعده FOB تاثیرات خود را نشان می‌دهد. این صنایع نیازمند بهره‌ وری بالا و مدیریت دقیق در زنجیره تامین هستند که FOB  می‌ تواند در بهبود این عملکردها موثر باشد.

سخن آخر

قاعده FOB به عنوان یکی از اصول اساسی در تجارت بین‌ المللی، تاثیرات مهمی بر فرآیند خرید و فروش کالاها دارد. این قاعده، با تعیین مسئولیت ‌ها و هزینه ‌ها در مراحل مختلف حمل و نقل، به شفافیت و انعطاف‌ پذیری در معاملات تجاری کمک می ‌کند. مزایایی از جمله شفافیت هزینه‌ ها، انعطاف در مذاکرات و کاهش ریسک‌ ها، نشان دهنده اهمیت این قاعده در تسهیل تعاملات تجاری است.

با این حال، قاعده FOB نیز با معایبی همراه است از جمله پیچیدگی در محاسبه هزینه ‌ها و مسئولیت‌ ها، ریسک‌ های اضافی برای خریدار و نیاز به مذاکره دقیق تر. برای بهره ‌برداری بهینه از این قاعده، نیازمند فهم دقیق تر از جزئیات و مواضع مختلف طرفین معامله هستیم. با درک دقیق این مواضع و تاثیرات، افراد و شرکت‌ ها می‌ توانند ازFOB  به بهترین نحو ممکن در تعاملات تجاری خود استفاده کنند و از مزایا و معایب آن بهره ببرند.

در جهان اقتصادی، با انواع ارز مواجه می شویم از جمله: ارز متقاضی، ارز آزاد، ارز مسافرتی و غیره. این مفاهیم ممکن است برای برخی افراد گیج‌ کننده باشد. به طور مثال یکی از سوالات اساسی که در این خصوص مطرح است این است که ارز متقاضی چیست و چه تفاوتی با ارز آزاد دارد؟ در این مقاله، به بررسی دقیق ‌تر این دو مفهوم خواهیم پرداخت و تفاوت ‌های آن ها را مورد بررسی قرار خواهیم داد. این بررسی ما را به درک بهتری از نقش و اهمیت هر یک از این ارزها در اقتصاد و تجارت جهانی خواهد رساند. اما پیش از این نیاز است در ابتدا با مفهوم نرخ ارز آشنا باشید.

ارز متقاضی چیست؟

ارز متقاضی، نوعی ارز است که توسط دولت یا نهادهای مربوطه تعیین و کنترل می ‌شود و معمولا محدودیت ‌هایی بر روی معاملات آن اعمال می ‌شود. این نوع ارزها به عنوان ابزاری برای مدیریت نرخ ارز، کنترل واردات و صادرات، تنظیم نرخ بهای کالاها و خدمات یا حفظ استحکام ارزش ملی استفاده می شوند. استفاده از این نوع ارز در برخی کشورها به دلایل اقتصادی و سیاسی رواج دارد.

این کشورها معمولا به دنبال کنترل و مدیریت نرخ ارز، جلوگیری از فشارهای نرخ ارزی و تضادهای اقتصادی با ابزارهای مالیاتی و تجاری مانند حواله ارزی هستند. در نتیجه، ارز متقاضی نقش مهمی در تعیین سیاست ‌های اقتصادی یک کشور دارد و بر تعادل اقتصادی و نظام مالی تاثیرگذار است. از طرف دیگر، این نوع ارزها نیز ممکن است با چالش ‌ها و محدودیت‌ هایی مواجه شوند که نیاز به راهکارهای مناسبی برای مدیریت آن ها دارد.

