امروزه استفاده از تلفن های همراه هوشمند در بین مردم رواج پیدا کرده است. به طوری که کمتر کسی را می توان یافت که از این وسیله الکترونیکی استفاده نکند. تمامی کسانی که از تلفن همراه استفاده می کنند، نیاز به لوازم جانبی موبایل نیز خواهند داشت. بسیاری از این لوازم از قبیل گلس، قاب و غیره برای محافظت از گوشی ساخته شده اند. تقاضای زیاد خرید اینگونه وسایل باعث شده که واردات اینگونه کالا ها تبدیل به تجارتی پرسود شود. کشور های مختلفی تولید کننده لوازم جانبی موبایل در سراسر جهان هستند که از جمله مهمترین آن ها کشور چین است. ما در این مطلب قصد داریم در مورد واردات گلس گوشی به صورت عمده از چین با شما صحبت کرده و همه نکات مهم در این زمینه را بیان کنیم. چنانچه علاقه مند به فعالیت در این حوزه هستید، خواندن این مطلب می تواند کمک زیادی به شما کند؛ پس تا پایان همراه ما باشید.

واردات گلس گوشی از چین

واردات گلس گوشی از چین

همانطور که در مقدمه بیان کردیم، واردات گلس و یا به طور کلی واردات لوازم جانبی گوشی می تواند از جمله فعالیت های اقتصادی بسیار سودآوری باشد که امروزه افراد زیادی به انجام آن تمایل پیدا کرده اند. گلس موبایل صفحه ای است که از مواد مختلفی مانند شیشه، سرامیک و غیره ساخته می شود و در انواع: مات، براق، فول کاور، نانو، پلی اورتان و UV در بازار وجود دارد و وظیفه محافظت از صفحه نمایش گوشی های همراه را بر عهده دارد.

با استفاده از این وسیله جانبی می توان از بسیاری از هزینه های تعمیر و تعویض قطعات موبایل جلوگیری کرد. بر این اساس گلس گوشی یکی از پرکاربردترین و پرمصرف ترین لوازم جانبی گوشی های هوشمند محسوب می شود. شمار متقاضیان و مصرف کنندگان این وسیله جانبی نیز هر روز بیشتر از روز گذشته بوده و همین امر باعث شده افراد زیادی به واردات گلس گوشی روی بیاورند. چین از جمله کشور هایی است که در تولید لوازم جانبی موبایل فعالیت دارد و لوازمی مانند گلس گوشی را با استفاده از مواد مختلف تحت برند های تجاری مختلفی تولید می کند. هزینه تولید گلس موبایل در چین بسیار ارزان بوده و به همین ترتیب قیمت خرید آن ها نیز پایین تر از سایر کشور ها است.

بنابراین افرادی که به دنبال واردات گلس گوشی هستند، چین را به عنوان کشور تامین کننده گلس گوشی انتخاب می کنند. طبق آمار موجود، 90 درصد همه گلس های موجود در دنیا توسط کشور چین تولید و ساخته می شود. بنابراین واردات گلس گوشی از چین می تواند بسیار به صرفه بوده و سود بالایی را به همراه داشته باشد.

مراحل واردات گلس گوشی از چین

مراحل واردات گلس گوشی از چین

برای واردات گلس گوشی از چین باید مراحل مختلفی را پشت سر بگذارید. تمامی این مراحل باید توسط افرادی که علم و تجربه واردات کالاهای مختلفی از قبیل لوازم جانبی موبایل را دارند، انجام شوند تا مشکلی در این راه پیش نیاید. اگر از جمله افرادی هستید که سابقه ای در این زمینه ندارید، بهتر است از شرکت های بازرگانی کمک بگیرید. در ادامه مراحل واردات گلس گوشی از چین را به طور مختصر شرح خواهیم داد.

پیدا کردن تامین کننده محصول مورد نظر

همانطور که گفتیم در چین کارخانه های زیادی با برند های مختلف مشغول فعالیت در زمینه تولید انواع گلس ها هستند. انتخاب بین شمار زیاد تولید کنندگان لوازم جانبی موبایل و یافتن تامین کننده معتبر کار بسیار سختی است. در این مرحله شما به فردی نیاز خواهید داشت که با کشور چین و کارخانه های مطرح در این زمینه آشنا بوده و بتواند با آن ها به خوبی ارتباط برقرار کند.

اما اگر چنین شخصی را ندارید، برای آشنایی با شرکت های مختلف تولید لوازم جانبی موبایل می توانید به نمایشگاه های بین المللی که در زمان های خاص برگزار می شوند، مراجعه کرده و در آنجا با شرکت های مختلف و محصولات تولید شده توسط آن ها از نزدیک آشنا شوید. همچنین سایت های مختلفی به معرفی کارخانه های مختلف در کشور هایی مانند چین می پردازند که با کمک آن ها نیز می توانید تامین کننده مورد نظر خود را پیدا کنید.

کالای تولید شده توسط تامین کننده مورد نظر باید کیفیت بالایی داشته باشد. همچنین کارخانه مورد نظر هم باید ظرفیت تولید عمده لوازم جانبی موبایل مانند گلس گوشی را داشته و بتواند سفارش شما را تا تاریخ مدنظر تولید کند.

پرداخت هزینه کالا و بستن قرارداد

بعد از آن که شرکت تولید کننده در کشور چین را انتخاب کردید، باید اقدام به بستن قرارداد با شرکت مد نظرکنید. در قرارداد باید مقدار کالای مورد نظر، زمان تحویل کالا، نحوه پرداخت هزینه ها و غیره قید شود. روش پرداخت هزینه کالا نیز متفاوت است و بستگی به شرایط مورد توافق دو طرف قرارداد دارد. از جمله روش های مورد استفاده در پرداخت هزینه واردات گلس گوشی از چین می توان به حواله دلار، حواله یوان، علی پی و ویچت و غیره اشاره کرد.

اخذ مدارک و مجوز های مورد نیاز

هر کشوری برای واردات و صادرات کالا های مختلف قوانین متفاوتی دارد. بنابراین بهتر است برای واردات کالا از چین مقررات مربوط به این کشور را مطالعه کرده و مدارک و مجوز های لازم در این زمینه را اخذ کنید. از طرفی واردات اینگونه کالا به ایران نیز نیازمند مدارک و مجوزهایی خواهد بود. حتی در زمان انتخاب نوع گلس و برند تولید کننده نیز باید یک سری قوانین را رعایت کنید. بنابراین بهتر است ابتدا با قوانین در این زمینه آشنایی کامل پیدا کرده و سپس اقدام به واردات گلس گوشی از چین کنید.

انتخاب روش حمل و نقل

مرحله بعدی در واردات گلس گوشی از چین یا واردات هرگونه کالای دیگر، انتخاب روش حمل و نقل است. این که محموله کالای مورد نظرتان چطور از چین به ایران برسد، مورد بسیار مهمی است که می تواند در افزایش و یا کاهش هزینه ها موثر باشد. در میان روش های مختلف حمل و نقل برای واردات گلس گوشی از چین بیشتر از دو روش دریایی و یا هوایی استفاده می کنند. روش دریایی هزینه بسیار پایینی دارد اما روش هوایی با وجود هزینه بالا، به دلیل این که واردات گلس گوشی حاشیه سود بالایی دارد، می تواند مناسب باشد. از طرفی با انتخاب روش حمل و نقل هوایی محموله در مدت زمان بسیار کمی به دست شما خواهد رسید.

ترخیص کالا از گمرک

بعد از خرید و انتخاب روش حمل و نقل مناسب برای واردات گلس گوشی از چین، کالای مورد نظر وارد گمرک ایران می شود. در این مرحله باید اسناد و مدارک مورد نیاز را تهیه کرده و مراحل ترخیص کالا از گمرک را پیش بگیرید. اسنادی از قبیل گواهی کشور مبدا، گواهی بیمه، لیست بسته بندی، فاکتور های تجاری، سفارش خرید، اعتبار نامه، پیش فاکتور، بارنامه خطوط هوایی و غیره از جمله اسناد الزامی برای ترخیص کالا از گمرک هستند. برای این کار نیز بهتر است از افراد با تجربه و کاردان در این زمینه کمک گرفته تا با سرعت بیشتری این مراحل را انجام دهید. انجام تمامی این مراحل را می توانید به شرکت های بازرگانی مختلف بسپارید.

خدمات بازرگانی CDI Expres

بازرگانی CDI Express با سال ها سابقه در زمینه حمل، کارگو و واردات انواع لوازم الکترونیکی و جانبی گوشی می تواند تمامی مراحل واردات را با بستن قراردادی معتبر در سریع ترین زمان انجام دهد تا شما تنها به فکر گسترش کسب و کار خود باشید و محموله را در مدت زمانی کوتاه پس از ترخیص از گمرک دریافت کنید. بازرگانی CDI با تیمی حرفه ای و خبره در امور واردات و آگاه به قوانین واردات، همواره همراه شما خواهد بود. ازاین رو اگر در خصوص واردات انواع گلس گوشی و ولوازم جانبی گوشی سوال دارید می توانید با کارشناسان ما در ارتباط باشید و از مشاوره رایگان ما بهره مند شوید. از این رو جهت تماس با کارشناسان این مجموعه می توانید از طریق شماره زیر با ما در ارتباط باشید.

شرکت بازرگانی

هزینه واردات گلس گوشی از چین

همانطور که می دانید کالاهایی از قبیل لوازم جانبی موبایل که در کشور چین تولید می شوند، بسیار ارزان قیمت هستند. به دلیل این که هزینه تولید این کالا ها در چین بسیار پایین بوده و به علاوه تعداد کاخانجات تولید کننده این لوازم نیز بسیار زیاد است. بنابراین هزینه خرید عمده لوازم جانبی موبایل از قبیل گلس گوشی و غیره بسیار پایین تر از سایر کشور ها خواهد بود. شاید به همین دلیل است که اغلب افراد وارد کننده اینگونه محصولات، کشور چین را برای معامله تجاری انتخاب می کنند.

همچنین تعداد زیاد تولید کنندگان گلس گوشی باعث شده شما بتوانید در بین کارخانه های مختلف محصولاتی با کیفیت بالاتر را با قیمت کمتری خریداری کنید. برای این که هزینه واردات گلس گوشی از چین را تخمین بزنید، باید به عوامل و موارد زیادی دقت داشته باشید. از جمله این عوامل می توان به هزینه حمل و نقل، هزینه انبارداری، هزینه های ترخیص از گمرک، هزینه بارگیری و غیره اشاره کرد.

تجارت بین ‌المللی، بازاری پرشور و پیچیده است که هر روزه میلیاردها دلار ارزش معاملات را در بر می‌گیرد. در این محیط پویا، مفاهیم و قوانینی وجود دارند که آشنایی با آن ها برای درک دقیق تراکنش ‌ها و تسهیل تعاملات تجاری ضروری ‌اند. یکی از اصطلاحات متداول در تجارت بین‌المللی، به ویژه در قالب قراردادهای فروش، اینکوترمز است. اینکوترمز ها مجموعه ‌ای از قوانین و شرایط اند که شرایط تحویل کالا و تقسیم مسئولیت ‌ها را بین فروشنده و خریدار تعیین می ‌کنند.

در ادامه، با مفهوم دقیق و جزئیات قاعده FOB آشنا می‌شویم و مزایا و معایب آن را بررسی می‌ کنیم. همچنین، اهمیت استفاده صحیح از این قاعده در تعاملات تجاری و تاثیرات آن بر تسهیل فرآیند خرید و فروش در بازارهای بین ‌المللی را بررسی خواهیم کرد.

توضیح مفهومی قاعده FOB

قاعده FOB

در تجارت بین‌المللی،FOB  یکی از مفاهیم کلیدی است که به طور گسترده استفاده می ‌شود. اصطلاح FOB، اختصار”Free On Board”  است و ارتباط مستقیمی با فرآیند بارگیری و حمل و نقل کالا دارد.

این عبارت به معنای آن است که در قاعده FOB، فروشنده مسئولیت انتقال کالا را تا زمانی که کالا به محل بارگیری (مثلا بارگیری بر روی کشتی یا وسیله حمل و نقل دیگر) رسیده است را بر عهده دارد. از زمانی که کالا به محل بارگیری برسد، مسئولیت ‌های مربوط به حمل و نقل بر عهده خریدار می ‌باشد، از جمله هزینه‌ های مرتبط با حمل و نقل کالا از آن نقطه به مقصد نهایی. به این ترتیب، انتقال مسئولیت از فروشنده به خریدار در نقطه بارگیری کالا اتفاق می ‌افتد.

در اصل،FOB  دو مفهوم اساسی را شامل می ‌شود:

  1. آزادی در بارگیری: کالا به محل بارگیری رسیده و آماده برای حمل و نقل است. این نشان دهنده آزادی و مسئولیتی بوده که پس از رسیدن کالا به محل بارگیری بر فروشنده است.
  2. انتقال مسئولیت: مسئولیت کالا از فروشنده به خریدار در محل بارگیری منتقل می‌شود.

با درک دقیق این مفاهیم، می ‌توان از قاعده FOB به بهترین نحو در معاملات تجاری استفاده کرد و از مزایا و معایب آن بهره ‌مند شد.

جزئیات قاعده FOB

در تجارت بین ‌المللی، تعیین مسئولیت‌ ها و هزینه ‌ها بسیار حیاتی است و FOB  به عنوان یکی از قوانین کلیدی در این زمینه تاثیرگذاری فراوانی دارد. در این بخش، به بررسی جزئیات این قاعده می ‌پردازیم تا تفاوت ‌ها و مسئولیت ‌های هر طرف را به وضوح مشخص کنیم.

