در دنیای پیچیده تجارت، مفهوم “حقوق ورودی” به عنوان یکی از کلیدی‌ترین عوامل موفقیت در بازارهای جهانی مطرح می‌شود. اما حقوق ورودی چیست؟ این مقاله به بررسی این مفهوم مهم پرداخته استبنابراین اگر قصد خرید کالا در سایر کشورها و واردات آن ها را به ایران دارید، توصیه می کنیم در این مطلب با ما همراه باشید تا در مورد حقوق ورودی اطلاعات کافی کسب کنید.

حقوق ورودی چیست؟

حقوق ورودی در واقع نوعی مالیات و عوارض است که دولت ها آن را از افرادی که کالاهای خارجی وارد کشور می کنند، دریافت می نمایند که میزان آن براساس ارزش کالا محاسبه خواهد شد. به بیان ساده تر صاحب کالا با پرداخت درصدی از ارزش کالای وارداتی خود به گمرک، این اجازه را دریافت می کند تا کالا را وارد کشور کند. مجموع حقوق ورودی های اخذ شده از صاحبین کالا توسط گمرک از درآمدهای کشور محسوب می شود. با توجه به قوانین تصویب شده توسط دولت های متفاوت، میزان حقوق ورودی در هر کشور متفاوت خواهد بود. در ایران برای این که از تولیدات داخلی حمایت شود، اگر کالای خارجی که مشابه کالای ایرانی است، وارد کشور شود از آن حقوق گمرکی بیشتری خواهند گرفت. اما اگر مشابه آن در ایران وجود نداشته باشد، این مبلغ کمتر خواهد بود.

حقوق ورودی شامل چه اجزایی می شود؟

در این قسمت اجزای حقوق ورودی را که برای محاسبه بسیار مهم هستند، برای شما عنوان می کنیم:

• حقوق گمرکی: معادل 4 درصد و فقط برای کالاهای اساسی، دارو، تجهیزات پزشکی، نهاده های دامی، مواد اولیه و تجهیزات و قطعات ماشین آلات. خط تولید این کالاها برابر با 1 درصد است که از روی ارزش CIF (سیف) محاسبه خواهد شد.
• سود بازرگانی: این سود توسط هیئت وزیران تعیین می شود و در هر کالایی متفاوت است و از روی ارزش CIF کالا محاسبه خواهد شد. می توانید این سود را از کتاب مقررات صادرات و واردات پیدا کنید.
• مالیات بر ارزش افزوده: این مالیات برابر با 9 درصد از مجموع ارزش CIF و حقوق ورودی محاسبه می شود.
• هلال احمر: 1 درصد حقوق ورودی است.
• مالیات علی الحساب: 4 درصد از مجموع ارزش CIF و حقوق ورودی محاسبه می شود.
• برخی از کالاهای پسماند و غیره.

چگونه می توانیم حقوق ورودی را محاسبه کنیم؟

برای این که بتوانیم حقوق ورودی را محاسبه کنیم باید از فرمول زیر استفاده کنیم:

ارزش CIF * نرخ ارز گمرک (این نرخ به صورت روزانه اعلام خواهد شد) ماخذ حقوق ورودی

ابتدا ماخذ حقوق ورودی را پیدا می کنید و شماره تعرفه صحیح کالا را از روی کتاب سیستم هماهنگ شده پیدا می کنید. سپس برای کدگذاری کالا که در روبروی هر تعرفه دو عدد نوشته است استفاده می کنید. این دو عدد یکی حقوق گمرکی و دیگری سود بازرگانی است که مجموع این دو عدد به شما همان ماخذ حقوق ورودی یا نرخ تعرفه را می دهد. به عدد 8 رقمی نوشته در آن ردیف هم همان تعرفه گمرکی یا HS کد یا شماره تعرفه می گویند.

بعد از این محاسبه نوبت آن می رسد که حقوق گمرک را براساس ارزش CIF کالا محاسبه کنید. ارزش CIF عبارت است از مجموع ارزش خرید کالا در مبدا و هزینه کرایه حمل کالا تا رسیدن به اولین دفتر گمرکی که در این بین هزینه بیمه هم محاسبه خواهد شد.

چه مواردی باعث افزایش حقوق ورودی خواهد شد؟

فاکتورهای مختلفی وجود دارند که باعث می شوند حقوق ورودی برخی از کالاها افزایش پیدا کنند. در این قسمت آن ها را بررسی خواهیم کرد:

• نوع کالا: یکی از مهم ترین عوامل افزایش حقوق ورودی نوع کالا است چرا که باعث می شود تعرفه کالا یا همان HS کد، براساس نوع کالا تعیین شود.
• تعداد کالا: هر چقدر تعداد واردات کالاها به کشور بیشتر باشد، باید سود بیشتری هم در قبال آن به دولت پرداخت کنید. چرا که با افزایش تعداد کالا، ارزش کالا هم به همان میزان افزایش خواهد یافت. در نتیجه حقوق گمرکی بیشتری هم به کالاها تعلق خواهد گرفت.
• حجم کالا: بعضی از کالاها فضای زیادی را اشغال نمی کنند و نیازی نیست برای حمل و نقل و یا نگهداری از آن ها، به فضای زیادی دسترسی داشته باشیم. بنابراین هزینه کمتری به آن محموله تعلق می گیرد. از آن جایی هم که کرایه حمل در ارزش CIF محاسبه خواهد شد، در نتیجه مبلغ سیف کالا به طور کلی کاهش می یابد و شما در نهایت مبلغ کمتری برای حقوق ورودی پرداخت خواهید کرد.
• چگونگی ارسال کالا: برای حمل و نقل کالا روش های مختلفی وجود دارد. اگر وارد کننده کالا بخواهد در کوتاه ترین زمان ممکن کالا از خارج به داخل وارد کند، می تواند از روش هوایی استفاده کند. از آن جایی که هزینه حمل و نقل هوایی نسبت به سایر روش ها بیشتر است، بنابراین ارزش CIF کالا افزایش می یابد و به دنبال آن باید مبلغ بیشتری برای حقوق ورودی پرداخت کنید.