ارز آزاد چیست؟

ارز آزاد یکی از مفاهیم مهم در عرصه اقتصاد و تبادلات بین ‌المللی است که تاثیر بسزایی بر بازارهای مالی و تجاری دارد. ارز آزاد به معنای ارزی است که بدون هیچ گونه محدودیت و ممنوعیتی می‌ توان به آن دسترسی داشت و از آن استفاده کرد. این نوع ارز در بسیاری از کشورها به عنوان ارز اصلی در تبادلات بین ‌المللی به کار می رود. یکی از جوانب مهم ارز آزاد، انواع نرخ ارز است که در بازارهای مالی و تجاری تعیین می ‌شود. این انواع نرخ از جمله نرخ ارز رسمی، نرخ ارز آزاد و نرخ ارز سیاه است که هر کدام نقش و تاثیرات خود را در فرآیندهای تجارتی و مالی دارند.

نرخ ارز آزاد به عنوان یکی از انواع نرخ ارز، تاثیرات زیادی بر روند تجارت و تبادلات بین‌المللی دارد و از اهمیت بسیاری برخوردار است. ارز آزاد امکانات بیشتری را برای شرکت‌ ها و کشورها در تبادلات مالی و تجاری ارائه می ‌دهد. این امکانات شامل دسترسی آسان تر به بازارهای بین‌المللی، افزایش رقابت ‌پذیری در تجارت و ایجاد فرصت ‌های جدید در بخش ‌های مختلف اقتصادی است.

ارز آزاد و متقاضی با هم چه تفاوتی دارند؟

بررسی تفاوت ارز آزاد و ارز متقاضی که در ادامه آمده است، کمک می ‌کند تا مفهوم ارز آزاد و ارز متقاضی را بهتر درک کنید و تاثیرات آن ها بر بازارهای مالی و تجاری را بهتر بسنجید.

1. نوع استفاده

• ارز آزاد: بدون هیچ محدودیت و ممنوعیتی در تجارت و تبادلات بین ‌المللی استفاده می ‌شود.
• ارز متقاضی: بیشتر به منظور تامین نیازهای مالی و تجاری کشورها و شرکت‌ ها کاربرد دارد.

2. نحوه تعیین نرخ

• ارز آزاد: نرخ آن معمولا در بازارهای مالی و تجاری تعیین می ‌شود و متغیر است و تحت تاثیرات عوامل مختلف اقتصادی قرار می ‌گیرد، از جمله نوسانات نرخ ارز.
• ارز متقاضی: نرخ آن معمولا تحت تاثیر قوانین و مقررات دولتی یا سیاست ‌های مالیاتی کشورها قرار می ‌گیرد و ممکن است ثابت یا متغیر باشد.

3. محدودیت ‌ها

• ارز آزاد: بدون محدودیت در تجارت و تبادلات مالی و دارای امکانات بیشتر برای شرکت ‌ها و کشورهاست.
• ارز متقاضی: ممکن است محدودیت ‌هایی برای استفاده در تجارت و تبادلات مالی داشته و تحت کنترل قوانین دولتی باشد.

4. تاثیرات نوسانات نرخ ارز

• ارز آزاد: تحت تاثیر نوسان نرخ ارز و تغییرات بازارهای مالی قرار می‌ گیرد که می ‌تواند تاثیرات گسترده ‌ای بر تجارت و اقتصاد داشته باشد.
• ارز متقاضی: ممکن است در برابر نوسانات نرخ ارز محافظت شده و تحت کنترل دولت یا بانک مرکزی قرار گیرد که تاثیرات آن کمتر است.

5. استفاده در تجارت بین ‌المللی

• ارز آزاد: بیشتر در تجارت بین ‌المللی و تبادلات مالی بین کشورها استفاده می شود.
• ارز متقاضی: بیشتر در تجارت و تبادلات مالی داخلی کشورها و برای تامین نیازهای داخلی به کار می رود.

تفاوت پول و ارز

پول و ارز دو مفهوم مهم در عرصه مالی و اقتصاد هستند که اغلب به هم تنیده می ‌شوند. اما تفاوت ‌های مهمی بین آن ها وجود دارد که می ‌تواند درک بهتری از فرآیندهای مالی و تجاری ارائه دهد.

پول به معنای واحد پرداخت نقدی است که به عنوان رسمیت مالی در یک کشور یا منطقه شناخته شده و از آن برای خرید و فروش کالاها و خدمات استفاده می ‌شود. اما ارز به معنای واحد پولی یا سکه ‌ای است که در یک کشور یا منطقه به عنوان واحد اندازه‌ گیری و تبادل به کار می رود و متنوع است، از جمله پول نقد، پول الکترونیکی، و ارزهای خارجی.