1. هزینه‌ های فروشنده

  1. هزینه بارگیری: فروشنده مسئولیت هزینه بارگیری کالا را تا زمانی که کالا به محل بارگیری می رسد، بر عهده دارد.
  2. هزینه بسته ‌بندی و آماده ‌سازی: هزینه ‌های مربوط به بسته ‌بندی و آماده ‌سازی کالا بر عهده فروشنده است.

2. مسئولیت ‌های فروشنده

  1. انتقال ملکیت: ملکیت کالا از زمان بارگیری توسط فروشنده به خریدار منتقل می ‌شود.
  2. تدارک اسناد: فروشنده مسئول انجام تدارک اسناد مربوط به حمل و نقل کالا به خریدار است.

3. هزینه‌ های خریدار

  1. هزینه حمل و نقل: از زمان بارگیری، هزینه‌ های حمل و نقل کالا از محل بارگیری تا مقصد بر عهده خریدار است.
  2. هزینه بیمه: خریدار مسئولیت بیمه کالا را در طول حمل و نقل بر عهده دارد.

4. مسئولیت ‌های خریدار

  1. پذیرش کالا: خریدار مسئولیت بررسی و پذیرش کالا از زمان دریافت آن دارد.
  2. انجام امور گمرکی: امور گمرکی و مربوط به واردات کالا بر عهده خریدار است.

با درک دقیق این جزئیات، هر دو طرف می‌ توانند به بهترین شکل ممکن ازFOB  در تعاملات تجاری خود استفاده کنند و از ابهامات در مورد مسئولیت ‌ها و هزینه‌ ها جلوگیری کنند.

مزایای FOB

استفاده از قاعده FOB در تعاملات تجاری بین ‌المللی، به عنوان یکی از قوانین اصلی، مزایا و فواید مختلفی دارد که در این بخش به بررسی آن‌ ها می ‌پردازیم.

  1. شفافیت هزینه‌ ها: با تعیین نقطه شروع مسئولیت ‌های حمل و نقل از طرف FOB، هزینه ‌های مربوط به حمل و نقل کالا به وضوح مشخص می ‌شود. این امر باعث شفافیت بیشتر در معاملات تجاری می ‌گردد.
  2. انعطاف ‌پذیری در مذاکرات: این قاعده به فروشنده و خریدار امکان می ‌دهد تا در مورد تقسیم هزینه‌ ها و مسئولیت ‌ها در مراحل مختلف تعاملات تجاری مذاکره کنند. این امر انعطاف‌ پذیری بیشتری را در فرآیند مذاکره فراهم می ‌کند.
  3. مشخص بودن مسئولیت‌ها: با تعیین نقطه انتقال مسئولیت از فروشنده به خریدار، هر دو طرف می‌ توانند به وضوح مسئولیت ‌های خود را در طول فرآیند حمل و نقل کالا مشخص کنند. این امر از ابهامات و مشکلات در آینده جلوگیری می ‌کند.
  4. کاهش ریسک ‌ها: با توجه به مشخص بودن مسئولیت‌ ها و هزینه ‌ها، هر دو طرف قادرند به بهترین شکل ممکن از ریسک‌ های مربوط به حمل و نقل کالا در طول مسیر مدیریت کنند و از احتمالات مخاطراتی کاسته شود.

با درک دقیق این مزایا، می ‌توان از قاعده FOB به بهترین نحو ممکن در تعاملات تجاری بین ‌المللی بهره برد و به کاهش هزینه‌ ها و ریسک‌ ها کمک کرد.

معایب قاعده FOB

قاعده FOB

هرچند که قاعده FOB در تعاملات تجاری بین‌المللی بسیار مفید و کارآمد است، اما همان طور که در هر قانونی اتفاق می ‌افتد، معایب و محدودیت‌ های خاص خود را نیز دارد. در این بخش، به بررسی معایب این قاعده می ‌پردازیم تا تاثیرات آن را به وضوح بررسی کنیم.

  • پیچیدگی در محاسبه هزینه‌ ها: محاسبه هزینه ‌های مربوط به حمل و نقل کالا از نقطه بارگیری تا مقصد ممکن است پیچیده باشد و ممکن است به ابهامات منجر شود، به ویژه اگر مسیر حمل و نقل پیچیده باشد.
  • ریسک ‌های مرتبط با حمل و نقل: با توجه به انتقال مسئولیت در نقطه بارگیری، خریدار مسئولیت بیشتری در مورد ریسک ‌های مرتبط با حمل و نقل کالا می ‌پذیرد. این موضوع ممکن است برای او هزینه‌ های اضافی و ریسک ‌های بیشتری به همراه داشته باشد.
  • نیاز به مذاکره دقیق: از آنجایی که FOB نیازمند مذاکره دقیق و قراردادهای مشخص است، در صورت عدم درک صحیح این قاعده، ممکن است به اختلافات و ابهامات در مورد مسئولیت ‌ها و هزینه ‌ها منجر شود.
  • مسئولیت‌ های اضافی برای خریدار: با توجه به انتقال مسئولیت در نقطه بارگیری، خریدار مسئولیت‌ های اضافی مانند امور گمرکی و بیمه را بر عهده می‌ گیرد که این امر می ‌تواند برای او بار سنگینی باشد.

با درک دقیق این معایب، افراد و شرکت ‌ها می‌ توانند از ابتکاراتی استفاده کنند که این مشکلات را کاهش دهند و از FOB  به بهترین شکل ممکن بهره ببرند.

تاثیرات قاعده FOB بر صنایع خاص

قاعده FOB به عنوان یکی از اصول اساسی تجارت بین ‌المللی، تاثیرات گسترده ‌ای بر صنایع مختلف دارد. با درک دقیق تاثیرات FOB  بر صنایع خاص، می ‌توان به بهبود عملکرد و بهره‌ وری در این صنایع کمک کرد و از این قاعده به بهترین شکل ممکن استفاده نمود. در این بخش، به بررسی تاثیرات این قاعده بر صنایع خاص می ‌پردازیم تا دیدگاهی عمیق‌ تر به این موضوع ارائه دهیم.

  1. صنعت حمل و نقل و لجستیک: قاعده FOB تاثیر زیادی بر صنعت حمل و نقل و لجستیک دارد. این صنایع با توجه به نیاز به ارائه خدمات حمل و نقل کالا از نقطه بارگیری تا مقصد، نقش بسیار مهمی در تسهیل فرآیند حمل و نقل دارند.
  2. صنایع تولیدی و توزیع: در صنایع تولیدی و توزیع، قاعده FOB تاثیر مستقیمی بر روند تولید و توزیع کالاها دارد. این صنایع نیازمند بهره ‌وری بالا و هماهنگی دقیق در فرآیندهای تولید و توزیع هستند که قاعده FOB می ‌تواند در بهبود این فرآیندها موثر باشد.
  3. صنایع مصرفی و خدماتی: در صنایع مصرفی و خدماتی که به محصولات و خدماتی که از دیگران خریداری می‌ شوند، متمرکز هستند، قاعده FOB می ‌تواند تاثیرات مهمی داشته باشد. مشتریان از جزئیات مرتبط با FOB  آگاه هستند و این می‌ تواند تاثیر زیادی بر تصمیمات خرید آن ‌ها داشته باشد.
  4. صنایع خودرو سازی و الکترونیک: در صنایع خودرو سازی و الکترونیک که به وسایل حمل و نقل و محصولات الکترونیکی متمرکز هستند، قاعده FOB تاثیرات خود را نشان می‌دهد. این صنایع نیازمند بهره‌ وری بالا و مدیریت دقیق در زنجیره تامین هستند که FOB  می‌ تواند در بهبود این عملکردها موثر باشد.

سخن آخر

قاعده FOB به عنوان یکی از اصول اساسی در تجارت بین‌ المللی، تاثیرات مهمی بر فرآیند خرید و فروش کالاها دارد. این قاعده، با تعیین مسئولیت ‌ها و هزینه ‌ها در مراحل مختلف حمل و نقل، به شفافیت و انعطاف‌ پذیری در معاملات تجاری کمک می ‌کند. مزایایی از جمله شفافیت هزینه‌ ها، انعطاف در مذاکرات و کاهش ریسک‌ ها، نشان دهنده اهمیت این قاعده در تسهیل تعاملات تجاری است.

با این حال، قاعده FOB نیز با معایبی همراه است از جمله پیچیدگی در محاسبه هزینه ‌ها و مسئولیت‌ ها، ریسک‌ های اضافی برای خریدار و نیاز به مذاکره دقیق تر. برای بهره ‌برداری بهینه از این قاعده، نیازمند فهم دقیق تر از جزئیات و مواضع مختلف طرفین معامله هستیم. با درک دقیق این مواضع و تاثیرات، افراد و شرکت‌ ها می‌ توانند ازFOB  به بهترین نحو ممکن در تعاملات تجاری خود استفاده کنند و از مزایا و معایب آن بهره ببرند.

در جهان اقتصادی، با انواع ارز مواجه می شویم از جمله: ارز متقاضی، ارز آزاد، ارز مسافرتی و غیره. این مفاهیم ممکن است برای برخی افراد گیج‌ کننده باشد. به طور مثال یکی از سوالات اساسی که در این خصوص مطرح است این است که ارز متقاضی چیست و چه تفاوتی با ارز آزاد دارد؟ در این مقاله، به بررسی دقیق ‌تر این دو مفهوم خواهیم پرداخت و تفاوت ‌های آن ها را مورد بررسی قرار خواهیم داد. این بررسی ما را به درک بهتری از نقش و اهمیت هر یک از این ارزها در اقتصاد و تجارت جهانی خواهد رساند. اما پیش از این نیاز است در ابتدا با مفهوم نرخ ارز آشنا باشید.

ارز متقاضی چیست؟

ارز متقاضی

ارز متقاضی، نوعی ارز است که توسط دولت یا نهادهای مربوطه تعیین و کنترل می ‌شود و معمولا محدودیت ‌هایی بر روی معاملات آن اعمال می ‌شود. این نوع ارزها به عنوان ابزاری برای مدیریت نرخ ارز، کنترل واردات و صادرات، تنظیم نرخ بهای کالاها و خدمات یا حفظ استحکام ارزش ملی استفاده می شوند. استفاده از این نوع ارز در برخی کشورها به دلایل اقتصادی و سیاسی رواج دارد.

این کشورها معمولا به دنبال کنترل و مدیریت نرخ ارز، جلوگیری از فشارهای نرخ ارزی و تضادهای اقتصادی با ابزارهای مالیاتی و تجاری مانند حواله ارزی هستند. در نتیجه، ارز متقاضی نقش مهمی در تعیین سیاست ‌های اقتصادی یک کشور دارد و بر تعادل اقتصادی و نظام مالی تاثیرگذار است. از طرف دیگر، این نوع ارزها نیز ممکن است با چالش ‌ها و محدودیت‌ هایی مواجه شوند که نیاز به راهکارهای مناسبی برای مدیریت آن ها دارد.

ارز آزاد چیست؟

ارز آزاد یکی از مفاهیم مهم در عرصه اقتصاد و تبادلات بین ‌المللی است که تاثیر بسزایی بر بازارهای مالی و تجاری دارد. ارز آزاد به معنای ارزی است که بدون هیچ گونه محدودیت و ممنوعیتی می‌ توان به آن دسترسی داشت و از آن استفاده کرد. این نوع ارز در بسیاری از کشورها به عنوان ارز اصلی در تبادلات بین ‌المللی به کار می رود. یکی از جوانب مهم ارز آزاد، انواع نرخ ارز است که در بازارهای مالی و تجاری تعیین می ‌شود. این انواع نرخ از جمله نرخ ارز رسمی، نرخ ارز آزاد و نرخ ارز سیاه است که هر کدام نقش و تاثیرات خود را در فرآیندهای تجارتی و مالی دارند.

نرخ ارز آزاد به عنوان یکی از انواع نرخ ارز، تاثیرات زیادی بر روند تجارت و تبادلات بین‌المللی دارد و از اهمیت بسیاری برخوردار است. ارز آزاد امکانات بیشتری را برای شرکت‌ ها و کشورها در تبادلات مالی و تجاری ارائه می ‌دهد. این امکانات شامل دسترسی آسان تر به بازارهای بین‌المللی، افزایش رقابت ‌پذیری در تجارت و ایجاد فرصت ‌های جدید در بخش ‌های مختلف اقتصادی است.

ارز آزاد و متقاضی با هم چه تفاوتی دارند؟

بررسی تفاوت ارز آزاد و ارز متقاضی که در ادامه آمده است، کمک می ‌کند تا مفهوم ارز آزاد و ارز متقاضی را بهتر درک کنید و تاثیرات آن ها بر بازارهای مالی و تجاری را بهتر بسنجید.

1. نوع استفاده

  • ارز آزاد: بدون هیچ محدودیت و ممنوعیتی در تجارت و تبادلات بین ‌المللی استفاده می ‌شود.
  • ارز متقاضی: بیشتر به منظور تامین نیازهای مالی و تجاری کشورها و شرکت‌ ها کاربرد دارد.

2. نحوه تعیین نرخ

  • ارز آزاد: نرخ آن معمولا در بازارهای مالی و تجاری تعیین می ‌شود و متغیر است و تحت تاثیرات عوامل مختلف اقتصادی قرار می ‌گیرد، از جمله نوسانات نرخ ارز.
  • ارز متقاضی: نرخ آن معمولا تحت تاثیر قوانین و مقررات دولتی یا سیاست ‌های مالیاتی کشورها قرار می ‌گیرد و ممکن است ثابت یا متغیر باشد.

3. محدودیت ‌ها

  • ارز آزاد: بدون محدودیت در تجارت و تبادلات مالی و دارای امکانات بیشتر برای شرکت ‌ها و کشورهاست.
  • ارز متقاضی: ممکن است محدودیت ‌هایی برای استفاده در تجارت و تبادلات مالی داشته و تحت کنترل قوانین دولتی باشد.