انواع معافیت های حقوق ورودی

در بعضی از شرایط بازرگانان می توانند معافیت گمرکی در حقوق ورودی دریافت کنند که در این قسمت این شرایط را برای شما عنوان می کنیم:

معافیت کالای همراه مسافر

یکی از مواردی که توجه بسیاری از سازمان های جهانی را به خود جلب کرده است؟ ایجاد تسهیلات و معافیت های مختلف است. براساس تعاریف بین المللی دو نوع مسافر داریم: مسافر غیر مقیم و مسافر مقیم. با توجه به آیین نامه اجرایی قانون و مقررات صادرات و واردات، شرایط معافیت حقوق ورودی کالاهای مسافری به شکل زیر است:

• میزان مجاز سقف معافیت گمرکی کالای همراه مسافر 80 دلار است. یعنی هر مسافر می تواند تا این مبلغ کالاهای مجاز را بدون این که بابت آن حقوق ورودی و سود بازرگانی پرداخت کند، وارد کشور نماید.
• کالا همراه مسافر باید غیر تجاری باشد. تشخیص تجاری بودن یا نبودن کالا در این زمان به عهده گمرک است. تشخیص گمرک هم که به عرف رایج کشورها برمی گردد.

معافیت تعاونی های مرزنشینی

براساس قانون سامان دهی، مبادلات مرزی شامل موارد زیر می شود:

• خرید و فروش کالا توسط ساکنان مناطق مرزی
• تعاونی های مرزنشینی دارای مجوز
• پیله وران
• بازارچه های مرزی
• ملوانان
• خدمه
• کارکنان شناورهای دارای حداکثر 500 تن ظرفیت در حجم و نوع مشخص و در سقف تعیین شده وزارت بازرگانی.

معافیت ملوانی

ملوانان و خدمه کشتی زیر 500 تن مجاز هستند که سالانه تا سقف 240 میلیون ریال کالا را بدون این که بابت آن حقوق ورودی و سود بازرگانی پرداخت کنند، وارد کشور نمایند.

معافیت مناطق آزاد

هر کالایی که وارد مناطق آزاد می شود، با در نظر گرفتن سهمیه آن منطقه، مشمول معافیت خواهد شد. بدیهی است که حقوق ورودی این منطقه که معمولا از ترخیص کالا حاصل می شود، مازاد بر میزان مجاز به منظور اعمال معافیت، به عنوان عنوان حقوق ورودی از گمرک دریافت می شود.

معافیت طبق لایحه مجلس شورای اسلامی

• کالاهایی که توسط رئیس جمهور کشورهای خارجی و همراهانش استفاده می شوند.
• کالاهایی که برای ماموریت های کنسولی خارجی و ماموران و خانواده آن ها استفاده می شود.
• کالاهایی که برای سازمان ملل متحد و موسسات تخصصی وابسته به آن ها مورد استفاده قرار می گیرد.
• کالاهایی که برای کارشناسان خارجی اعزامی استفاده می شود.
• ابزار آلات، ادوات حفاریف مواد شیمیایی و وسایل عملیات علمی و فنی با تایید میراث فرهنگی و گمرک ایران.
• رادار و تجهیزات کمک ناوبری هوایی که امکان تولید آن ها در داخل کشور وجود ندارد.
• و غیره.

معافیت حقوق ورودی موسسات دانش بنیان

شرکت های دانش بنیان، معاف از پرداخت عوارض صادراتی برای صادرات کالاها و خدمات دانش بنیان خود هستند. این شرکت ها می توانند برای واردات کالاهای غیر تجاری هم، حقوق ورودی و سود بازرگانی پرداخت نکنند به شرطی که این کالاها شامل واردات ماشین آلات، تجهیزات، مواد اولیه، قطعات مورد نیاز و غیره باشد.

کشتی فله بر یکی از حیاتی ترین ابزارها در حمل و نقل دریایی کالاهای فله هستند که نقش کلیدی در اقتصاد جهانی ایفا می کنند. این کشتی ها به طور خاص برای حمل بارهایی نظیر زغال سنگ، غلات، و مواد معدنی طراحی شده اند و توانایی بارگیری و تخلیه آسان مقادیر زیادی از این نوع کالاها را دارند. طراحی ویژه آن ها بهینه سازی در بارگیری، حمل، و تخلیه بار را ممکن می سازد و به کاهش هزینه های حمل و نقل کمک می کند. در این مقاله، به بررسی ساختار، ویژگی ها و کاربردهای کشتی های فله بر خواهیم پرداخت و اهمیت آن ها را در زنجیره تامین جهانی مورد تحلیل قرار خواهیم داد.