1. منشا پول و ارز

پول اغلب توسط دولت یا بانک مرکزی یک کشور تولید و تنظیم می ‌شود و دارای قوانین و مقررات مالیاتی است. اما ارز ممکن است از منابع مختلفی مانند بانک‌ ها، بازارهای ارز یا حتی سیستم ‌های رمزنگاری برخوردار باشد.

2. کاربرد

پول برای پرداخت و دریافت وجه، خرید کالاها و خدمات و انجام تراکنش ‌های مالی استفاده می‌ شود. اما ارز به عنوان واحد تبادل و تجارت در بازارهای مالی، تجارت بین‌المللی و تبادلات اقتصادی کشورها به کار می‌ رود.

3. قابلیت تبدیل

پول معمولا به راحتی به ارز تبدیل می ‌شود و امکان تبدیل ارزهای مختلف به پول محلی وجود دارد. ارز معمولا به تبدیل به پول محلی نیاز دارد تا بتواند در یک کشور خاص قابل استفاده باشد.

4. مقدار و ارزش

پول دارای ارزش ثابت و قابل اندازه‌ گیری است که توسط سیستم بانکی و مالی کشور تنظیم می ‌شود. اما ارزش ارز متغیر است و تحت تاثیر عوامل مختلفی مانند تقاضا و عرضه، نوسانات نرخ ارز و شرایط اقتصادی قرار می ‌گیرد.

با درک این تفاوت ‌ها می‌ توان بهتر درک کرد که چگونه پول و ارز در فرآیندهای مالی و تجاری تاثیر می ‌گذارند.

کلام آخر

در نتیجه، ارز متقاضی به عنوان ارزی است که برای تامین نیازهای مالی و تجاری کشورها و شرکت ‌ها به‌ کار می‌ رود و ممکن است تحت کنترل دولت یا بانک مرکزی قرار گیرد. در مقابل، ارز آزاد به معنای ارزی است که بدون هیچ محدودیت و ممنوعیتی در تجارت و تبادلات بین ‌المللی استفاده می‌ شود. تفاوت اصلی میان این دو نوع ارز در نحوه استفاده، تعیین نرخ و میزان محدودیت ‌ها است. درک دقیق این تفاوت ‌ها، کمک می ‌کند تا در فرآیندهای تصمیم ‌گیری مالی و تجاری، از استراتژی‌ های بهتری برای تامین نیازهای مالی و تجاری استفاده شود و تاثیرات مثبت بر روی بازارهای مالی و تجاری داشته باشد.

در گمرک هزینه های متعددی برای انجام عملیات گمرکی مانند انبارداری، تخلیه، بارگیری، آزمایش و همین طور کارشناسی از بازرگانان دریافت می شود. البته این هزینه ها فقط معطوف به آن هایی که نام بردیم نمی شود و هزینه های دیگری هم وجود دارند که حائز اهمیت هستند. در اظهارنامه گمرکی یک سری از هزینه ها محاسبه و تعیین می شوند و برخی دیگر نیز جدا از اظهار نامه و در واقع به موجب قبض درآمد پرداخت می شوند. دیگر هزینه های گمرکی هم مانند هزینه ترخیص کالا، کاملا جدا از حقوق ورودی از بازرگانان اخذ می شود. در این مطلب قصد داریم در مورد نرخ ارز ترخیص کالا واهمیت محاسبه آن صحبت کنیم؛ پس تا پایان مطلب با ما همراه باشید.

منظور از نرخ ارز برای ترخیص کالا چیست؟

اگر بخواهیم به بیان کاملا ساده و روان نرخ ارز برای ترخیص کالا را برای شما تعریف کنیم باید بگوییم که نرخ ارز در واقع میزانی از واحد پولی است که یک منطقه در ازای هر واحد از پول منطقه دیگر باید پرداخت شود. به عنوان مثال امروز نرخ ارز دلار به پول ایران برابر با 65 هزار تومان است. اما در کل نرخ ارز محاسباتی ارزش گمرکی کالاهای وارداتی و نیز هزینه ترخیص با توجه به ماده 14 قانون مسائل گمرکی و نیز براساس برابری نرخ ارز اعلام شده از طرف بانک مرکزی است.