4. تاثیرات نوسانات نرخ ارز

  • ارز آزاد: تحت تاثیر نوسان نرخ ارز و تغییرات بازارهای مالی قرار می‌ گیرد که می ‌تواند تاثیرات گسترده ‌ای بر تجارت و اقتصاد داشته باشد.
  • ارز متقاضی: ممکن است در برابر نوسانات نرخ ارز محافظت شده و تحت کنترل دولت یا بانک مرکزی قرار گیرد که تاثیرات آن کمتر است.

5. استفاده در تجارت بین ‌المللی

  • ارز آزاد: بیشتر در تجارت بین ‌المللی و تبادلات مالی بین کشورها استفاده می شود.
  • ارز متقاضی: بیشتر در تجارت و تبادلات مالی داخلی کشورها و برای تامین نیازهای داخلی به کار می رود.

تفاوت پول و ارز

ارز متقاضی

پول و ارز دو مفهوم مهم در عرصه مالی و اقتصاد هستند که اغلب به هم تنیده می ‌شوند. اما تفاوت ‌های مهمی بین آن ها وجود دارد که می ‌تواند درک بهتری از فرآیندهای مالی و تجاری ارائه دهد.

پول به معنای واحد پرداخت نقدی است که به عنوان رسمیت مالی در یک کشور یا منطقه شناخته شده و از آن برای خرید و فروش کالاها و خدمات استفاده می ‌شود. اما ارز به معنای واحد پولی یا سکه ‌ای است که در یک کشور یا منطقه به عنوان واحد اندازه‌ گیری و تبادل به کار می رود و متنوع است، از جمله پول نقد، پول الکترونیکی، و ارزهای خارجی.

1. منشا پول و ارز

پول اغلب توسط دولت یا بانک مرکزی یک کشور تولید و تنظیم می ‌شود و دارای قوانین و مقررات مالیاتی است. اما ارز ممکن است از منابع مختلفی مانند بانک‌ ها، بازارهای ارز یا حتی سیستم ‌های رمزنگاری برخوردار باشد.

2. کاربرد

پول برای پرداخت و دریافت وجه، خرید کالاها و خدمات و انجام تراکنش ‌های مالی استفاده می‌ شود. اما ارز به عنوان واحد تبادل و تجارت در بازارهای مالی، تجارت بین‌المللی و تبادلات اقتصادی کشورها به کار می‌ رود.

3. قابلیت تبدیل

پول معمولا به راحتی به ارز تبدیل می ‌شود و امکان تبدیل ارزهای مختلف به پول محلی وجود دارد. ارز معمولا به تبدیل به پول محلی نیاز دارد تا بتواند در یک کشور خاص قابل استفاده باشد.

4. مقدار و ارزش

پول دارای ارزش ثابت و قابل اندازه‌ گیری است که توسط سیستم بانکی و مالی کشور تنظیم می ‌شود. اما ارزش ارز متغیر است و تحت تاثیر عوامل مختلفی مانند تقاضا و عرضه، نوسانات نرخ ارز و شرایط اقتصادی قرار می ‌گیرد.

با درک این تفاوت ‌ها می‌ توان بهتر درک کرد که چگونه پول و ارز در فرآیندهای مالی و تجاری تاثیر می ‌گذارند.

کلام آخر

در نتیجه، ارز متقاضی به عنوان ارزی است که برای تامین نیازهای مالی و تجاری کشورها و شرکت ‌ها به‌ کار می‌ رود و ممکن است تحت کنترل دولت یا بانک مرکزی قرار گیرد. در مقابل، ارز آزاد به معنای ارزی است که بدون هیچ محدودیت و ممنوعیتی در تجارت و تبادلات بین ‌المللی استفاده می‌ شود. تفاوت اصلی میان این دو نوع ارز در نحوه استفاده، تعیین نرخ و میزان محدودیت ‌ها است. درک دقیق این تفاوت ‌ها، کمک می ‌کند تا در فرآیندهای تصمیم ‌گیری مالی و تجاری، از استراتژی‌ های بهتری برای تامین نیازهای مالی و تجاری استفاده شود و تاثیرات مثبت بر روی بازارهای مالی و تجاری داشته باشد.

ارز یکی از مفاهیم اساسی در علم اقتصاد است که به میزان ارزش واحد پول یا ارز یک کشور نسبت به واحد پول یا ارز کشور دیگر اشاره دارد. به طور دقیق‌ تر، نرخ ارز نشان‌ دهنده تعداد واحد ارز یک کشور است که برای خرید یک واحد از ارز کشور دیگر، مورد نیاز است. این نرخ توسط بازار های مالی و اقتصادی تعیین می‌ شود و نقش حیاتی در اقتصاد بین المللی بازی می کند. اینک جهت روشن شدن اهمیت نقش نرخ ارز در دنیای امروزی، ما قصد داریم در ادامه به طور اختصاصی در مورد نرخ ارز و انواع نرخ ارز صحبت کنیم و اهمیت آن ها را به طور دقیق مورد بررسی قرار بدهیم. پس پیشنهاد می کنیم که تا پایان با ما همراه باشید.

نرخ ارز چیست؟

انواع نرخ ارز

به ارزش یک واحد پول خارجی نسبت به پول محلی، نرخ ارز گفته می ‌شود. به عنوان مثال، اگر نرخ ارز دلار به ریال 25000 باشد، این به معنای این است که شما برای خرید هر یک دلار آمریکایی باید 25000 ریال پرداخت کنید. میزان نرخ ارز نشان دهنده آن است که یک واحد پول یا ارز یک کشور،  نسبت به واحد پول یا ارز کشور دیگر چه قدر ارزش دارد.

عوامل موثر بر نرخ ارز

قیمت نرخ ارز به عوامل مختلفی بستگی دارد که مهم ترین آن ها نیز به شرح ذیل است:

  • سیاست ‌های پولی: یکی از مهم ترین و اصلی ترین مواردی که بر نرخ ارز تأثیر می گذارد عواملی مثل نرخ بهره بانک مرکزی و سیاست ‌های پولی کلان (مانند تورم و نرخ بهره) هستند که معمولاً به دلیل نوسانات اقتصادی دچار تزلزل های شدیدی می شوند.
  • شرایط اقتصادی عمومی: عواملی مانند رشد اقتصادی، بخش خصوصی و دولتی، بودجه، تورم و بدهی عمومی هر کشور می‌ تواند بر نرخ ارز تأثیر بگذارد.
  • تراز پرداخت‌ ها: تفاوت بین صادرات و واردات هر کشور  که به آن تراز پرداخت‌ گفته می شود نیز بر نرخ ارز اثر گذار است.
  • عوامل سیاسی: عواملی مانند نوع و استحکام حکومت، پایداری سیاسی، روابط بین ‌المللی و تنش ‌های سیاسی نیز بر نرخ ارز تأثیر دارد.
  • فعالیت ‌های بازار ارز: از دیگر عواملی که بر نرخ ارز تأثیر می گذارند، می توان به مؤلفاتی مثل تقاضا و عرضه ارز در بازار ارز اشاره کرد.
  • تغییرات قیمت: تغییرات در بازار سهام، بازارهای مالی و سرمایه‌ گذاری ‌ها نیز می ‌توانند بر نرخ ارز اثر بگذارند.
  • عوامل فنی و فناوری: آخرین عاملی که به عنوان عامل تأثیرگذار بر نرخ ارز مطرح شده است، پیشرفت‌ های تکنولوژیکی و تغییرات فنی است که در دنیای امروز نقش پر رنگی ایفا می کنند.

در کل می توان نتیجه گرفت که این عوامل به طور ترکیبی تعیین کننده نرخ ارز هر کشور هستند و تحولات در هر یک از آن ها، می ‌تواند به تغییرات نرخ ارز منجر شود.

انواع نرخ ارز

از مهم ترین انواع نرخ ارز در ایران می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • نرخ ارز دولتی یا ترجیحی (Official Exchange Rate): نرخ ارز دولتی یا نرخ ارز رسمی، یکی از انواع نرخ ارز است که توسط دولت یا بانک مرکزی یک کشور تعیین می ‌شود. این نرخ معمولاً برای تراکنش‌ های دولتی، تجاری یا موارد مشابه استفاده می ‌شود. دولت از این نرخ برای تنظیم تجارت بین‌ المللی، تامین کالا و خدمات مورد نیاز کشور، و کنترل نرخ تورم استفاده می‌ کند.
  • نرخ ارز نیمایی (Semi-Official Exchange Rate): یکی از انواع نرخ ارز، نرخ ارز نیمایی است که نرخ ارز نیمایی به نرخی اطلاق می ‌شود که در چارچوبی نیمه دولتی- نیمه بازاری تعیین می ‌شود. به عبارت دیگر، این نرخ از یک سیستم دو قلوی نرخ ارز تشکیل شده است که هم دولت و هم بازار بر آن تاثیر می گذارند. این نرخ ممکن است برای تراکنش ‌های خاص مانند تأمین کالا های مورد نیاز یا تامین ارز برای مقاصد خاص مورد استفاده قرار بگیرد.
  • نرخ ارز مسافرتی (Travel Exchange Rate): نرخ ارز مسافرتی نرخی است که برای تبدیل ارز برای مسافرت‌ های خارجی استفاده می ‌شود. این نرخ معمولاً در بازار های ارز شناور (floating exchange rate) تعیین می ‌شود، اما ممکن است توسط بانک ‌ها یا صرافی ‌ها با هزینه اضافی تعیین شود. البته لازم به ذکر است که این نرخ، از نرخ ارز دولتی یا بازار (شناور) متمایز است.
  • نرخ حواله ارزی: یکی از انواع نرخ ارز، نرخ حواله ارزی است که به نرخی اطلاق می‌ شود که بانک‌ ها و مؤسسات مالی برای تبدیل وجه به دلار و سایر ارز ها در اختیار دارند. این نرخ معمولاً در حدودی است که توسط بانک مرکزی تعیین می ‌شود و به عنوان نرخ رسمی جهت معاملات مالی مورد استفاده قرار می ‌گیرد.
  • نرخ ارز گمرک: یکی دیگر از انواعع نرخ ارز، نرخ ارز گمرک است که در معاملات واردات و صادرات کالا ها استفاده می‌ شود. این نرخ توسط گمرک یا ادارات مربوطه تعیین می‌ شود و بر اساس آن ارزش واردات و صادرات کالا ها محاسبه می‌ شود.
  • نرخ ارز ترخیص کالا: نرخ ارز ترخیص کالا در واقع نرخ ارز محاسباتی ارزش گمرکی کالاهای وارداتی، هزینه ترخیص با توجه به ماده 14 قانون مسائل گمرکی و نیز براساس برابری نرخ ارز اعلام شده از طرف بانک مرکزی است.
  •  نرخ ارز سنا: نرخ ارز سنا (System of Foreign Currency Allocation) نرخی است که بانک مرکزی برای تخصیص ارز به کارخانه ‌ها، مؤسسات و شرکت‌ های دولتی و خصوصی در نظر می ‌گیرد. این نرخ معمولاً برای تأمین نیاز های وارداتی این واحد ها مورد استفاده قرار می ‌گیرد.
  •  نرخ ارز متقاضی: نرخ ارز متقاضی (Parallel Exchange Rate) یا همان نرخ ارز سیاه، نرخی است که در بازار های غیر رسمی و تبادلات غیر قانونی ارز، مورد استفاده قرار می ‌گیرد. این نرخ معمولاً بالا تر از نرخ ‌های رسمی است و توسط عوامل خصوصی تعیین می‌ شود.
  •  نرخ ارز آزاد: یکی دیگر از انواع نرخ ارز نرخ ارز آزاد ست. نرخ ارز آزاد (Free Market Exchange Rate) نیز به نرخی اطلاق می ‌شود که در بازار های آزاد و بدون محدودیت تعیین می‌ شود. این نرخ تحت تأثیر عرضه و تقاضا قرار دارد و توسط بازار های مالی محاسبه می ‌شود.

اهمیت نرخ ارز

انواع نرخ ارز

نرخ ارز یکی از مهم‌ ترین متغیر های اقتصادی در هر کشور است و اهمیت زیادی برای اقتصاد و تجارت دارد. در زیر به برخی از حوزه هایی که نرخ ارز در آن نقش بازی می‌ کند، اشاره می ‌شود:

  • تجارت خارجی: نرخ ارز تأثیر زیادی بر تجارت خارجی یک کشور دارد. افزایش یا کاهش نرخ ارز می‌ تواند قیمت کالا ها در بازار های جهانی تحت تأثیر قرار داده و توانایی رقابتی کشور در بازار های بین ‌المللی را مشخص کند.
  • صنعت داخلی: نرخ ارز تأثیر مستقیمی بر تولید داخلی دارد، زیرا ارز ارزان ‌تر می ‌تواند واردات را تشویق کند و تأثیر مخربی بر صنایع داخلی داشته باشد. همچنین، نرخ ارز مناسب می ‌تواند صادرات را تشویق کند و تولیدات داخلی را افزایش بدهد.
  •  معیشت عمومی: تغییرات در نرخ ارز می‌ تواند بر قیمت ‌های داخلی کالا ها و خدمات تأثیرگذار باشد و قدرت خرید و معیشت عمومی جامعه را تغییر بدهد.
  •  سرمایه ‌گذاری خارجی: نرخ ارز می ‌تواند تصمیمات سرمایه ‌گذاری خارجی را نیز تحت تأثیر قرار دهد. به بیان دیگر تغییرات نا پایدار نرخ ارز می‌ تواند سرمایه‌ گذاران خارجی را از سرمایه ‌گذاری در کشوری که ارزش ارز آن نا پایدار است، منع کند.