کشتی فله بر چیست؟

کشتی های فله بر، وسایل نقلیه دریایی تخصصی هستند که به طور خاص برای حمل مقادیر زیاد کالاهای فله طراحی شده اند. این کشتی ها برای بارگیری و حمل موادی نظیر غلات، زغال سنگ، سنگ معدن و سیمان با ظرفیت های بالا ساخته می شوند و در طراحی آن ها، توجه ویژه ای به بهینه سازی فرآیند بارگیری و تخلیه شده است. ظهور کشتی های فله بر به قرن نوزدهم برمی گردد، زمانی که صنعت حمل ونقل فله به صورت جدی آغاز شد و از آن زمان به تدریج شاهد پیشرفت های چشمگیری در این حوزه بوده ایم.

امروزه، کشتی های فله بر با ویژگی های منحصر به فردی نظیر ظرفیت های بسیار بالا و قابلیت های انعطاف پذیر در حمل و نقل مواد فله ای، نقش اساسی در تجارت جهانی ایفا می کنند. این کشتی ها 21 درصد از کل سفرهای کشتی های تجاری را شامل می شوند. در حال حاضر، آن ها در اندازه های مختلف، از کوچک تا بسیار بزرگ، ساخته می شوند و کشورهای آسیایی به ویژه کره جنوبی، در تولید و مالکیت آن ها سهم عمده ای دارند. این تمرکز تولید در آسیا نشان دهنده اهمیت این منطقه در شکل دهی به آینده صنعت حمل ونقل دریایی است.

تاریخچه استفاده از کشتی فله بر

قبل از ساخت کشتی های فله بر، شرکت های حمل و نقل کالا از کشتی های مسافربری و باربری برای جابجایی محموله های خود استفاده می کردند. بارها در کیسه هایی قرار داده می شد و سپس این کیسه ها روی پالت ها چیده می شدند و با جرثقیل به کشتی ها منتقل می شدند. با اختراع کشتی های بخار، تغییرات عمده ای در صنعت حمل و نقل دریایی رخ داد و کشتی های فله بر به تدریج وارد میدان شدند.

اولین کشتی فله بر بخار، کشتی جان باوز (John Bowes) متعلق به بریتانیا بود که در سال 1852 به بهره برداری رسید. این کشتی با بدنه فلزی و موتور بخار، به جای کیسه های ماسه ای از آب دریا برای سوخت استفاده می کرد و به این ترتیب در بازار زغال سنگ انگلستان موفق عمل کرد. در سال 1911، کشتی های فله بر مجهز به موتور دیزلی معرفی شدند که تحول عظیمی در صنعت حمل ونقل دریایی ایجاد کردند. این کشتی ها به دلیل سرعت بالاتر، به سرعت محبوب شدند و تقاضا برای آن ها افزایش یافت.

اما با آغاز جنگ جهانی اول، استفاده از کشتی فله بر کاهش یافت و حدود 2.5 میلیون تن بار با این کشتی ها جابجا می شد. ولی پس از پایان جنگ جهانی دوم و افزایش تولیدات جهانی، این رقم به حدود 214 میلیون تن رسید و امروزه استفاده از کشتی های فله بر حتی بیشتر از این مقدار است.

انواع کشتی فله بر

کشتی های فله بر به دسته های مختلفی تقسیم می شوند که هر یک برای نوع خاصی از بار فله و ظرفیت های متفاوت طراحی شده اند. بارهای فله می توانند شامل مواد مایع یا خشک باشند که هر نوع بار نیاز به کشتی فله بر مناسب خود دارد.

• کشتی های فله بر لیکرز: این کشتی ها به طور خاص برای فعالیت در دریاچه ها و رودخانه های بزرگ طراحی شده اند و دارای اتاقک هایی در جلو هستند که آن ها را از سایر کشتی های فله بر متمایز می کند. به دلیل استفاده در آب های شیرین، این کشتی ها طول عمر بیشتری نسبت به کشتی های فعال در آب های شور دارند.
• کشتی های فله بر ترکیبی: برخی از کشتی های فله بر امکان حمل انواع مختلف کالا را فراهم می آورند، به ویژه هنگامی که نیاز به جابجایی همزمان مواد خشک و تر وجود دارد. این کشتی فله بر به مخازن جداگانه ای برای انواع مختلف بار مجهز است که امکان حمل همزمان چند نوع محموله را میسر می سازد.
• کشتی های فله بر خود تخلیه کننده: کشتی های فله بر خود تخلیه کننده دارای تجهیزات داخلی مانند بیل مکانیکی هستند که امکان بارگیری و تخلیه بدون نیاز به تجهیزات جانبی در بنادر را فراهم می کند. این ویژگی باعث کاهش زمان مورد نیاز برای عملیات بارگیری و تخلیه می شود. این کشتی ها به دلیل امکانات پیشرفته تر و زمان کمتری که برای جابجایی نیاز دارند، از نظر هزینه بالاتر هستند و عمدتا در آسیا استفاده می شوند.
• کشتی های فله بر دنده ای: کشتی فله بر دنده ای شامل مدل هایی مانند هندی مکس و پاناماکس می شود که به تجهیزاتی نظیر جرثقیل برای بارگیری و تخلیه در بنادر مجهزند. این کشتی ها به دلیل تجهیزات داخلی خود، نسبت به دیگر انواع کشتی های فله بر از انعطاف پذیری بیشتری برخوردارند.
• کشتی های فله بر غیر دنده ای: این کشتی ها فاقد جرثقیل های داخلی هستند و برای بارگیری و تخلیه به تجهیزات ساحلی وابسته اند. کشتی های بزرگ تر که به VLOC معروفند، تنها در بنادر با امکانات خاص قادر به بارگیری و تخلیه هستند، در حالی که مدل های کوچکتر می توانند در بنادر عمومی فعالیت کنند. این کشتی ها از هزینه های نصب و نگهداری جرثقیل های داخلی معاف هستند.