اهمیت محاسبه نرخ ارز برای ترخیص کالا

با توجه به اهمیتی که ارزش مبادله ای کالاهای وارداتی در بازارهای داخلی یک کشور دارد و همچنین ایفای نقش آن در بسیاری از مولفه های بازار به خصوص در قیمت نهایی کالاهای داخلی، بانک مرکزی همواره نسبت به تعیین ارزش برابری ارزهای مورد استفاده در تبادلات خارجی اقدام کرده است. ارزش گذاری همه ارزهای رایج در اقتصاد جهانی، با ارز مبنا که همان دلار است محاسبه می شود. در ایران هم نقش مبنایی برای محاسبه ارزش برابری با ریال برای تمام ارزشهای مورد استفاده در معاملات خارجی را دلار، بازی می کند. در معاملات جهانی محاسبه نرخ ارز ترخیص کالا براساس نظام ارز آزاد یا همان بازار آزاد جهانی و به تعبیر دیگر نظام شناور ارزی، انجام می گیرد.

نرخ ارز آزاد یا شناور همواره تابع قوانین عرضه و تقاضای ارز است. اما در برخی از کشورها مانند ایران برای کنترل بازار، نرخ محاسباتی برای مبادله کالاهای وارداتی قطعا همان نرخی که در بازارهای آزاد جهانی محاسبه می شود، نخواهد بود. در مواردی که دولت قصد دارد از واردات محصولات خاص حمایت کند، از نظام کنترل ارزی به جای نرخ ارز آزاد استفاده می کند. به این معنا که در این کار، نرخی پایین تر از بازار ارز آزاد برای واردکنندگان در نظر گرفته می شود تا واردات آن کالای خاص تسهیل شده باشد. تا تاجران هم در این بین برای وارد کردن این محصولات ترغیب شوند. در چنین کشورهایی معمولا چند نوع نرخ ارز در بازار وجود دارد.

نحوه بیان نرخ ارز در ایران برای ترخیص کالا

برای بیان نرخ ارز ترخیص کالا دو روش وجود دارد که در ادامه آن ها را عنوان می کنیم:

1. در روش اول مبنای محاسبه ارزهای خارجی در واقع همان پول رایج منطقه یا پول ملی قرار می گیرد. به عنوان مثال در این روش شما باید به طور دقیق محاسبه کنید که در ازای یک ریال دقیقا چند دلار باید پرداخت کنید. البته شایان ذکر است که این روش بیشتر در کشورهایی مانند انگلیس که ارزش پولی ملی آن ها بیشتر از دلار است، مورد استفاده قرار می گیرد.
2. روش دیگر به این شکل است که مبنای اصلی را واحد پول خارجی قرار می دهند. در واقع نرخ ارز به گونه ای محاسبه می شود که چند واحد از پول ملی نیاز است تا در ازای هر واحد از وجه خارجی پرداخت شود. اگر بخواهیم از این روش در کشور خودمان مثال بزنیم باید به این موضوع اشاره کنیم که مثلا برای هر یک دلار ما باید چندین ریال پرداخت کنیم. با توجه به ارزشی که دلار در معاملات جهانی دارد، معمولا این روش رایج تر از روش قبلی است.

انواع نرخ ارز در ایران برای ترخیص کالا

در ایران همواره با توجه به سیاست های پولی دولت و بانک مرکزی، با چندین نرخ ارز ترخیص کالا در بازار مواجه خواهیم بود. البته همان طور که اشاره کردیم این مورد کاملا بستگی به سیاست های داخلی هر کشور دارد و آن ها می توانند چند مورد از این سیاست ها را حذف کنند یا کلا استفاده نکنند. اما اگر بازار ایران را بررسی کنیم با انواع نرخ ارز برای ترخیص کالا مواجه می شویم که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم.