سخن پایانی

ما امروز در مورد انواع مختلف نرخ ارز که در سیستم‌ های اقتصادی جهان به منظور تنظیم تجارت، کنترل تورم و ایجاد پایداری اقتصادی مورد استفاده قرار می گیرند، صحبت کردیم و اهمیت و کارایی هر یک از انواع آن را در اقتصاد کشور مورد بررسی قرار دادیم. در آخر نیز باز هم متذکر می شویم که  میزان نرخ ارر در هر کشوری از اهمیت بالایی برخوردار است و می تواند سر نوشت اقتصادی آن را به صورت قابل ملاحظه ای تحت تأثیر قرار بدهد.

سرویس درب به درب از خدمات مهم و کاربردی در صنعت حمل و نقل بین المللی است. این سرویس در سال های اخیر محبوبیت زیادی پیدا کرده است. اگر جزو افرادی هستید که خدمات پستی بین المللی مناسبی می خواهید، آشنا شدن با سرویس تحویل Door to Door حتما برایتان مفید خواهد بود. در سرویس درب به درب، کالای شما در کشور مبدا از محل مورد نظر شما دریافت می شود و در کشور مقصد، به محل مورد نظرتان تحویل داده می شود. در این مطلب به طور مفصل درباره سرویس تحویل Door to Door و ویژگی های مهم این سرویس توضیح می دهیم.

سرویس تحویل Door to Door چیست؟

تحویل Door to Door

سرویس Door to Door معمولا در حمل و نقل بین المللی استفاده می شود. در روش درب به درب، ارسال و تحویل کالا از مبدا تا مقصد توسط ارائه دهنده سرویس (یعنی شرکت خدمات بازرگانی) انجام می گیرد. شرکت ارائه دهنده سرویس درب به درب، محصول را از مبدا که معمولا کارخانه یا انبار است تحویل می گیرد و آن را در کشور مقصد به آدرس مدنظر صاحب کالا تحویل می دهد. در واقع تحویل گیرنده بدون هیچ دردسری کالایی که از خارج از کشور ارسال شده است را درب منزل تحویل می گیرد.

تمام تشریفات گمرکی که در ارسال بین المللی وجود دارد، توسط شرکت خدمات بازرگانی انجام می شود. سپس کالا به روش حمل هوایی یا دریایی به گمرک مقصد ارسال می شود. اگر کالای شما حجم کمی داشته باشد، ممکن است برای ارسال آن از روش ارسال گروپاژ استفاده کنند. بعد از اینکه کالا به کشور مقصد رسید، روند تحویل گرفتن آن توسط شرکت خدمات بازرگانی انجام می شود و محصول از طریق پست داخلی به شما تحویل داده می شود.

برای مثال اگر شما خریدی از کشور چین انجام داده باشید و برای حمل خرده بار از چین، از خدمات درب به درب استفاده کنید، کالای شما توسط شرکت بازرگانی در کارخانه چینی تحویل گرفته می شود و در ایران، در آدرس خودتان به شما تحویل داده می شود. شاید به نظرتان سرویس درب به درب خیلی ساده به نظر برسد، اما مراحل انجام این فرایندها حساس و طولانی است. شرکتی که این خدمات را ارائه می دهد باید مطمئن و خوش نام باشد و تعهد بدهد که کالای شما را در بهترین زمان و در سالم ترین حالت ممکن تحویل می دهد.

مراحل سرویس تحویل Door to Door

شرکت های بازرگانی که خدمات تحویل درب به درب ارائه می دهند، یک سری مراحل را طی می کنند تا کالا را در مبدا از ارائه دهنده بین المللی تحویل بگیرند و در مقصد به تحویل گیرنده تحویل بدهند. به طور خلاصه این فرایند شامل مراحل زیر است:

  • دریافت کالا در مبدا و امضای مدارک مرتبط با تحویل گرفتن کالا
  • بسته بندی کالا طبق استاندارد؛ طوری که کالا در کمال صحت در مقصد تحویل مشتری شود.
  • تهیه اسناد حمل و نقل و آماده کردن صورت حساب های تجاری و مدارک لازم برای ارسال بار به کشور مقصد
  • بارگیری و تخلیه بار در پایانه
  • انجام فرایندهای گمرکی و ترخیص کالا
  • دریافت کالا در فرودگاه مقصد و بارگیری
  • پست کردن و ارسال کالا به آدرس مشتری

خدمات سرویس درب به درب شامل چه مواردی است؟

سرویس درب به درب شامل خدمات متنوعی است که شما بسته با کالایتان، سرویس مدنظر را از شرکت بازرگانی دریافت می کنید. مهم ترین سرویس های تحویل Door to Door شامل موارد زیر است:

  • حمل و نقل بین المللی: این خدمات در مورد حمل و نقل بین کشورها و قاره ها ارائه می شود.
  • حمل و نقل بار: این سرویس شامل حمل و نقل کالاها، بسته ها و بارهای شما در مبدا و مقصد نهایی می باشد. هزینه این خدمات بسته به اندازه بار و آدرس مبدا و مقصد تعیین می شود.
  • تعیین روش حمل و نوع پیک: در انتخاب این سرویس شما نقشی ندارید. بسته به اندازه بار شما و نوع کالایتان، نوع پیک و روش حمل بین المللی تعیین می شود. برای مثال در مبدا کالاهای کوچک از طریق پیک موتوری در کمترین زمان تحویل می شوند و برای تحویل کالاهای بزرگ از کامیون و تریلی استفاده می شود.
  • خدمات تخلیه کالا در مقصد: اگر کالای شما سنگین باشد، می توانید خدمات تخلیه کالا در مقصد را انتخاب کنید تا مراحل تخلیه و حمل تا منزل برایتان انجام بگیرد.
  • خدمات پستی: این خدمات شامل تحویل، بسته بندی، حمل کالا، اطلاع رسانی به مشتری و… است.
  • حمل و نقل بین شهرک های صنعتی: یکی از خدمات تحویل درب به درب، مربوط به شرکت های صنعتی است. در این مدل، شرکت بازرگانی کالایی را در مبدا از شهرک صنعتی دریافت کرده و در مقصد به مشتری نهایی که یک واحد صنعتی است تحویل می دهد.

شرکت خدمات تحویل Door to Door باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟

تحویل Door to Door

مهم ترین دلیل افراد برای انتخاب سرویس تحویل درب به درب، راحتی خودشان است. یعنی فرد ترجیح می دهد با پرداخت هزینه ای بیش تر نسبت به پست معمولی، کالای مدنظرش را درب منزل یا هر آدرسی تحویل بگیرد. اما برای دریافت خدمات ایده آل، شرکت خدمات بازرگانی باید یک سری ویژگی مهم داشته باشد شامل:

  • کالا را سریعا در مبدا تحویل بگیرد.
  • بهترین بسته بندی را برای محصول انتخاب کند، طوری که سلامت محصول تضمین باشد.
  • در انجام مراحل گمرک و ترخیص کالا حرفه ای باشد.
  • وقت شناس و بامسئولیت باشد.
  • در صورت عدم ارائه خدمات مناسب، هزینه مشتری را برگرداند.
  • تمام محصولات را بیمه کند.
  • هزینه خدماتش مناسب باشد.
  • سابقه خوبی بین مشتریان خود داشته باشد.
  • مجوز فعالیت در این زمینه را دریافت کرده باشد.

مزایای سرویس درب به درب

  • کالا را در مقصد دریافت می کنید و فرایند تحویل کالا هیچ وقت از شما انرژی نمی گیرد.
  • امکان ارسال بار به نقاط مختلف دنیا را به شما می دهد.
  • خدمات دهنده مسئولیت پذیری بالایی دارد.
  • نیاز به حضور مشتری ندارد.
  • واردات کالا از چین یا هر کشور دیگری را به صورت واردات موردی ممکن می کند.
  • در اغلب سرویس های درب به درب امکان رهگیری محموله به صورت آنلاین وجود دارد.
  • برنامه زمانی مشخصی برای تحویل کالای شما وجود دارد.
  • در شرکت های معتبر، تحویل سالم کالا با روش درب به درب تضمین می شود. یعنی اگر شما محصول تان را تحویل گرفتید و محصول دچار آسیب یا شکستگی حاصل از حمل و نقل بود، خسارت شما پرداخت می شود.

چالش های خدمات تحویل door to door

  • با توجه به اینکه تمام مراحل تحویل در مبدا، امور اداری، انتقال و تحویل در مقصد توسط شرکت بازرگانی انجام می شود، این روش حمل معمولا پرهزینه است. البته هزینه نهایی خدمات شما به صورت دقیق بر اساس فاکتورهایی مثل هزینه بیمه، وزن بار، نوع بار، روش های حمل و نقل و… تعیین شده و به شما اعلام می شود.
  • در سرویس درب به درب معمولا باید بین چندین نوع حمل و نقل مختلف مانند زمینی، هوایی و دریایی هماهنگی دقیقی ایجاد شود و این موضوع پیچیدگی لجستیکی ایجاد می کند.
  • با توجه به پیچیده بودن و پردردسر بودن روش تحویل door to door، برخی شرکت های بازرگانی این خدمات را ارائه نمی دهند.
  • خدمات door to door به همکاری چندین شرکت و مجموعه متکی است. پس تمام طرفین باید در کارشان به شدت متعهد باشند. چرا که کم کاری هر بخش از این زنجیره، باعث بدنام شدن و ناکارآمدی کل مجموعه می شود.
  • نیازها و انتظارات مشتری بارها تغییر می کند. از طرفی برای شرکت بازرگانی ممکن نیست که هر بار فرایند کاری اش را بر اساس شرایط مشتری تنظیم کند.

خدمات تحویل door to door بازرگانی CDI Express

بازرگانی CDI Express با سال ها سابقه خدمات تحویل Door To Door (درب به درب) را در سریع ترین زمان و در سلامت کامل به همراه بارنامه و بیمه نامه معتبر از مبدا به مقصد مورد نظر شما ارسال می کند. این مجموعه با تیمی حرفه ای و خبره تمامی مراحل گمرکی را برای واردات کالا و رساندن آن به دستتان انجام می دهد. بنابراین اگر قصد دارید از خدمات درب به درب این مجموعه بهره مند شوید می توانید جهت دریافت مشاوره و کسب اطلاعات بیشتربا کارشناسان ما از طریق شماره های زیر در تماس باشید.

شرکت بازرگانی

ما برای واردات و صادرات هر کالایی، نیاز به دریافت مجوز های واردات داریم. همچنین صادر کنندگان و وارد کنندگان کالا، جهت فعالیت تجاری خود نیاز به دریافت کارت بازرگانی دارند. مراحل دریافت کارت بازرگانی کمی پیچیده است و دریافت این مجوز، هزینه و مسئولیت های زیادی به همراه دارد. دولت شرایطی را فراهم کرده تا افراد ایرانی بتوانند با دریافت مجوز واردات موردی، برای یک بار بدون داشتن کارت بازرگانی واردات انجام دهند. دریافت مجوز واردات موردی شرایط خاصی دارد. اگر می خواهید شرایط و مراحل دریافت این مجوز را بدانید، در ادامه مطلب همراه ما باشید.

واردات موردی چه مفهومی دارد؟

واردات موردی

اگر قصد واردات کالا را دارید، قبل از شروع واردات، باید مجوزهای لازم برای این فعالیت را از طرف نهادهای مربوطه دریافت کنید. از جمله مجوزهای وارداتی لازم می توان به مجوز ترخیص کالا و کارت بازرگانی اشاره کرد. کارت بازرگانی یکی از مجوزهای لازم برای واردات و صادرات کالا است. برای دریافت کارت بازرگانی باید شرایط لازم را داشته باشید. اما دریافت این کارت، مسئولیت ها و هزینه هایی برای صاحب کارت ایجاد می کند. اگر جزو افرادی هستید که به تازگی کسب و کارتان را شروع کرده اید و تنها برای یک بار قصد واردات کالایی را دارید، می توانید کارت بازرگانی موردی دریافت کنید.

دریافت مجوز واردات موردی (کارت بازرگانی موردی) باعث می شود در هزینه و زمان تان صرفه جویی شود و مهم تر اینکه لازم نیست هزینه های کارت بازرگانی از جمله مالیات، هزینه های مربوط به اداره دارایی، تأمین اجتماعی و… را بپردازید. مجوز واردات موردی برای واردات واحدهای تولیدی ارائه می شود. این مجوز تضمین می کند کالایی که قصد واردات آن را دارید، مطابق با قوانین امنیتی و کیفیتی کشور است. همچنین تضمین می کند که واردات این کالا غیر مجاز یا قاچاق نیست.

مجوز واردات موردی این امکان را به تولیدی ها می دهد تا برای مورد خاصی واردات انجام دهند. این کارت مخصوص تولیدی هایی است که می خواهند ماشین آلات خط تولید، قطعات خط تولید و همچنین لوازم یدکی مورد نیاز کارشان را وارد کنند. از جمله مجوزهای موردی که تاکنون صادر شده می توان به رآکتورهای هسته ای، توربین نیروگاه زمین گرمایی، اجزا و قطعات برای موتورهای صنعتی و کشاورزی با قدرت های هزار تا ده هزار کیلو وات، پره های ثابت و متحرک توربین و کمپرسور، کمپرسورهای برودتی مخصوص کولر خودروهای سواری، سواری کار و وانت، تنورهای نانوایی یا بیسکوئیت پزی، ماشین ساخت کارتن، جعبه، قوطی، لوله، بشکه یا ظروف مشابه، ماشین آلات و دستگاه ها برای مایع کردن هوا یا سایر گازها و… اشاره کرد.