کاربرد کشتی های فله بر چیست؟

کشتی فله بر یکی از ارکان اصلی حمل و نقل دریایی کالاهای عمده و فله ای است که به طور ویژه برای جابجایی مقادیر زیادی از مواد مختلف طراحی شده است. این کشتی ها با ظرفیت های بالا و قابلیت های ویژه خود، به یک جزء اساسی در زنجیره تامین جهانی تبدیل شده اند. در این بخش، به بررسی کاربردهای متعدد این کشتی ها و نقش آن ها در صنایع مختلف خواهیم پرداخت.

•  حمل مواد معدنی: کشتی فله بر به طور گسترده برای حمل مواد معدنی مانند سنگ آهن، زغال سنگ و مس استفاده می شود. این مواد در مقادیر زیاد جابجا می شوند و کشتی های فله بر با طراحی ویژه خود برای این منظور بسیار مناسب هستند.
• انتقال غلات: کشتی های فله بر برای جابجایی غلاتی نظیر گندم، ذرت و جو از مزارع به بنادر و سپس به مقصد نهایی استفاده می شوند. این کشتی ها با ظرفیت بالا و سیستم های مناسب بارگیری و تخلیه، امکان حمل مقادیر زیادی از این محصولات را فراهم می کنند.
• حمل سیمان و مواد ساختمانی: سیمان و سایر مواد ساختمانی مانند سنگ های خرد شده و شن نیز با کشتی های فله بر منتقل می شوند. این مواد در پروژه های عمرانی بزرگ به مقدار زیاد مورد نیاز است و کشتی فله بر به خاطر ظرفیت بالای خود گزینه مناسبی برای این کار است.
• انتقال مواد شیمیایی و سوخت: برخی از کشتی های فله بر برای حمل مواد شیمیایی مایع و سوخت های نفتی طراحی شده اند. این کشتی ها با مخازن مخصوص مجهز هستند تا مواد خطرناک به طور ایمن جابجا شوند.
• حمل ضایعات و پسماند: کشتی های فله بر همچنین برای حمل پسماندهای صنعتی و ضایعات استفاده می شوند. این کشتی ها به دلیل ظرفیت و قابلیت های ویژه خود، برای جابجایی مقادیر زیاد پسماندهای مختلف کارآمد هستند.

مزایای کشتی فله بر

کشتی های فله بر با مزایای قابل توجه خود به یکی از ارکان اصلی حمل و نقل دریایی تبدیل شده اند. این مزایا عبارتند از:

• ظرفیت بالا: توانایی حمل مقادیر زیادی از بار در یک سفر که به کاهش هزینه های حمل و نقل و افزایش کارایی کمک می کند.
• طراحی بهینه برای بارگیری و تخلیه: سیستم های پیشرفته بارگیری و تخلیه، زمان و هزینه های بندری را به حداقل می رسانند و عملیات را سریع تر و موثرتر می کنند.
• انعطاف پذیری در حمل انواع بار: قابلیت جابجایی مواد مختلف از جمله مواد معدنی، غلات و سوخت های شیمیایی، که امکان تطبیق با نیازهای مختلف مشتریان را فراهم می آورد.
• مقاومت و طول عمر بالا: ساختار مقاوم و طراحی ویژه این کشتی برای تحمل شرایط دشوار دریا که به طول عمر بیشتر کشتی ها و کاهش هزینه های نگهداری کمک می کند.

سخن آخر

کشتی فله بر با طراحی های تخصصی و ظرفیت های بالا، نقش حیاتی در حمل و نقل کالاهای فله ای مانند مواد معدنی، غلات و سوخت های شیمیایی ایفا می کند. استفاده از این کشتی ها به شرکت ها این امکان را می دهد که مقادیر زیادی از بار را به طور اقتصادی و موثر جابجا کنند.

یکی از جنبه های مهم در بهره برداری از کشتی های فله بر، انعطاف پذیری قرارداد اجاره کشتی است که به شرکت های حمل و نقل این امکان را می دهد تا متناسب با نیازهای خود، نوع و مدت زمان اجاره را انتخاب کنند. این قراردادها به بهینه سازی هزینه ها و تامین نیازهای لجستیکی در سطح بین المللی کمک می کنند. به طور کلی، کشتی های فله بر با امکانات ویژه خود و قراردادهای اجاره مناسب، ابزارهای کلیدی در تجارت جهانی و زنجیره تامین مدرن به شمار می آیند.