نرخ ارز دولتی

این نرخ توسط دولت و با هدف حمایت از واردات کالاهای اساسی به واردکنندگان تعلق گرفته است و جز پایین ترین نرخ ارز ممکن محسوب می شود.

نرخ ارز شناور

این نرخ هم براساس ارزش آزاد جهانی یک ارز و به واسطه صرافی ها محاسبه می شود. بیشتر در داد و ستد کالاهایی که لوکس هستند و همچنین جز مصارف شخصی محسوب می شوند، مورد استفاده قرار می گیرند.

نرخ ارز ترجیحی

نرخ ارز ترجیحی همان قیمت ارزی است که دولت ترجیح می دهد این ارزبا آن قیمت در کشور برقرار باشد که به آن ارز ترجیحی می گویند. شوک قیمتی که ممکن است بعد از حذف ارز ترجیحی به اقتصاد کشور وارد شود و آن را با مشکل مواجه کند، مهم ترین دلیل برای حفظ ادامه تخصیص این ارز می باشد.

نرخ ارز نیمایی

نرخ ارز ترخیص کالا نیمایی هم یکی دیگر از نرخ ارزهایی است که سامانه نظام یکپارچه معاملات ارزی یا همان نیما عرضه شده است. نرخ ارز نیمایی از سال 1397 در بازار شروع به کار کرده است و فعالیت خود را هم در همان بستر مجازی همچنان ادامه می دهد. مکانیسم کلی کار با این سامانه به این صورت است که تاجری که قصد وارد کردن کالا را دارد و نیازمند ارز است با یک صادر کننده که کالای خود را با ارز خارجی فروخته و دارنده آن است، توافق می کند و از او ارز مورد نیاز خود را خریداری خواهد کرد. در این میان صرافی ها هم به عنوان واسطه گر نقش دارند و دولت هیچ گونه نقشی در این بازار ندارد. به بیان دیگر این بازار به نوعی بازار فرامرزی است که تحریم ها اثر چندانی روی آن و معاملات صورت گرفته آن ندارند. از دیگر ویژگی های نرخ ارز نیمایی این است که به آسانی مبادله می شود و امنیت معاملات را بالا می برد.

نرخ ارز در گمرکات جهت ترخیص کالا

براساس ماده 14 قانون مسائل گمرکی نرخ ارزی که در حال حاضر برای واردات کالاهای وارداتی در سازمان های گمرکی کشور در نظر گرفته شده است، در واقع همان نرخ ارز اعلام شده از طرف بانک مرکزی و نیز دولت است. تمامی کالاهای وارد شده به ایران با هر نوع ارزی که تهیه شده باشند، قطعا محاسبات گمرکی آن ها براساس نرخ رسمی ارز انجام می گیرد. با توجه به این که امکان دارد نرخ ارز بانک مرکزی، دائما در حال تغییر باشد، هیچ گونه معیار ثابت و اساسی ای در این باره در دسترس نخواهد ببرود. به همین دلیل محاسبه نرخ ارز کالاهای وارداتی و عوارض گمرکی و همین طور دریافت حقوق براساس نرخ ارز روز محاسبه خواهد شد.

لیست قوی ترین ارزهای دنیا در سال 2024

در این قسمت جدولی از قوی ترین ارزهای دنیا را برای شما قرار خواهیم داد که شما می توانید براساس آن نرخ ارز ترخیص کالا را محاسب کنید:

رتبه	ارز (نشان اختصاری)	نرخ تبدیل
1	دینار کویت (KWD)	USD 3.25 = KWD 1
2	دینار بحرین (BHD)	USD 2.65 = BHD 1
3	ریال عمان (OMR)	USD 2.60 = OMR 1
4	دینار اردن (JOD)	USD 1.41 = JOD 1
5	پوند استرلینگ بریتانیا (GBP)	USD 1.26854 = GBP 1
6	دلار جزایر کایمن (KYD)	USD 1.20 = KYD 1
7	یورو  (EUR)	USD 1.08547 = EUR 1
8	فرانک سوییس (CHF)	CHF 0.90394 = USD 1
9	دلار آمریکا (USD)	1 USD = one dollar
10	دلار کانادا (CAD)	CAD 1.35673 = USD 1