کسانی که پروانه بهره برداری و جواز تاسیس صنایع با پیشرفت قابل قبول دارند، معادن با دریافت مجوز معاونت امور معادن و صنایع معدنی ، پروانه کسب صنفی ویژه واحدهای تولیدی، جواز تاسیس چاپخانه با داشتن مجوز ورود ماشین آلات چاپ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدارک تولیدی معتبر از سایر وزارتخانه های تولیدی با رعایت سایر شرایط می توانند مجوز موردی دریافت کنند.

شرایط لازم برای اخذ مجوز موردی

طبق قانون، واحدهای تولیدی می توانند برای واردات ماشین آلات، تجهیزات، اجزا و قطعات مربوط به کارشان، تنها یک بار و برای مدت مشخص (حداکثر 6 ماه) از مجوز واردات موردی استفاده کنند. البته در صورت داشتن شرایط لازم، می توان این بازه زمانی را تمدید کرد.

سازمان صنعت، معدن و تجارت صادر کننده کارت بازرگانی موردی است. اگر می خواهید مجوز واردات موردی را دریافت کنید، یا باید تولید کننده باشید و یا اینکه پروانه بهره برداری و جواز تأسیس صنعتی داشته باشید. در صورت داشتن پروانه بهره برداری، حتما باید پروژه شما حداقل 60 درصد پیشرفت فیزیکی داشته باشد تا کارشناس، پروانه شما را جهت اخذ مجوز تایید کند.

 برای استفاده از از کارت بازرگانی موردی باید جواز تأسیس را از سازمان صنعت معدن دریافت کنید. زمان لازم برای صدور جواز تاسیس حدودا ده روز است. برای ثبت نام و احراز هویت در سامانه جامع تجارت باید به بخش بارگذاری صلاحیت ها مراجعه کرده و گزینه بازرگان موردی-واحد تولیدی حقیقی/حقوقی را انتخاب نمایید. سپس مدارک خواسته شده را در این صفحه بارگزاری کنید.

مراحل اخذ مجوز واردات موردی

مراحل اخذ پروانه موردی با شرایط اخذ مجوزهای واردات و کارت بازرگانی دائمی فرق دارد. برای دریافت کارت بازرگانی موردی باید مراحل زیر را طی کنید:

  • مطالعه قوانین و مقررات: ابتدا باید قوانین و مقررات واردات موردی کشور مورد نظر را مطالعه کنید. این شامل شرایط، محدودیت ها و الزاماتی است که برای واردات کالاها یا خدمات به این کشور وجود دارد. برای مثال باید بررسی کنید که کالای مورد نظر شما، در لیست کالاهای ممنوعه وارداتی نباشد.
  • ورود به سامانه جامع تجارت: وارد سامانه جامع تجارت شده و در این سامانه ثبت نام کنید.
  • ثبت دقیق اطلاعات حقیقی یا حقوقی: در سامانه جامع تجارت از شما خواسته می شود تا مشخصات فردی تان را به طور دقیق و کامل وارد کنید. شما می توانید اطلاعات حقیقی یا حقوقی تان را در سامانه ثبت کنید. از مدارک مورد نیاز برای صدور کارت بازرگانی موردی برای اشخاص حقوقی می توان کپی کارت ملی تمام اعضای هیئت و مدیره، آگهی تأسیس، آگهی تغییرات، روزنامه آگهی تأسیس و نامه درخواست در سربرگ شرکت همراه با مهر و امضای شرکت را نام برد.
  • بارگزاری اسناد مورد نیاز: در این مرحله باید اسناد و مدارک خواسته شده را بارگزاری کنید.
  • ثبت اقلام مورد نظر: بر اساس HS-Code کالاها، دستگاه و کالای مدنظرتان که مورد نیاز شغل تولیدیتان است را انتخاب کنید.
  • اخذ مجوز لازم: بسته به کالای انتخاب شده، ممکن است نیاز به اخذ مجوز خاص از سوی سازمان خاصی داشته باشید. در این صورت باید نسبت به این مرحله اقدام کنید.
  • بررسی و پردازش اطلاعات: درخواست شما توسط سازمان بررسی می شود و ممکن است کارشناس با شما تماس بگیرد و مدرک خاص یا اطلاعات تکمیلی درخواست کند. همچنین، ممکن است نیاز به پرداخت هزینه مشخصی باشد.
  • دریافت شماره مجوز: بعد از تایید پرونده از سوی کارشناس، شما باید کارمزد تعیین شده را پرداخت کنید. کارمزد شما بر اساس ارزش کالا و نرخ ارز روز دولتی محاسبه و اعلام می شود. بعد از پرداخت کارمزد و ارائه فیش شماره مجوز صادر می شود. این مجوز محدودیت زمانی دارد و باید در بازه زمانی مشخص شده، نسبت به واردات اقلام تعیین شده اقدام کنید.

نکات مورد توجه برای اخذ مجوز واردات موردی

واردات موردی

برای اخذ مجوز واردات موردی، در نظر داشتن و رعایت برخی نکات مهم ضروری است. در ادامه، تعدادی از نکات مهم برای اخذ مجوز واردات موردی را بررسی می کنیم:

  • براساس دستور العمل گمرک، وارد کنندگانی که با نقش وارد کننده موردی واحدهای تولیدی حقیقی یا حقوقی، مجوز واردات اخذ می کنند، باید کارت بازرگانی دائمی نداشته باشند یا کارت بازرگانی آنها توسط خود شخص ابطال شده باشد.
  • اگر فرد کارت بازرگانی دائمی داشته باشد و بخواهد از شرایط واردات موردی استفاده کند، اول باید وضعیت کارت بازرگانی خود در اتاق بازرگانی مشخص کند.
  • کاربران با نقش بازرگان موردی واحد تولیدی حقیقی یا حقوقی، تنها اجازه ثبت سفارش تعرفه های خطوط تولید را دارند و برای واردات سایر محصولات نمی توانند از این مجوز بهره ببرند.
  • واردات برخی کالاها طبق قانون مجاز نیست. هر ساله لیست کالاهای ممنوع وارداتی توسط دولت اعلام می شود. قبل از هر چیزی بهتر است مجاز بودن یا نبودن کالای مدنظرتان را بررسی کنید. برای این کار می توانید به سامانه جامع تجارت مراجعه کنید و بر اساس Hs code کالا، مجاز یا غیر مجاز بودن آن را بررسی کنید.
  • بر اساس قوانین، به واردات برخی Hs code ها ارز دولتی اختصاص داده می شود و به برخی از آن ها خیر.
  • کالاهایی که مشابه آن در کشور وجود ندارد، از طریق ارز حاصل از صادرات وارد می شوند.
  • قبل از شروع به فرآیند اخذ مجوز، بهتر است قوانین و مقررات واردات موردی کشور مورد نظر را به دقت مطالعه کنید. این کار به شما کمک می کند تا با الزامات و محدودیت های موجود آشنا شوید و مدارک و اسناد مورد نیاز را به درستی تهیه کنید.
  • بسته به نوع کالا یا خدماتی که می خواهید وارد کنید، ممکن است لازم باشد اسناد و مدارک مختلفی را تهیه کنید. این شامل فاکتورها، قراردادها، گواهی نامه ها، گواهی های بهداشتی، گواهی های مبدأ، گواهی های کیفیت، گواهی های استاندارد و سایر اسناد مربوطه است. بهتر است قبل از شروع فرآیند اخذ مجوز، این اسناد را آماده کنید.
  • در درخواست واردات، باید اطلاعات دقیق کالا درج شود. این شامل جزئیات مانند نام کالا، کد تعرفه گری، مقدار واحد، کشور مبدأ و سایر اطلاعات مربوطه است. درج اطلاعات نادرست یا ناقص می تواند به تأخیر یا عدم تأیید درخواست منجر شود.
  • اخذ مجوز واردات موردی نیاز به پرداخت هزینه دارد و دریافت این مجوز رایگان نیست. همچنین، ممکن است بخشی از ارزش کالا به عنوان تضمین مالی در نظر گرفته شود.
  • برای جلوگیری از تأخیر در فرآیند اخذ مجوز، مهم است که موعدهای تعیین شده را رعایت کرده و اسناد مورد نیاز را به موقع و به درستی ارسال کنید.
  • پس از ارسال درخواست و اسناد مورد نیاز، ممکن است نیاز به ارئه مدارک جدید باشد. در این صورت کارمند مربوطه مدارک و اطلاعات شما را بررسی می کند و در صورت نیاز به ارائه مدارک جدید، با شما تماس می گیرد.

هلدینگ ها برخلاف دیگر شرکت ها مسئولیت های محدودی دارند و عملیاتی از قبیل تولید کالا، فروش کالا و… در آن ها انجام نمی شود. احتمالا شما هم نام Holding به گوشتان خورده است. این نهادهای تجاری به نام شرکت مادر یا شرکت اصلی نیز شناخته می شوند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید هلدینگ ها جزء شرکت های موفق و برتر در دنیا محسوب می شوند. اما اینکه دقیقا وظایف هلدینگ شامل چه مواردی است و تفاوت های اصلی آن با سایر شرکت ها در چیست، موضوعی است که قرار است در ادامه بیشتر به آن بپردازیم.

هلدینگ چیست؟

هلدینگ

هلدینگ شرکتی است که بیشتر به عنوان یک شرکت سهامی شناخته می شود و صرفا مالکیت دارایی ها بر عهده آن است. به این شکل عملیات و فعالیت شرکت هایی که تحت مالکیت هلدینگ هستند، توسط هلدینگ کنترل و نظارت می شوند. بنابراین می توانیم بگوییم یک شرکت Holding در دنیای تجارت و بازرگانی به شکل مستقیم فعالیتی انجام نمی دهد.

در صورتی که این مجموعه ها علاوه بر مالکیت دارایی و سهام دیگر شرکت ها، فعالیت تجاری دیگری نیز انجام دهند، دیگر در گروه Holding قرار نمی گیرند و به عنوان یک شرکت سرمایه گذاری شناخته می شوند. بهتر است با اسامی دیگر شرکت هلدینگ در دنیای تجارت آشنا باشید تا اگر روزی با این عناوین برخوردید، بدانید که منظور از آن ها همان هلدینگ است. از دیگر اسامی آن می توانیم به شرکت مادر، شرکت مالک، شرکت دارنده، شرکت صاحب سهام، شرکت اصلی و شرکت کنترل کننده اشاره کنیم.

تفاوت هلدینگ با سایر شرکت ها

یک شرکت بازرگانی فعالیت های تجاری مختلفی را انجام می دهد که از مهم ترین آن می توانیم به خرید و فروش کالا اشاره کنیم. همانطور که در بخش های قبل اشاره کردیم، تولید کالا یا خرید و فروش کالا یا ارائه خدمات این چنینی در حیطه وظایف شرکت مادر نیست. بنابراین این اولین و مهم ترین تفاوت میان Holding و دیگر شرکت های بازرگانی یا سرمایه گذاری است.

اما شاید از خود بپرسید دارایی هایی که تحت کنترل و مدیریت شرکت مادر هستند دقیقا شامل چه مواردی می شوند؟ از جمله دارایی هایی که زیر نظر شرکت مادر قرار می گیرند عبارتند از:

  • سهام دیگر شرکت ها
  • صندوق های سرمایه گذاری
  • سهام عادی
  • املاک و مستغلات
  • برندها
  • صندوق های پوشش دهنده ریسک
  • مشارکت های محدود
  • علائم تجاری
  • اختراعات
  • مالکیت معنوی
  • حق کپی رایت
  • و هر نوع دارایی ارزشمند دیگر

با توجه به این توضیحات می توان به این نتیجه رسید که شرکت مادر هیچ دخالتی در امور روزمره شرکت های تحت مالکیت خود ندارد و تنها روی دارایی ها و تصمیمات مدیریتی آن ها متمرکز است. توجه داشته باشید که هلدینگ ها با توجه به حوزه کاری خود به انواع گوناگونی تقسیم می شوند که از آن جمله عبارتند از: هلدینگ تجاری، بازرگانی، ساختمانی، خودروسازی و…

برخی از افراد بر این باورند که شرکت Holding همان شرکت سرمایه گذاری است. اما باید بگوییم این تصور کاملا اشتباه است. در ادامه به چند مورد از تفاوت های موجود میان هلدینگ و شرکت های سرمایه گذاری اشاره می کنیم.

تفاوت هلدینگ با شرکت سرمایه گذاری

هلدینگ
  • شرکت های سرمایه گذاری تنها روی الگوی تغییر ارزش سهام و سود و زیان شرکت های زیر مجموعه خود تمرکز داشته و در عملیات داخلی شرکت ها دخالتی نمی کنند. این در حالی است که یک شرکت مادر نقش مدیریتی برعهده دارد و ادعای مدیریت نیز می کند. به عنوان مثال زمانی که یک شرکت Holding خودرو برای خرید سهام در یک شرکت خودروسازی، بخشی از سهام خود را در اختیار این شرکت قرار می دهد، مسلما روی سیاست ها و عملیات داخلی آن شرکت نیز دخالت هایی دارد تا از این طریق بتواند میزان سرمایه و سود خود را افزایش دهد. بنابراین هلدینگ ها خود را در این زمینه صاحب نظر می دانند.
  • هر دو شرکت مادر و سرمایه گذاری در شروع کار و ثبت شرکت، پروسه مشابهی را طی می کنند و همانند هم هستند. اما میزان سرمایه اولیه برای این دو شرکت متفاوت از یکدیگر است. معمولا سرمایه اولیه موردنیاز برای یک شرکت سرمایه گذاری نسبت به شرکت Holding کمتر است. (شرکت های مادر انواع گوناگونی دارند و میزان سرمایه اولیه برای هر کدام از انواع آن نیز متفاوت است.)
  • هر دو شرکت هلدینگ و سرمایه گذاری اقدام به خرید سهام دیگر شرکت ها می کنند. اما هدف شرکت مادر از خرید این سهام با هدف شرکت های سرمایه گذاری متفاوت است. شرکت های سرمایه گذاری به قصد سودآوری بیشتر اقدام به این کار می کنند، در حالی که هدف شرکت های Holding اعمال نفوذ و کنترل روی شرکت هاست.
  • و آخرین تفاوتی که میان شرکت های سرمایه گذاری با شرکت های هلدینگ وجود دارد در این است که یک شرکت سرمایه گذاری در زمان مناسب با افزایش سود سهام آن را به فروش می رساند. در حالی که شرکت مادر به جز در موارد خاص و استثنا این کار را انجام نمی دهد و سهامی را به فروش نمی رساند.