بر اساس مطالعات اخیر، دو سوم تمام کسب و کارها با شکست مواجه می‌شوند. این بدان معناست که یک کسب و کار شانس کمی برای موفقیت دارد. بنابراین، چگونه می‌توانید مطمئن شوید که کسب و کار شما یکی از 33 درصدی است که موفق می‌شوند؟ پاسخ، انتخاب شریک تجاری درست است. بحث انتخاب شریک تجاری به ویژه در تجارت بین الملل مثل واردات کالا از چین اهمیت زیادی دارد، از این رو در این مقاله قصد داریم شما را با اصول و معیارهای انتخاب یک شریک تجاری خوب و نحوه هدایت یک شراکت به سمت موفقیت، آشنا کنیم، پس تا پایان این مطلب همراه ما باشید.

معیارهای انتخاب یک شریک تجاری خوب

مهارت های مکمل

قبل از جستجو برای یک شریک تجاری، بهتر است ابتدا نقاط قوت و ضعف خودتان را سنجیده و بررسی کنید. به این ترتیب، می‌توانید شریکی را پیدا کنید که مهارت‌های شما را تکمیل کند. این موضوع بسیار اساسی است و باید به دنبال آن بگردید. خیلی وقت‌ها، مردم شرکایی را انتخاب می‌کنند که به شخصیت خودشان شبیه هستند، اما گاهی هم افرادی را انتخاب می‌کنند که با خودشان متفاوت هستند و این باعث به وجود آمدن برخی تنش‌ها می‌شود. بهتر است شخصیتی را پیدا کنید که مهارت‌های شما را تکمیل کند، نه اینکه با آنها در تضاد باشد. اگر در یک زمینه خاص خوب نیستید، بهتر است شریکی را انتخاب کنید که در آن زمینه توانایی داشته باشد. یک فرد با مهارت‌های متفاوت می‌تواند به کسب‌وکار شما ارزشی اضافه کند که ممکن است به تنهایی به دست نیاید و باعث موفقیت بیشتری شود.

به عنوان مثال، اگر شما در حال راه اندازی یک شرکت نرم افزاری هستید و اتفاقاً یک مهندس نرم افزار عالی هستید، ممکن است در بازاریابی و سایر جنبه‌های مورد نیاز برای به حداکثر رساندن پتانسیل کسب و کار خود مهارت کافی نداشته باشید. با شراکت با شخصی که در تبلیغات، بازاریابی و فروش مهارت دارد، آمادگی بیشتری برای تبلیغ خدمات خود و موفقیت در بازار نرم افزار خواهید داشت.

اهداف و ارزش‌های مشترک

اطمینان حاصل کنید که شخصی که به عنوان شریک تجاری در نظر می‌گیرید اهداف تجاری‌ای دارد که با اهداف شما همسو هستند. به عبارت دیگر، هر دو شما باید یک چیز یکسان را بخواهید. فرقی بین شما و شریکتان وجود دارد، آن هم این است که ممکن است دیدگاه‌هایتان درباره ساختار شرکت متفاوت باشد. بهتر است قبل از هر تعهدی، مطمئن شوید که اهداف تجاریتان هماهنگ هستند. همچنین، ممکن است هر دوی شما به یک هدف نهایی علاقه داشته باشید، اما راهبردهای مختلفی برای رسیدن به آن داشته باشید. اگر فردی دستیابی به سود سریع را ترجیح می‌دهد در حالی که شما بیشتر به کیفیت و خدمات مناسب مشتری اهمیت می‌دهید، احتمالا تنش‌هایی درباره انتخاب مسیر مناسب برای دستیابی به هدف مشترک تجاری خود خواهید داشت.

خوش صحبت و منطقی

باید با شخص مورد نظر درباره تمام موضوعات مرتبط با کسب و کار صحبت کنید. در غیر اینصورت، مسائل بین شما ممکن است با گذر زمان پیچیده‌تر شوند و راه حل یافتن برای آنهایی که در ابتدا به راحتی قابل حل بودند، دشوارتر خواهد بود. این باعث نارضایتی و ایجاد مشکلات بیشتر می‌شود، فقط به خاطر اینکه از گفت وگو کردن با شریک تجاری خود پرهیز کرده‌اید. این موضوع به معنای آن نیست که نیاز است که با هرچیزی که گفته می‌شود موافق باشید، اما باید به طور نسبتاً قطعی موارد زیر را در نظر بگیرید:

• درباره هر اختلافی که وجود دارد با آن شخص صحبت کنید.
• درباره یک راه حل یک موضوع به توافق برسید.
• با اجرای آن راه حل، از آن مشکل عبور کنید و به جلو پیش بروید.

اگر فرد مورد نظر شما منطقی باشد و در عین حال بتوان با او به راحتی صحبت کرد، این موضوع به راحتی قابل اجرا است.

قابل اعتماد

یک شریک تجاری خوب باید شخصی باشد که بتوانید به او اعتماد کنید. هر فرد برای مواجهه با فشار، موفقیت و شکست، ویژگی‌ها و روش‌های خود را دارد، اما اگر بتوانید به طور اساسی به شریک خود اعتماد کنید، فرصت بیشتری برای موفقیت خواهید داشت. همچنین، وقتی می‌دانید که شریکتان می‌تواند نقش‌ خود را به خوبی انجام دهد، می‌توانید بهتر بر روی خودتان تمرکز کنید. اگر به توانایی شریکتان برای انجام وظایفش اعتماد ندارید، حواستان پرت شده و به اندازه کافی موثر نخواهید بود.