ما برای واردات و صادرات هر کالایی، نیاز به دریافت مجوز های واردات داریم. همچنین صادر کنندگان و وارد کنندگان کالا، جهت فعالیت تجاری خود نیاز به دریافت کارت بازرگانی دارند. مراحل دریافت کارت بازرگانی کمی پیچیده است و دریافت این مجوز، هزینه و مسئولیت های زیادی به همراه دارد. دولت شرایطی را فراهم کرده تا افراد ایرانی بتوانند با دریافت مجوز واردات موردی، برای یک بار بدون داشتن کارت بازرگانی واردات انجام دهند. دریافت مجوز واردات موردی شرایط خاصی دارد. اگر می خواهید شرایط و مراحل دریافت این مجوز را بدانید، در ادامه مطلب همراه ما باشید.

واردات موردی چه مفهومی دارد؟

اگر قصد واردات کالا را دارید، قبل از شروع واردات، باید مجوزهای لازم برای این فعالیت را از طرف نهادهای مربوطه دریافت کنید. از جمله مجوزهای وارداتی لازم می توان به مجوز ترخیص کالا و کارت بازرگانی اشاره کرد. کارت بازرگانی یکی از مجوزهای لازم برای واردات و صادرات کالا است. برای دریافت کارت بازرگانی باید شرایط لازم را داشته باشید. اما دریافت این کارت، مسئولیت ها و هزینه هایی برای صاحب کارت ایجاد می کند. اگر جزو افرادی هستید که به تازگی کسب و کارتان را شروع کرده اید و تنها برای یک بار قصد واردات کالایی را دارید، می توانید کارت بازرگانی موردی دریافت کنید.

دریافت مجوز واردات موردی (کارت بازرگانی موردی) باعث می شود در هزینه و زمان تان صرفه جویی شود و مهم تر اینکه لازم نیست هزینه های کارت بازرگانی از جمله مالیات، هزینه های مربوط به اداره دارایی، تأمین اجتماعی و… را بپردازید. مجوز واردات موردی برای واردات واحدهای تولیدی ارائه می شود. این مجوز تضمین می کند کالایی که قصد واردات آن را دارید، مطابق با قوانین امنیتی و کیفیتی کشور است. همچنین تضمین می کند که واردات این کالا غیر مجاز یا قاچاق نیست.

مجوز واردات موردی این امکان را به تولیدی ها می دهد تا برای مورد خاصی واردات انجام دهند. این کارت مخصوص تولیدی هایی است که می خواهند ماشین آلات خط تولید، قطعات خط تولید و همچنین لوازم یدکی مورد نیاز کارشان را وارد کنند. از جمله مجوزهای موردی که تاکنون صادر شده می توان به رآکتورهای هسته ای، توربین نیروگاه زمین گرمایی، اجزا و قطعات برای موتورهای صنعتی و کشاورزی با قدرت های هزار تا ده هزار کیلو وات، پره های ثابت و متحرک توربین و کمپرسور، کمپرسورهای برودتی مخصوص کولر خودروهای سواری، سواری کار و وانت، تنورهای نانوایی یا بیسکوئیت پزی، ماشین ساخت کارتن، جعبه، قوطی، لوله، بشکه یا ظروف مشابه، ماشین آلات و دستگاه ها برای مایع کردن هوا یا سایر گازها و… اشاره کرد.

کسانی که پروانه بهره برداری و جواز تاسیس صنایع با پیشرفت قابل قبول دارند، معادن با دریافت مجوز معاونت امور معادن و صنایع معدنی ، پروانه کسب صنفی ویژه واحدهای تولیدی، جواز تاسیس چاپخانه با داشتن مجوز ورود ماشین آلات چاپ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدارک تولیدی معتبر از سایر وزارتخانه های تولیدی با رعایت سایر شرایط می توانند مجوز موردی دریافت کنند.