مزایای شرکت هلدینگ

هلدینگ

این روزها افراد به دنبال راهی برای کسب سود و درآمدزایی بیشتر هستند. ورود به حوزه های کاری همچون واردات به خصوص واردات از چین یا تاسیس یک شرکت مادر می تواند اقدام بسیار خوب و موثری باشد. این روزها خدمات مربوط به کارگو چین در ایران بسیار رونق یافته و افراد زیادی از طریق آن به سودهای کلانی دست یافته اند. اما در ادامه قصد داریم با چند مورد از مهم ترین مزایای شرکت هلدینگ آشنا شویم:

  1. اعمال کنترل بیشتر: یک شرکت Holding برای مدیریت و کنترل روی سرمایه یک شرکت، تنها نیاز به 50 درصد سهام دارد. بنابراین برخلاف دیگر شرکت ها، شما می توانید از طریق شرکت هلدینگ با سرمایه گذاری کمتر کنترل بیشتری روی زیرمجموعه های خود داشته باشید. علاوه بر این، یک شرکت هلدینگ این امکان را دارد تا اعضای یک شرکت را براساس منافع ذی نفعان خود انتخاب و یا حتی حذف کند.
  2. مسئولیت کمتر: شرکت های زیر مجموعه هلدینگ در عین حال که به عنوان شرکت وابسته شناخته می شوند، مستقل نیز هستند. با اینکه شرکت هلدینگ روی فعالیت های داخلی این شرکت ها کنترل داشته و آن ها را در دست دارد. اما در شرایطی که شرکت وابسته بدهی داشته و یا درگیر مواردی از این دست می شود، شرکت Holding در قبال این موارد هیچ نوع مسئولیتی را عهده دار نیست.
  3. سود بیشتر: یکی دیگر از مزایای شرکت مادر این است که می تواند با خریدن سهام شرکت های زیرمجموعه خود، سرمایه خود را به شکل چشمگیری افزایش دهد. همچنین اگر شرکت وابسته به هلدینگ دچار ورشکستگی سنگینی شود، هلدینگ تنها در سرمایه خود دچار ضرر می شود و نه بیشتر.
  4. انعطاف پذیری: شرکت های هلدینگ برای سرمایه گذاری در شرکت های مختلف هیچ نوع محدودیت خاصی ندارند و می توانند در این زمینه بسیار انعطاف پذیر عمل کنند. آن ها می توانند در هر شرکتی که تمایل دارند با هر نوع فعالیتی سرمایه گذاری کنند.

انواع هلدینگ

هلدینگ ها را بر اساس نوع فعالیت می توان به دسته بندی های مختلفی تقسیم کرد. معمولا شرکت های مادر که در یک حوزه خاص فعالیت می کنند به هلدینگ تخصصی یا شرکت مادر تخصصی شناخته می شوند. از جمله این هلدینگ ها می توانیم به هلدینگ خودرو، هولدینگ ساختمانی، هولدینگ پتروشیمی و… اشاره کنیم. در مقابل هلدینگ تخصصی نیز می توانیم از هلدینگ عمومی نام ببریم که در زمینه های مختلفی فعالیت می کند و محدود به یک کار خاص نیست.

در دنیای اقتصادی امروزی، دامپینگ یکی از مسائل حیاتی و پیچیده است که تاثیرات گسترده ‌ای بر اقتصاد جهانی، بازارهای محلی و روابط تجاری بین‌ المللی دارد. دامپینگ یا قیمت شکنی، به فروش کالاها یا خدمات در بازارهای خارجی به قیمتی کمتر از هزینه تولید یا ارزش واقعی آن ها اشاره دارد. این پدیده به عنوان یکی از راهکارهایی که کشورها یا شرکت ‌ها به منظور ورود به بازارها یا افزایش سهم بازار به کار می ‌برند، شناخته می ‌شود. در این مقاله، سعی شده است تا ابتدا مفهوم دامپینگ و اصطلاحات مرتبط با آن بررسی شود. سپس علل و موانعی که باعث شکل ‌گیری و پایداری این پدیده می ‌شوند، بررسی خواهند شد. در انتها، به بررسی راهکارهایی که می‌ تواند برای مقابله با قیمت شکنی موثر باشد، پرداخته خواهد شد.

تعریف دامپینگ

دامپینگ

دامپینگ یا قیمت شکنی، به عمل فروش کالاها یا خدمات در بازارهای خارجی به قیمتی کمتر از هزینه تولید یا ارزش واقعی آن ها اطلاق می ‌شود. این پدیده اغلب به منظور ورود به بازارها یا افزایش سهم بازار، توسط کشورها یا شرکت‌ ها به کار گرفته می‌ شود.

در دامپینگ، قیمت محصولات یا خدمات به‌ طور ناعادلانه و تحت فشار قرار می‌ گیرد، به گونه‌ای که تولیدکننده قادر به حفظ کیفیت و استانداردهای لازم نیست و ممکن است به تضعیف کیفیت یا محیط زیست بپردازد. این اقدام به ایجاد عدم تعادل در بازار و تخریب صنایع محلی منجر شده که در نهایت باعث افزایش بیکاری و کاهش رقابت‌ پذیری کشورها می شود.

تفاوت میان قیمت واقعی و قیمت دامپینگ شده، بسته به شرایط بازار و عوامل مختلف می ‌تواند متغیر باشد. اما این پدیده به طور کلی تاثیرات مخربی بر بازارهای محلی و جهانی دارد و نظارت و کنترل آن از اهمیت بالایی برخوردار است.

علل قیمت شکنی

دامپینگ به یکی از چالش ‌های مهم در حوزه تجارت جهانی تبدیل شده است که نیازمند بررسی دقیق و اقدامات موثر برای مقابله با آن است. اما دلایل بروز دامپینگ به شرح زیر است:

  • رقابت بین المللی: یکی از عوامل اساسی تشکیل دهنده قیمت شکنی، رقابت بین المللی است. در یک بازار جهانی، شرکت‌ ها برای جذب مشتریان و گسترش سهم بازار خود، ممکن است به روش ‌هایی مانند قیمت پایین محصولات خود روی آورند تا به قدری که بتوانند هزینه تولید و حتی سود را کاهش دهند.
  • فشارهای بازار: فشارهای بازاری مانند تقاضا و عرضه، نرخ ارز، وضعیت اقتصادی کشورها و سیاست‌ های مالی و اقتصادی می ‌توانند عوامل مهمی برای شکل ‌گیری قیمت شکنی باشند. افزایش تقاضا در یک بازار ممکن است تولیدکنندگان را به افزایش تولید و در نتیجه کاهش قیمت کالاها وادار کند.
  • سیاست ‌های حمایتی دولت ‌ها: برخی دولت‌ ها برای حمایت از صنایع داخلی یا ایجاد رقابتی عادلانه در بازارهای جهانی، به سیاست ‌های حمایتی از تولیدکنندگان محلی می پردازند و به صورت مستقیم یا غیرمستقیم باعث دامپینگ می شوند.
  • بی ‌توجهی به استانداردهای کیفیت و محیطی: در برخی موارد، تولید کنندگانی که از استانداردهای کیفیت و محیطی کمتری پیروی می ‌کنند، قادر به تولید کالاها و خدمات با هزینه کمتری هستند که ممکن است به قیمت شکنی منجر شود.

تاثیرات دامپینگ

برخی از اثرات قیمت شکنی عبارتند از:

  • تاثیرات مثبت بر مصرف ‌کنندگان: از جمله تاثیرات مثبت دامپینگ می ‌توان به افزایش قابلیت دسترسی به کالاها و خدمات با قیمت پایین برای مصرف ‌کنندگان اشاره کرد. این افزایش دسترسی می ‌تواند بهبود سطح زندگی مخاطبان را به همراه داشته باشد و موجب افزایش قدرت خرید آن ها شود.
  • تاثیرات منفی بر تولید کنندگان داخلی: دامپینگ تاثیرات منفی جدی بر صنایع داخلی دارد. افزایش رقابت با کالاهای دامپینگی ممکن است منجر به کاهش فروش و سودآوری شرکت ‌های محلی شده که در نتیجه باعث افزایش بیکاری و کاهش توانایی رقابتی آن ها می شود.
  • ناپایداری در بازار های جهانی: قیمت شکنی می ‌تواند اثرات جدی بر اقتصاد جهانی و روابط بین ‌المللی داشته باشد. این پدیده ممکن است باعث ایجاد ناپایداری در بازارهای جهانی شود و به ویژه در کشورهایی که از تجارت بین ‌المللی بهره‌ مند هستند، تاثیراتی قابل توجه ایجاد کند.
  • تخریب صنایع محلی: قیمت شکنی ممکن است به تخریب صنایع محلی و کاهش توانایی رقابتی آن ها منجر شود. بازاریابی کالاها با قیمت پایین تر از هزینه تولید می ‌تواند باعث از بین رفتن صنایع محلی شده و به تضعیف اقتصاد محلی منجر شود.
  • تاثیرات بر محیط زیست: دامپینگ ممکن است به کاهش استانداردهای زیست محیطی و ایجاد آلودگی های بیشتر در محیط زیست منجر شود. زیرا شرکت ‌هایی که از قیمت شکنی استفاده می‌ کنند ممکن است کمتر از استانداردهای محیطی پیروی کنند.

راهکارهایی برای مقابله با دامپینگ

دامپینگ

با اجرای موثر راهکارهای زیر، می ‌توان به کاهش دامپینگ و ایجاد یک بازار جهانی عادلانه و پایدار دست یافت:

  1. تشدید قوانین تجاری بین ‌المللی: یکی از راهکارهای اصلی برای مقابله با قیمت شکنی، تشدید و اجرای قوانین تجاری بین ‌المللی است. برای جلوگیری از این پدیده، نیاز به ایجاد قوانین دقیق و موثری است که تجارت غیرعادلانه و قیمت شکنی را ممنوع کند و پیروی از استانداردهای عدالت و انصاف را تضمین کند. درابک گمرکی می ‌تواند به عنوان یکی از ابزارهای مقابله با دامپینگ در نظام تجارت بین‌ المللی مورد استفاده قرار گیرد.
  2. توسعه استانداردهای تجاری و محیطی جهانی: ایجاد استانداردهای بین ‌المللی که شرکت ‌ها باید به آن ها پایبند باشند، به کاهش دامپینگ کمک می کند. این استانداردها می ‌توانند شامل استانداردهای کیفیت، حقوق کارگری و محیط زیستی باشند که شرکت ‌ها باید آن ها را رعایت کنند.
  3. تقویت نظارت و اجرای قوانین تجارت بین ‌المللی: اجرای قوانین تجاری و نظارت مناسب بر بازارها، می ‌تواند از وقوع قیمت شکنی جلوگیری کند. این شامل تقویت نظارت ‌های دولتی، تقویت نظام قضایی برای پیگیری تخلفات و ایجاد مکانیسم ‌هایی برای گزارش و رسیدگی به شکایات مربوط به دامپینگ است.
  4. ایجاد روابط تجاری متعادل: برای جلوگیری از دامپینگ، لازم است که روابط تجاری بین کشورها و شرکت ‌ها بر اساس عدالت و تعادل ایجاد شود. توسعه توافق نامه ‌های تجاری منصفانه و ایجاد روابط بین ‌المللی بر پایه احترام متقابل و همکاری به کاهش این پدیده کمک می کند.
  5. تشویق به نوآوری و توسعه فناوری: تشویق به نوآوری و توسعه فناوری از راهکارهای موثر برای مقابله با قیمت شکنی است. با ایجاد فناوری‌ های جدید و بهبود فرآیندهای تولید، شرکت ‌ها می‌ توانند رقابت‌ پذیری خود را افزایش دهند و از وقوع بازارشکنی جلوگیری کنند.

کلام آخر

در نتیجه، دامپینگ به عنوان یک پدیده تجاری و اقتصادی با تاثیرات گسترده، نیازمند توجه و اقدامات مؤثر از سوی جوامع بین ‌المللی است. این پدیده، همچنین نشان دهنده نقاط ضعف در سیستم تجارت جهانی است که نیازمند تقویت قوانین، استانداردها و نظارت بیشتر می ‌باشد.

با اجرای راهکارهایی مانند تشدید قوانین تجاری بین ‌المللی، توسعه استانداردهای تجاری و محیطی جهانی و تقویت نظارت و اجرای قوانین تجارت بین ‌المللی، می ‌توان به کاهش قیمت شکنی و ایجاد یک بازار جهانی عادلانه و پایدار دست یافت.

همچنین، تشویق به نوآوری و توسعه فناوری از راهکارهای موثر برای مقابله با دامپینگ است. با ایجاد فناوری ‌های جدید و بهبود فرآیندهای تولید، شرکت ‌ها می ‌توانند رقابت‌پذیری خود را افزایش دهند و از وقوع دامپینگ جلوگیری کنند.

به طور کلی، مقابله با دامپینگ نیازمند تدابیر گسترده و هماهنگی بین کشورها و شرکت ‌ها است تا بتوان از تاثیرات منفی این پدیده بر اقتصاد جهانی جلوگیری کرد و روند تجارت جهانی را به سمت یک بازار عادلانه ‌تر و پایدارتر هدایت کرد.