دارای دانش فنی در صنعت فعالیتتان

آیا برای مدیریت یک بانک، یک تعمیرکار خودرو استخدام می‌کنید؟ قطعا خیر. بنابراین اهمیت دارد که شریک تجاری شما دانش و فعالیت‌های صنعتی مرتبط با کسب و کار شما را درک کند.

نقش شریک در تجارت شما

انتخاب یک شریک تجاری که تجارت شما را درک کند، اهمیت دارد زیرا نیازی به زمان زیادی برای آموزش ندارد و ممکن است از قبل هم ایده‌هایی داشته باشد که به کسب و کار شما کمک کند. این به این معنی نیست که از ابتدا باید تمام جزئیات تجارت را بداند، بلکه می‌تواند با شراکت با شما بیشتر یاد بگیرد، اما باید در حد کافی آگاه باشند که تخصصشان چگونه می‌تواند به بهبودی در کسب و کار شما منجر شود.

شریک تجاری با تجربه

• آیا این فرد توانایی کمک به رشد کسب و کار شما را دارد؟
• آیا او تجربه مدیریت یک کسب و کار و پشت سرگذاشتن چالش‌های مختلف را دارد و می‌داند چه چیزهایی برای موفقیت ضروری است؟
• آیا او می‌تواند به مشکلاتی از جمله افرادی که اعتمادشان به شما را از دست داده‌اند، فروشندگانی که دچار مشکلات هستند و مشتریانی که انتقادات دارند پاسخ مناسب دهد؟

درک چگونگی رفتار در موقعیت‌های ناخواسته می‌تواند تفاوت موفقیت و شکست را به وجود آورد. اگر صاحب کسب و کار تجربه کافی در مواجهه با چالش‌های مختلفی که یک شرکت ممکن است با آن مواجه شود نداشته باشد، ممکن است این موضوع برایش تبدیل به یک نقطه ضعف شود. ممکن است بخواهید شریکی با تجربه در زمینه‌های مالی، مدیریت نیروی فروش یا ایجاد برنامه بازاریابی پیدا کنید.

اما یافتن فردی که در تمام این زمینه‌ها عملکرد بالاتر از متوسط داشته باشد، چالش بزرگی است. اگر نیاز شما به ترتیب بدهی‌ها و سازماندهی مجدد وام‌های بانکی است، ممکن است به شریکی با تجربه در امور مالی نیاز داشته باشید. به همین ترتیب، اگر قصد دارید قراردادهای دولتی ببندید یا بر روی یک بازار خاص تمرکز کنید، احتمالاً به شریکی با تجربه در این زمینه‌ها نیاز دارید.

دارای توانایی نوآوری

این به یک سوال اساسی برمی‌گردد که آیا فردی که با شما همکاری می‌کند، صنعت و فعالیت‌های شرکت شما را می‌فهمد و تجربه کار در آن را دارد یا خیر؟ شرکای تجاری ممکن است ارتباطات مهمی داشته باشند که می‌تواند به فروش منجر شود. به عنوان مثال، اگر اخیراً راه حلی جدید و نوآورانه ارائه داده‌اید، شریک جدید شما ممکن است با مدیران شرکتی تماس بگیرد تا ایده شما را مورد بررسی قرار دهد. سپس این شریک جدید می‌تواند از روابط قبلی خود برای برقراری قراردادهای تجاری جدید برای شرکت شما بهره ببرد.

شریک تجاری با ثبات مالی

اگر شما یک شرکت محدود با مشارکت عمومی دارید، حتماً به یک شریک تجاری نیاز دارید که در امور مالی پایدار باشد. پول به عنوان یکی از دلایل اصلی شکست بسیاری از کسب و کارها شناخته شده است. همچنین، یکی از مهمترین دلایل بروز اختلافات بین شرکا، مسائل مالی است.

اگر کسی در مدیریت امور مالی شخصی خود مشکل دارد، این نشانه‌ای است که احتمالاً در مدیریت مالی شرکت شما نیز مشکلاتی وجود خواهد داشت. علاوه بر این، اگر فردی با مشکلات مالی دست و پنجه نرم کرده باشد، احتمالاً نمی‌تواند به شما به صورت مالیاتی، زمانی یا حتی احساسی کمک کند تا کسب و کار شما رشد کند.

توانایی و تمایل به سرمایه گذاری

هر شخصی که به عنوان شریک در نظر گرفته می‌شود، ممکن است منابع مالی مشابه شما را برای سرمایه‌گذاری در شرکت نداشته باشد، اما باید تمایل به سرمایه‌گذاری تا حد امکان را داشته باشد. وقتی افرادی که پول قرض می‌دهند یا سرمایه‌گذاری می‌کنند، می‌بینند که شریک شما نیز مقدار قابل توجهی از سرمایه را در شرکت گذاشته است، اطمینان لازم را به آنها می‌دهد و انگیزه بیشتری برای سرمایه‌گذاری پول خود در کسب و کار شما دارند. با این حال، وقتی نیاز به پول دارید و شریک تجاری ای دارید که قادر به سرمایه‌گذاری مالی بیشتری است اما این کار را انجام نمی‌دهد، این پیام منفی به سایر سرمایه‌گذاران نیز ممکن است ارسال شود.