شرایط لازم برای اخذ مجوز موردی

طبق قانون، واحدهای تولیدی می توانند برای واردات ماشین آلات، تجهیزات، اجزا و قطعات مربوط به کارشان، تنها یک بار و برای مدت مشخص (حداکثر 6 ماه) از مجوز واردات موردی استفاده کنند. البته در صورت داشتن شرایط لازم، می توان این بازه زمانی را تمدید کرد.

سازمان صنعت، معدن و تجارت صادر کننده کارت بازرگانی موردی است. اگر می خواهید مجوز واردات موردی را دریافت کنید، یا باید تولید کننده باشید و یا اینکه پروانه بهره برداری و جواز تأسیس صنعتی داشته باشید. در صورت داشتن پروانه بهره برداری، حتما باید پروژه شما حداقل 60 درصد پیشرفت فیزیکی داشته باشد تا کارشناس، پروانه شما را جهت اخذ مجوز تایید کند.

 برای استفاده از از کارت بازرگانی موردی باید جواز تأسیس را از سازمان صنعت معدن دریافت کنید. زمان لازم برای صدور جواز تاسیس حدودا ده روز است. برای ثبت نام و احراز هویت در سامانه جامع تجارت باید به بخش بارگذاری صلاحیت ها مراجعه کرده و گزینه بازرگان موردی-واحد تولیدی حقیقی/حقوقی را انتخاب نمایید. سپس مدارک خواسته شده را در این صفحه بارگزاری کنید.

مراحل اخذ مجوز واردات موردی

مراحل اخذ پروانه موردی با شرایط اخذ مجوزهای واردات و کارت بازرگانی دائمی فرق دارد. برای دریافت کارت بازرگانی موردی باید مراحل زیر را طی کنید:

• مطالعه قوانین و مقررات: ابتدا باید قوانین و مقررات واردات موردی کشور مورد نظر را مطالعه کنید. این شامل شرایط، محدودیت ها و الزاماتی است که برای واردات کالاها یا خدمات به این کشور وجود دارد. برای مثال باید بررسی کنید که کالای مورد نظر شما، در لیست کالاهای ممنوعه وارداتی نباشد.
• ورود به سامانه جامع تجارت: وارد سامانه جامع تجارت شده و در این سامانه ثبت نام کنید.
• ثبت دقیق اطلاعات حقیقی یا حقوقی: در سامانه جامع تجارت از شما خواسته می شود تا مشخصات فردی تان را به طور دقیق و کامل وارد کنید. شما می توانید اطلاعات حقیقی یا حقوقی تان را در سامانه ثبت کنید. از مدارک مورد نیاز برای صدور کارت بازرگانی موردی برای اشخاص حقوقی می توان کپی کارت ملی تمام اعضای هیئت و مدیره، آگهی تأسیس، آگهی تغییرات، روزنامه آگهی تأسیس و نامه درخواست در سربرگ شرکت همراه با مهر و امضای شرکت را نام برد.
• بارگزاری اسناد مورد نیاز: در این مرحله باید اسناد و مدارک خواسته شده را بارگزاری کنید.
• ثبت اقلام مورد نظر: بر اساس HS-Code کالاها، دستگاه و کالای مدنظرتان که مورد نیاز شغل تولیدیتان است را انتخاب کنید.
• اخذ مجوز لازم: بسته به کالای انتخاب شده، ممکن است نیاز به اخذ مجوز خاص از سوی سازمان خاصی داشته باشید. در این صورت باید نسبت به این مرحله اقدام کنید.
• بررسی و پردازش اطلاعات: درخواست شما توسط سازمان بررسی می شود و ممکن است کارشناس با شما تماس بگیرد و مدرک خاص یا اطلاعات تکمیلی درخواست کند. همچنین، ممکن است نیاز به پرداخت هزینه مشخصی باشد.
• دریافت شماره مجوز: بعد از تایید پرونده از سوی کارشناس، شما باید کارمزد تعیین شده را پرداخت کنید. کارمزد شما بر اساس ارزش کالا و نرخ ارز روز دولتی محاسبه و اعلام می شود. بعد از پرداخت کارمزد و ارائه فیش شماره مجوز صادر می شود. این مجوز محدودیت زمانی دارد و باید در بازه زمانی مشخص شده، نسبت به واردات اقلام تعیین شده اقدام کنید.