سوالات متداول

قیمت شکنی چیست و چگونه بر اقتصاد جهانی تاثیر دارد؟

دامپینگ به فروش کالاها یا خدمات در بازارهای خارجی به قیمتی کمتر از هزینه تولید یا ارزش واقعی آن ها اشاره دارد. این پدیده تاثیرات گسترده ‌ای بر اقتصاد جهانی، از جمله تخریب صنایع محلی، ایجاد ناپایداری در بازارها و کاهش رقابت ‌پذیری کشورها دارد.

چه عواملی باعث شکل‌ گیری دامپینگ می ‌شوند؟

عواملی از قبیل رقابت بین المللی، فشارهای بازار، سیاست‌ های حمایتی دولت ‌ها و بی ‌توجهی به استانداردهای کیفیت و محیطی، می ‌توانند به شکل ‌گیری قیمت شکنی کمک کنند.

چه تاثیراتی از قیمت شکنی بر رقابت و بازارها به وجود می‌آید؟

قیمت شکنی می ‌تواند به تخریب رقابت و بازارها منجر شود. زیرا شرکت ‌ها با داشتن قدرت اقتصادی بیشتر قادر به رقابت ناپذیری برای کسب سهم بازار می ‌شوند و در نتیجه ممکن است بازارها مونوپلی یا اولیگوپولی شود.

چه اقداماتی در برابر دامپینگ می توان انجام داد؟

برخی اقدامات شامل تعریف مقررات و قوانین ضد دامپینگ در سطح ملی و بین ‌المللی، اعمال تعرفه ‌های مالیاتی یا محدودیت‌ های تجاری برای جلوگیری از ورود کالاهای دامپینگی به بازار و تشویق به توسعه صنایع داخلی برای افزایش رقابت ‌پذیری.

آیا قیمت شکنی همواره اثرات منفی دارد؟

هر چند قیمت شکنی معمولا به عنوان یک فعل غیرعادلانه و مضر شناخته می ‌شود، اما برخی از کشورها ممکن است از دامپینگ بهره ‌مند شوند و این موضوع می‌ تواند اثرات مختلفی داشته باشد، از جمله کاهش هزینه ‌های مصرفی برای مصرف ‌کنندگان و افزایش رقابت‌ پذیری در بازارها.

آیا قیمت شکنی تنها در صنایع خاصی اتفاق می ‌افتد؟

عمل دامپینگ به صورت گسترده در صنایع مختلف اتفاق می ‌افتد، از جمله صنایع مواد غذایی، الکترونیک، پوشاک، و حتی صنایع پیشرفته مانند فناوری اطلاعات و ارتباطات. البته به شرطی که عوامل موثر در دامپینگ موجود باشند.

گروپاژ در صنعت حمل و نقل واژه بسیار مهمی است. این روش برای حمل بارهای کوچک به کار می رود و تا حد زیادی هزینه حمل بارهای سبک و کوچک را کاهش می دهد. برای آشنایی با مفهوم دقیق Groupage، مزایا و معایب آن و نکات مهم در رابطه با آن، این مطلب را مطالعه کنید.

گروپاژ بار چیست؟

گروپاژ

در دنیای تجارت بین المللی، واژه مهمی با عنوان گروپاژ (Groupage) وجود دارد. از این روش برای جابجا کردن محموله های کوچک، سبک و کم حجم استفاده می شود. افرادی که قصد دارند وسیله سبکی را به خارج از مرزهای کشور ارسال کنند و پایین بودن هزینه برایشان اولویت دارد، این روش را انتخاب می کنند. شرکت های حمل و نقل برای راحتی مراجعینشان، معمولا خدمات گروپاژ را ارائه می دهند.

گروپاژ در روش های حمل و نقل زمینی، هوایی و حمل و نقل دریایی رایج است. در گروپاژ، بار چندین بازرگان یا شرکت حمل و نقل در یک کامیون یا کانتینر حمل می شود. به این ترتیب هر شرکت متناسب با حجم بار خودش، هزینه اجاره کانتینر را می پردازد. در صورتی که اگر بار به تنهایی جابجا شود هزینه زیادی را برای صاحب محموله به همراه دارد. بنابراین اگر می خواهید چند وسیله کوچک برای فرزندتان در خارج از کشور بفرستید یا می خواهید هدیه ای برای دوستتان ارسال کنید، می توانید از خدمات گروپاژ استفاده کنید.

حمل و نقل با گروپاژ، قواعد خاص خود را دارد و باید مجوزهای لازم برای این روش حمل دریافت شوند. شرکت های حمل و نقل بین المللی شرایط گروپاژ کردن را دارند و می توانند چندین خرده بار را به صورت همزمان ارسال کنند. اگر می خواهید بارتان را بدون دردسر ارسال کنید، بهتر است به این شرکت ها مراجعه کنید. شرکت حمل و نقل قبل از ارسال بار ابتدا هزینه ارسال را به صاحب کالا اعلام می کند. بعد از پرداخت هزینه، شرکت به نیابت از طرف شما بار را ارسال می کند و رسیدی به شما ارائه می دهد.

چه بارهایی برای گروپاژ شدن مناسبند؟

  • اگر خریدی از کشور دیگر انجام داده اید بهتر است از طریق گروپاژ بارتان ارسال شود.
  • اگر می خواهید کالای خاصی را وارد کشور کنید، اما قبل از آن تصمیم دارید نمونه ای از بار را خریداری کنید تا در صورت رضایت در حجم عمده واردات انجام دهید، می توانید از فروشنده بخواهید محصول نمونه را به صورت گروپاژ برایتان به ایران بفرستد.
  • اگر قصد دارید یک یا چند قطعه لوازم الکترونیکی از کشور دیگری بخرید، می توانید بارتان را از طریق این روش وارد کشور کنید.
  • همچنین کالاهای نمایشگاهی که بین دو کشور رد و بدل می شوند، گزینه خوبی برای گروپاژ هستند.
  • محصولات کشاورزی، کالاهای فروشگاهی، بارهای تجاری و هر نوع باری که حجم آن کمتر از یک کانتینر باشد، می توانند از طریق روش حمل خرده بار ارسال شوند.
  • بعضی افراد از سایت هایی مثل سایت آمازون یا سایت های مشابه خرید می کنند و به کمک یک واسط، از طریق خدمات گروپاژ، بار را در کشور دریافت می کنند.

روش بسته بندی کالاها در روش گروپاژ

در بسته بندی کالاهای گروپاژ، به عوامل مختلفی توجه می شود. دسته بندی کردن کالاها با توجه به نوع کالا، وزن، ابعاد، میزان خطرپذیری و شرایط نگهداری انجام می شود. با توجه به عواملی که توضیح دادیم، روش بسته بندی کردن کالاها نیز مشخص می شود.

روش های معمول بسته بندی کالاها در این روش شامل بسته بندی کوچک و یکبار مصرف، بسته های مقوایی، پالت های پلاستیکی با مقاومت بالا و جعبه های چوبی می باشد. جعبه های چوبی نسبت به مدل های دیگر، در برابر فشار مقاومت بیش تری دارند. علاوه بر این جابجا کردن شان آسان تر است. همچنین در این روش برچسب گذاری بسته ها از اهمیت بالایی برخوردار است.

در حمل بار گروپاژ از چه کانتینری استفاده می شود؟

گروپاژ

شاید برایتان مهم باشد که باربا استفاده از چه کانتینرهایی جابجا می شود. دراین روش حمل بار دو نوع کانتینر به کار می رود:

  1. کانتینر FCL (Full Container Load): در این کانتینرها برای کل محموله یک پروانه گمرکی گرفته می شود؛ چرا که کل بار کانتینر متعلق به یک تاجر یا شرکت حمل بار است. این کانتینرها حدود 70 مترمکعب مساحت دارند و بار موجود در آن ها دربستی است. یعنی بارگیری و پلمپ در مبدا انجام شده و تخلیه در مقصد مورد نظر است.
  2. کانتینر LCL (Less-than Container Load): کالاهای این کانتینر متعلق به افراد مختلفی بوده و چند پروانه گمرکی دارد. این کانتینر به چند قسمت تقسیم می شود و کالاهای هر پروانه گمرکی، در بخشی از کانتینر جای گذاری می شوند.

در روش حمل FCL کل کانتینر متعلق به یک شخص یا شرکت است. اما در LCL فضا اشتراکی بوده و بار چندین شخص یا چند شرکت، از طریق یک کانتینر منتقل می شود.

عوامل موثر بر هزینه Groupage کدامند؟

هزینه های گروپاژ (Groupage) تحت تأثیر عوامل متعددی قرار می گیرد. برخی از عوامل مهم که می توانند بر هزینه های گروپاژ تأثیرگذار باشند عبارتند از:

  • وزن و حجم بار: هزینه گروپاژ معمولاً بر اساس وزن و حجم بار تعیین می شود. بارهای سنگین و حجیم هزینه بیش تری برای حمل و نقل دارند.
  • مسافت: مسافتی که بار باید طی کند، تأثیر قابل توجهی بر هزینه گروپاژ دارد. هزینه ها با افزایش مسافت افزایش می یابند.
  • نوع وسیله حمل و نقل: هزینه گروپاژ بر اساس نوع وسیله حمل و نقل مانند کامیون، کانتینر و هواپیما متفاوت است.
  • زمان تحویل: اگر زمان تحویل بار اهمیت بالایی داشته باشد و نیاز به تحویل سریع داشته باشید، معمولا هزینه بیش تری از شما به ازای گروپاژ سریع تر دریافت می شود.
  • خدمات اضافی: در صورت نیاز به خدمات اضافی مانند بیمه بار، بسته بندی، بارگیری و تخلیه بار، هزینه ها را افزایش خواهد داد.
  • خصوصیات خاص بار: خصوصیات خاص بار مانند حساسیت به شرایط نگهداری، نیاز به بسته بندی خاص یا نیاز به مراقبت ویژه هزینه ها را افزایش می دهد.
  • عوامل بازار: عوامل بازار مانند عرضه و تقاضا، شرکت های حمل و نقل موجود و رقابت در بازار می توانند بر هزینه گروپاژ تأثیرگذار باشند.

همانطور که گفتیم هزینه گروپاژ تحت تأثیر عوامل متعدد قرار می گیرد و می تواند بسته به شرایط خاص متغیر باشد. برای تخمین دقیق هزینه، بهتر است با ارائه دهندگان خدمات حمل و نقل مشورت کنید و از آن ها قیمت ها و جزئیات دقیق را بپرسید. در این خصوص بازرگانی CDI Express با سال ها سابقه خدمات گروپاژ و حمل خرده بار از چین را به همراه بیمه نامه، بارنامه و قرارداد معتبر، عمدتا به صورت دریایی و در صورتی که نیاز به تسریع در فرایند ارسال بار باشد به صورت هوایی ارائه می دهد. از این رو می توانید جهت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص هزینه ها، شرایط و دریافت خدمات می توانید، از طریق شماره های زیر با کارشناسان ما در ارتباط باشید.

شرکت بازرگانی

مزایای گروپاژ

  • این روش نسبتا ارزان است چرا که هزینه کارنتینر، به نسبت حجم بار تعیین می شود.
  • استفاده از یک کانتینر برای حمل چندین بار هزینه ها و استهلاک را کاهش می دهد.
  • وقتی تمام بارها با یک کامیون منتقل شوند، آلایندگی آن کمتر از حالتی است که بارها با چند کامیون جابجا می شوند.
  • هزینه بار بین صاحبین بار تقسیم می شود و لازم نیست یک نفر به تنهایی کل هزینه گروپاژ را پرداخت کند.
  • اگر به هر دلیلی کانتینر کامل نشود، نیازی به پرداخت هزینه بیش تر نیست. شما به همان اندازه بارتان هزینه می پردازید.
  • برای کسب و کارهایی که حجم بار کمی دارند، گروپاژ امکان دسترسی به بازارها و رشد بین المللی را افزایش می دهد.
  • با استفاده از روش حمل گروپاژ، شما می توانید بارهایتان را به صورت مجزا و در زمان مناسب ارسال کنید. این کار باعث می شود با برنامه ریزی بهتری، فرایند صادرات یا واردات جزئی تان را مدیریت کنید.
  • در صورتی که می خواهید بار به موقع ارسال شود، نیازی نیست مدت زیادی صبر کنید تا خریدتان به اندازه یک کانتینر زیاد شود. با امکان ارسال در فضای اشتراکی، محصولات را بلافاصله بعد از تولید با بیش ترین تاریخ انقضای ممکن خریداری می کنید.
  • بیمه گروهی و کاهش خطرات مربوط به آسیب دیدن از دیگر مزایای حمل بار توسط گروپاژ می باشد.

معایب گروپاژ

  • مدت زمان رسیدن محموله به مقصد طولانی است.
  • گاهی مجوز ارسال سایر بارهای کانتینر دیرتر صادر می شود و همین باعث می شود ارسال بار شما بیش تر از حالت معمول طول بکشد.
  • اگر شما فروشنده هستید و کالایی را برای فروش خریده اید، ممکن است در نتیجه دیر رسیدن محصول و تغییر قیمت دلار، ضرر کنید.
  • این روش نیاز به هماهنگی بیش تر و برنامه ریزی دقیقی دارد.
  • برخی شرکت های حمل و نقل ترجیح می دهند کانتینر اشتراکی را تکمیل کرده و ارسال نمایند، در نتیجه اگر زمان تکمیل شدن کانتینر طولانی شود، بار شما دیرتر ارسال می شود.