شریک تجاری آینده نگر و خلاق

یک فرد آینده نگر، کسی است که می‌تواند ارزش ایده‌های جدید یا ترندهای تجاری را متوجه شود و در پیشبرد آنها به صورت فعال شرکت کند. این فرد قادر است ایده‌ها را ارزیابی کرده و برنامه‌ای برای موفقیت آنها طراحی کند. او دارای توانایی گوش دادن به یک ایده است و به شما بلافاصله مراحل بعدی لازم برای دستیابی به آن را معرفی می‌کند.

آنها همچنین می‌توانند با القای احساس هدفمندی در تیم خود و ارائه راه‌حل‌های نو و خلاقانه، به شما کمک کنند تا ایده‌های تازه‌ای در کسب و کار خود داشته باشید. همچنین، او می‌تواند به ترتیب مجدد مسائل را به دست بگیرد و راه‌حل‌هایی اساسی ارائه دهد که در صورت لزوم، کسب و کار شما را به سمت مسیر جدیدی هدایت کند.

مهارت حل مسئله خوب

یک تحلیل گر مسئله عالی، شخصی است که با توجه به مشکلات و بهبود فرآیندهای جدید در کسب و کار، قبل از اجرا، می‌تواند در زمان و هزینه‌های شما صرفه‌جویی کند. توانایی انتقاد سازنده از ایده‌های مورد بحث بسیار اهمیت دارد، بنابراین یک تحلیل گر مسئله خوب می‌تواند نقش یک مدافع منطقی را ایفا کند تا صحت یک ایده را امتحان کند. این فرد همچنین می‌تواند با توجه به جزئیاتی که می‌تواند کسب و کار شما را سازماندهی شده و موثر نگه دارد، از کسب و کار شما محافظت کند و با استفاده از ابزارهای مستقیم و کارآمد، به اهداف تجاری دست یابد.

عوامل دیگری که باید در انتخاب شریک تجاری در نظر بگیرید

در انتخاب شریک تجاری، بهتر است مانند انتخاب کارمندان عمل کنید، اما با این تفاوت که اینجا ریسک بیشتری دارید. قبل از انتخاب شریک، باید طرح مالکیت شرکت را به اشتراک بگذارید و سپس برای تقسیم سود و تصمیم‌گیری‌های مشترک توافق کنید. این امور باید کتباً ثبت شود تا در آینده مشکلی پیش نیاید.

همچنین، باید دقت کنید که دوستان شما ممکن است مناسب برای شراکت تجاری شما نباشند، و برای این کار نیازمند تجربه و دانش لازم هستند. برای یافتن شرکای مناسب، می‌توانید با حسابدار، وکیل یا افرادی که در انجمن‌های تجاری هستند صحبت کنید تا افراد مناسبی را پیدا کنید که به تجارت شما کمک کنند.

نتیجه گیری

انتخاب شریک تجاری یک تصمیم مهم است که می‌تواند تأثیر زیادی بر کسب و کار شما داشته باشد. برای برخی افراد، این انتخاب با شروعی دلپذیر شروع می‌شود ولی به مشکلاتی پیچیده تبدیل می‌شود. گاهی هم برای دیگران، از ابتدا تا انتها یک چالش است. بنابراین قبل از اینکه تصمیم به شراکت با یک شخص بگیرید، باید به دقت او را بررسی کنید تا بفهمید واقعاً چه شخصیت و توانایی هایی دارد. گاهی اوقات، این به معنای پرسیدن سوالات سخت است، اما اگر از پیش از شروع همکاری، این سوالات مهم را مطرح کنید و یک توافق‌نامه مناسب داشته باشید، می‌توانید از بسیاری از مشکلاتی که ممکن است در طول شراکت شما پیش بیاید، پیشگیری کنید و کسب و کار خود را در معرض خطر قرار ندهید.

در تجارت بین الملل و در پروسه واردات و صادرات، یکی از مهم ترین کارها، تهیه اسناد و مدارک ضروری برای خرید یا فروش کالا بوده و گواهی انطباق COC یکی از مهم ترین مدارکی است که می توانیم به آن اشاره کنیم. این سند، مدرکی است که واردکنندگان یا صادرکنندگان به عنوان خریدار یا فروشنده باید حتما آن را دریافت کنند تا بتوانند این موضوع را تایید کنند که محصول موردنظر کاملا با استانداردهای ایمنی و کیفیت همخوانی دارد. به همین جهت در ادامه قصد داریم شما را بیشتر با کاربردهای گواهی انطباق آشنا کنیم تا بتوانید نسبت به دریافت این مدرک اقدام کنید.

گواهی انطباق COC

گواهی انطباق COC (Certificate of Compliance) را می توانیم یکی از مهم ترین مجوزهای واردات کالا برشمریم. در واقع اگر واردکننده محموله برای دریافت این گواهی اقدامی نکرده باشد و آن را در هنگام ارائه به کارشناسان گمرکی در اختیار نداشته باشد، از ترخیص بار آن از واحد گمرک ممانعت به عمل خواهد آمد.