نکات مورد توجه برای اخذ مجوز واردات موردی

برای اخذ مجوز واردات موردی، در نظر داشتن و رعایت برخی نکات مهم ضروری است. در ادامه، تعدادی از نکات مهم برای اخذ مجوز واردات موردی را بررسی می کنیم:

• براساس دستور العمل گمرک، وارد کنندگانی که با نقش وارد کننده موردی واحدهای تولیدی حقیقی یا حقوقی، مجوز واردات اخذ می کنند، باید کارت بازرگانی دائمی نداشته باشند یا کارت بازرگانی آنها توسط خود شخص ابطال شده باشد.
• اگر فرد کارت بازرگانی دائمی داشته باشد و بخواهد از شرایط واردات موردی استفاده کند، اول باید وضعیت کارت بازرگانی خود در اتاق بازرگانی مشخص کند.
• کاربران با نقش بازرگان موردی واحد تولیدی حقیقی یا حقوقی، تنها اجازه ثبت سفارش تعرفه های خطوط تولید را دارند و برای واردات سایر محصولات نمی توانند از این مجوز بهره ببرند.

• واردات برخی کالاها طبق قانون مجاز نیست. هر ساله لیست کالاهای ممنوع وارداتی توسط دولت اعلام می شود. قبل از هر چیزی بهتر است مجاز بودن یا نبودن کالای مدنظرتان را بررسی کنید. برای این کار می توانید به سامانه جامع تجارت مراجعه کنید و بر اساس Hs code کالا، مجاز یا غیر مجاز بودن آن را بررسی کنید.
• بر اساس قوانین، به واردات برخی Hs code ها ارز دولتی اختصاص داده می شود و به برخی از آن ها خیر.
• کالاهایی که مشابه آن در کشور وجود ندارد، از طریق ارز حاصل از صادرات وارد می شوند.
• قبل از شروع به فرآیند اخذ مجوز، بهتر است قوانین و مقررات واردات موردی کشور مورد نظر را به دقت مطالعه کنید. این کار به شما کمک می کند تا با الزامات و محدودیت های موجود آشنا شوید و مدارک و اسناد مورد نیاز را به درستی تهیه کنید.
• بسته به نوع کالا یا خدماتی که می خواهید وارد کنید، ممکن است لازم باشد اسناد و مدارک مختلفی را تهیه کنید. این شامل فاکتورها، قراردادها، گواهی نامه ها، گواهی های بهداشتی، گواهی های مبدأ، گواهی های کیفیت، گواهی های استاندارد و سایر اسناد مربوطه است. بهتر است قبل از شروع فرآیند اخذ مجوز، این اسناد را آماده کنید.
• در درخواست واردات، باید اطلاعات دقیق کالا درج شود. این شامل جزئیات مانند نام کالا، کد تعرفه گری، مقدار واحد، کشور مبدأ و سایر اطلاعات مربوطه است. درج اطلاعات نادرست یا ناقص می تواند به تأخیر یا عدم تأیید درخواست منجر شود.
• اخذ مجوز واردات موردی نیاز به پرداخت هزینه دارد و دریافت این مجوز رایگان نیست. همچنین، ممکن است بخشی از ارزش کالا به عنوان تضمین مالی در نظر گرفته شود.
• برای جلوگیری از تأخیر در فرآیند اخذ مجوز، مهم است که موعدهای تعیین شده را رعایت کرده و اسناد مورد نیاز را به موقع و به درستی ارسال کنید.
• پس از ارسال درخواست و اسناد مورد نیاز، ممکن است نیاز به ارئه مدارک جدید باشد. در این صورت کارمند مربوطه مدارک و اطلاعات شما را بررسی می کند و در صورت نیاز به ارائه مدارک جدید، با شما تماس می گیرد.