مدارک لازم برای ارسال بار به صورت گروپاژ

مدارک لازم برای ارسال گروپاژ، به روش حمل بستگی دارد. با این وجود مدارک کلی برای ارسال خرده بار شامل موارد زیر است:

  • بارنامه: بارنامه توسط شرکت حمل و نقل صادر می شود. این سند شامل اطلاعات فرستنده، گیرنده، مقصد کالا، نوع کالا، وزن، ابعاد، ارزش کالا و سایر اطلاعات مربوطه می باشد.
  • لیست بارنامه: در لیست بارنامه ،جزئیات مربوط به هر بسته که در محموله قرار دارد، ثبت می شود.
  • فاکتور تجاری: در این سند اطلاعات مربوط به کالا، قیمت و شرایط پرداخت ذکر شده است.
  • بیمه نامه: برای ارسال بار، باید بیمه پرداخت شود و بعد از پرداخت، بیمه نامه ای ارائه می شود.
  • گواهی بازرسی: بعد از بازرسی کالاها، این گواهی صادر می شود که نشان دهنده مجاز بودن بار برای صادر شدن از کشور یا وارد شدن به کشور مقصد است.
  • مجوزهای خاص: برخی کالاها برای صادرات یا واردات نیاز به مجوز خاصی دارند. در صورت نیاز باید مجوز مربوط به بار دریافت شود. برای مثال مواد دارویی نیاز به دریافت مجوز دارند. یا کالاهای خطرناک برای جابجایی نیاز به دریافت مجوز دارند.

نکات مهم در استفاده از روش گروپاژ

نکات مهم در استفاده از روش گروپاژ

در رابطه با بارهای گروپاژ و خرده بار، چند نکته مهم وجود دارد که در حمل و نقل باید در نظر گرفته شوند:

  • ارسال بار با گروپاژ معمولا زمان بر است. پس اگر در زمان کوتاهی به بارتان نیاز دارید، بهتر است روش های دیگر را برای حمل و نقل انتخاب کنید.
  • زمان ارسال کالا می تواند بر هزینه حمل تاثیر بگذارد. در صورتی که ارسال کالا در ایام تعطیلات انجام شود، هزینه ارسال بیش تر خواهد بود.
  • بعضی کانتینرها از سیستم های ردیابی و مسیریابی بار استفاده می کنند. این خدمات برای پیگیری و ردیابی بار بسیار مفیدند.
  • شرکت حمل و نقل باید مجوزها و پروانه های لازم را از مراجع مربوطه دریافت کرده باشد. برای حفظ امنیت بارتان، از معتبر بودن شرکت حمل و نقل مطمئن شوید.
  • در ثبت قرارداد نقل و انتقال بار دقت کنید. در قرارداد، تعهدات و مسئولیت های هر دو طرف باید روشن و مشخص باشد تا در صورت خسارت، امکان جبران وجود داشته باشد.
  • بسته بندی بارهای گروپاژ خیلی مهم است تا بار شما سالم به مقصد برسد. بسته بندی مناسب شامل استفاده از مواد بسته بندی قوی و حفاظت در برابر ضربه و لرزش و خرابی می باشد.
  • هر بسته بار باید با برچسب مناسبی که شامل اطلاعات دقیق بسته است، برچسب گذاری شود. این اطلاعات به همراه دسته بندی و مرتب سازی بار، باعث تسهیل تحویل بار می شود.
  • بسته به نوع بار و مقصد، وسایل حمل و نقل مناسبی باید انتخاب شود. برای بارهای گروپاژ و خرده بار، ممکن است از وسایلی مثل کامیون، هواپیما یا کشتی استفاده شود.
  • در نقل و انتقال بار به این روش، شرکت حمل و نقل را بر اساس مقصد انتخاب کنید. برای مثال برای حمل بار از چین به ایران، شرکت حمل و نقلی را انتخاب کنید که فعالیت بیش تری در زمینه نقل و انتقالات بین چین و ایران داشته باشد.
  • در حمل و نقل بارهای گروپاژ و خرده بار، ایمنی و امنیت بارها و وسایل حمل و نقل بسیار مهم است. بارها باید به طور صحیح بسته بندی شده و در برابر سرقت یا هرگونه خسارت محافظت شوند. همچنین، قوانین و مقررات مربوط به حمل و نقل بارها و ایمنی رانندگان باید رعایت شود.
  • شما به عنوان فرستنده یا گیرنده بار، کنترلی بر روی کیفیت نقل و انتقال گروپاژ ندارید؛ اما با انتخاب یک شرکت حرفه ای برای حمل بار، می توانید ریسک انتقال کالایتان را به حداقل برسانید.
  • قبل از ارسال بار، در رابطه با شرکت های حمل و نقل و کیفیت خدمات آن ها تحقیق کنید و بهترین شرکت در زمینه انتقال خرده بار را انتخاب کنید.
  • تمام مدارک و مجوزهای مربوط به بارتان را آماده کنید تا انتقال بار به تعویق نیفتد.
  • اگر می خواهید از وضعیت انتقال بارتان مطلع شوید، این موضوع را از شرکت حمل و نقل تان پیگیری کنید.
  • به هر طریقی بارتان را بیمه کنید. به این ترتیب در صورت بروز خسارت احتمالی، بیمه خسارت شما را جبران می کند.

مقامات گمرکی برای واردات و صادرات کالاها مالیات دریافت می کنند. عوارض گمرکی هم مالیاتی است که برای کالاهای مرزی که به واسطه گمرک به عنوان درآمد دولت و برای حمایت تولیدات داخلی و ملی دریافت می شود. نمونه های رایج آن عوارض ضد دامپینگ، عوارض تجاری و غیره است که بیشتر روی کالاهای وارداتی یک کشور اعمال می شود. به طور کلی قبل از این که یک کالا از یک کشور خارج شود، باید برای آن مالیات و عوارض پرداخت کرد. در این مطلب قصد داریم در مورد استرداد عوارض و مالیات همین کالاها یا همان درابک صحبت کنیم؛ پس با ما همراه باشید.

درابک چیست؟

درابک

درابک یعنی بازپرداخت یا استرداد مالیات و هزینه های پرداخت شده برای کالاهای وارداتی که متعاقبا به عنوان کالاهایی نهایی از یک کشور صادر می شوند و به کشور مقصد وارد می شوند. درابک توسط گشت مرزی گمرک برای کاهش هزینه ها و ایجاد انگیزه برای صادرات که منجر به رشد اقتصادی کشور مبدا می شود، معرفی شده است. درابک در واقع یک اصل اساسی در قانون و تجارت های بین المللی است که براساس آن می توان مالیات، عوارض و هزینه های پرداختی برای کالاهای وارداتی را پس از واجد شرایط بودن کالا پرداخت کرد. در حقیقت درابک به نوعی برنامه ترویج صادرات است که باعث می شود هزینه های مالیاتی حذف یا کم شوند. درابک در واقع یکی از معدود برنامه های تشویقی صادراتی در کشورها است که تحت مقررات سازمان تجارت جهانی پذیرفته شده است. درابک کمک می کند تا از دریافت مالیات های مضاعف جلوگیری شود.

به طور مثال فرض کنید که شما در ایران یک یخچال تولید کرده اید و قصد دارید آن را به کشور هند صادر کنید اما می خواهید موتور آن را کره وارد کنید و این موتور کره ای را نمی خواهید در بازار ایران بفروشید و تنها قصد دارید از آن برای تکمیل یخچالتان استفاده کنید و سپس این یخچال را به هند صادر کنید. حال از آن جایی که شما یک بار برای واردات این موتور های یخچال به گمرک عوارض پرداخت کرده اید و قصد ندارید این موتور های یخچال را در ایران بفروشید و تنها قصد دارید برای تکمیل محصول تولیدیتان از آن استفاده کنید و سپس آن را به کشور های دیگر صادر کنید. گمرک برای تشویق شما به امر صادرات با برگرداندن بخشی از عوارضی که پرداخت کرده بودید در کاهش هزینه های تمام شده به شما کمک می کند. بنابراین به این استرداد عوارض تحت این شرایط درابک می گویند. اما به یاد داشته باشد که درابک، شامل هر کالایی نمی شود، به علاوه برای دریافت درابک باید شرایط خاصی داشته باشید.

چه کالاهایی واجد شرایط درابک هستند؟

تمام کالاهای زیر واجد شرایط درابک هستند:

  • صادرات کالاهای وارداتی
  • صادرات کالاهای وارداتی که مورد استفاده قرار گرفته اند.
  • صادرات کالاهای تولیدی و ساخته شده از مواد وارداتی
  • صادرات کالاهای تولیدی و ساخته از مواد محلی
  • صادرات کالاهای تولیدی از مواد وارداتی و محلی

برای درابک چه شرایطی باید داشت؟

تمام موارد زیر شرایط رسیدگی به درخواست دریافت درابک را بیان می کنند:

  • شخصی که می خواهد درابک کند باید مالک قانونی تمام اقلام در زمان صدور کالاها باشد.
  • شخص باید حقوق گمرکی اقلام وارداتی را در زمان معین به موقع پرداخت کند.
  • امکان دریافت درابک برای بیشتر اقلامی که حقوق گمرکی آن ها به موقع پرداخت شده باشد و در نهایت هم صادر شده باشند وجود دارد.

مدارک مورد نیاز برای درابک چیست؟

در این قسمت مدارکی که برای درابک به آن نیاز خواهید داشت را برای شما عنوان می کنیم:

  • قبضی که برای حمل و نقل محموله دریافت کرده اید.
  • ثبت حقوق پرداختی که برای واردات محصولات دارید.
  • فاکتور واردات کالاها.
  • تاییدیه از طرف بانک مرکزی برای صادرات مجدد محصولات.
  • گواهی حمل و نقل و بیمه محصولات و کالاها.
  • کپی از بارنامه(برگه ای که هزینه درخواستی در آن مشخص شده است.)

بازپرداخت درابک چقدر خواهد بود؟

درابک

در صورتی که کالاهای وارداتی به یک کشور بدون استفاده باشد و در نهایت بخواهند آن را صادر کرد و یا در اقلام تولیدی دیگری مورد استفاده قرار گیرد، یا مثلا بخواهد تحت نظارت اداره های گمرکی صادر و حتی معدوم شوند، می توان گفت تقریبا 99 درصد عوارض، مالیات و همچنین هزینه های پرداختی برای اقلام قابل استرداد خواهد بود.

چقدر طول می کشد تا بتوان درابک را دریافت کرد؟

بعد از دریافت تاییدیه امتیازات بازپرداخت، با امتیاز پرداخت تسریع شده، اغلب چک ها 4 تا 6 هفته بعد از ثبت درخواست بازپرداخت صادر می شوند. حال اگر هیچ گونه امتیاز پرداخت تسریع شده ای اعمال نشود، این پروسه ممکن است یک تا دو سال و حتی بیشتر هم طول بکشد.

امتیاز بازپرداخت تسریع شده چیست؟

این امتیاز در واقع به شخصی که قصد واردات کالا به یک کشور را دارد این اجازه را می دهد تا طبق زمان ثبت ادعای خود، بازپرداخت را دریافت کند. همان طور که گفتیم بدون این امتیاز، این پروسه بسیار طولانی خواهد شد. مطمئنا با این امتیاز شما می توانید این پروسه طولانی را به 4 الی 6 هفته کاهش دهید.

نحوه دریافت درابک

پروسه دریافت درابک در طی چند سال گذشته دچار تغییرات زیادی شده است. الزامات و همچنین فرایندهای درخواست بازپرداخت عوارض و دیگر هزینه ها هم اصلاح شده است. براساس آخرین آپدیت ها در این فرایند، تمام درخواست های درابک ضروری است که به صورت الکترونیکی ثبت شود.

علاوه بر این موضوع صاحبان مشاغل باید مدارکی را مبنی بر صادرات محصولات وارد شده در کنار دیگر مستندات و مدارک بر ادعای منفعت ارائه دهند. علاوه بر این به نکات حائز اهمیتی که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم هم توجه داشته باشند:

  • از ثبت دقیق تمام اطلاعات و داده ها مانند فاکتورها، رسیدهای حمل و نقل محموله و همچنین رسیدهای نقدی و اسناد صادراتی مهم کاملا مطمئن شوید.
  • تنها تا 5 سال بعد از این که اقلامی به یک کشور وارد شدند می توانید درخواست درابک داشته باشید.
  • یک درخواست آنلاین هم برای مطالبه بازپرداخت عوارض ثبت کنید.

دریافت عوارض و مالیات واردات دو هدف دارد که یکی افزایش درآمد برای دولت و دیگری ایجاد بازار برای کالاهای تولید شده ای هستند که مشمول عوارض واردات نمی شوند. علاوه بر آن به کاهش فعالیت های کلاهبرداری و پولشویی هم کمک می کند.اما خوب است بدانید عوارضی که اعمال می شود به نوع محصول و همچنین کشوری که از آن وارد می شود، بستگی دارد.

سخن پایانی

در این مطلب ما به طور کامل به موضوع درابک یا همان بازپرداخت مالیات و عوارض واردات پرداختیم. درابک زمانی اتفاق می افتد که قصد دارید یک کالایی که از یک کشور دیگر وارد کشور خودمان شده است را مجددا صادر کنیم. به عنوان مثال فرض کنید کالای وارداتی لوازم جانبی لباس مانند دکمه و زیپ بوده است. بعد از آن که لباس مورد نظر با این محصولات کامل شدند قصد داریم حال این بار لباس را صادر کنیم.

در این صورت مشمول بازپرداخت مالیات خواهیم بود به شرطی که قبلا عوارض مربوطه را هنگام واردات این محصول را پرداخت کرده باشیم. اگر همچنان سوالی در مورد درابک ذهن شما را مشغول کرده و یا می خواهید اطلاعات بیشتری در این زمینه کسب کنید می توانید با کارشناسان ما در سایت ارتباط برقرار کنید.