در دنیای مجوزهای واردات، متعهد ماندن به یک سری قوانین و ضوابط بسیار ضروری بوده و تمامی اشخاص حقیقی و حقوقی که در این زمینه فعالیت می کنند، باید به کلیه قوانین تجارت بین المللی و استانداردهای مشخص شده متعهد بمانند. گواهی انطباق COC، دقیقا یکی از همین اسناد معتبر است که اگر واردکننده یا صادرکننده کالا آن را دریافت کرده باشند، می توانند این ادعای خود را اثبات کنند که نسبت به استانداردهای بین المللی در خصوص کالاهای وارداتی یا صادراتی کاملا متعهد و وفادارند.

توجه داشته باشید که اخذ گواهی انطباق یک امر ضروری و الزامی است و اختیاری در آن وجود ندارد؛ این گواهی در کشور ایران توسط موسسه (ISIRI) موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران صادر می گردد. همچنین نهادهای معتبری که مورد تایید این سازمان هستند، می توانند اقدام به صدور گواهی انطباق محصول کنند.

اهمیت اخذ گواهی انطباق COC

شاید از خود بپرسید، قانون گذاری برای دریافت گواهی انطباق محصول اصلا به چه علت اهمیت دارد و این گواهی به چه کار می آید؟ همانطور که پیش از این هم اشاره کردیم، در دنیای تجارت، تاجران جهت انجام معاملات بین المللی و خرید و فروش های عمده به یک سری مدارک و اسناد معتبر نیاز خواهند داشت. گواهی انطباق COC نیز مدرکی است که ثابت می کند، کالای خریداری شده با استانداردهای ایمنی و کیفی تعیین شده از سوی یک کشور کاملا تطابق دارد.

در واقع برخی کشورها به دلایل امنیتی از ورود یک سری کالاها به کشور جلوگیری می کنند. اخذ گواهی انطباق محصول این موضوع را اثبات می کند که محموله وارد شده به کشور هیچ گونه مغایرتی با استانداردهای کیفی و امنیتی آن ندارد و قرار نیست خطر یا مشکلی را ایجاد کند. توجه داشته باشید که ما در فرایند واردات و صادرات علاوه بر گواهی COC با مجوزها و گواهی های دیگری همچون گواهی COI یا مجوز استاندارد واردات نیز سروکار داریم.

مهم ترین تفاوت میان این دو نوع سند در این است که گواهی انطباق COC، در ایران معمولا توسط ادارات استاندارد هر استان صادر می شود تا این اطمینان داده شود که کالای مربوطه با استانداردهای مشخص شده منطبق است. در این مورد نیازی به انجام آزمایش روی محصولات نیست؛ در حالی که برای صدور گواهی COI، محصولات به آزمایشگاه انتقال داده شده و آزمایشات لازم روی آن ها انجام می شود تا در نهایت واردات یا صادرات آن ها مورد تایید قرار گیرد.

چه محصولاتی به گواهی انطباق نیاز دارند؟

کشورهایی که در تجارت های بین المللی حضور پررنگی دارند، برای افزایش امنیت کل جامعه یک سری قوانین و شرایطی را برای واردات و صادرات کالا تعیین می کنند. از این رو شرکت هایی که در این حوزه فعالیت دارند، برای باقی ماندن در این حیطه کاری، موظف به رعایت این قوانین هستند.

ممکن است قوانین وضع شده برای واردات و صادرات کالا در هر کشوری منحصر به همان کشور بوده و با دیگر کشورها متفاوت باشد؛ بنابراین اشخاصی که در این زمینه کار می کنند، باید به طور کامل با این قوانین آشنا بوده و از آن پیروی کنند. در خصوص گواهی انطباق COC و اینکه چه محصولاتی را شامل می شود، باید به قوانین هر کشور نگاهی بیندازیم؛ اما در خصوص کشور ایران، تا حدودی می توانیم در مورد این محصولات صحبت کنیم. چند نمونه از این محصولات به شرح زیر هستند:

• واردات قطعات الکتریکی
• اسباب بازی ها
• وسایل نقلیه
• لوازم آرایشی و بهداشتی
• مصالح ساختمانی

برخی از مواد غذایی و محصولاتی که در زمینه مراقبت های بهداشتی به کشور وارد می شوند، از آن جهت که به صورت مستقیم با سلامت انسان ها در ارتباط هستند، باید کمی با دقت بیشتر مورد بررسی و ارزیابی قرار بگیرند. معمولا برای این مدل کالاهای وارداتی، قوانین سخت گیرانه تری وضع می شود تا از کیفیت و سلامت آن ها اطمینان حاصل گردد.

توجه داشته باشید که هر محصولی بنا به متریال استفاده شده در ساخت آن و کارایی که دارد، یک سری خطرات مخصوص به خود را می تواند داشته باشد. بنابراین استانداردهای ایمنی و کیفی تعیین شده برای هر محصول نیز متفاوت خواهد بود. زمانی که تاجران اقدام به اخذ گواهی انطباق COC می کنند، یعنی محصول موردنظر با هر نوع ویژگی که دارد، کاملا منطبق بر استانداردهای ایمنی است و مشکلی برای استفاده از آن به وجود نخواهد آمد.

دلایل اخذ گواهی انطباق COC

از مهم ترین دلایل اخذ گواهی انطباق COC می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

• این گواهی تضمین می دهد که محصولات و کالاهای مختلف کاملا با استانداردهای ملی و بین المللی همخوانی داشته و از نظر ایمنی و کیفی هیچ مغایرتی با قوانین وضع شده در واردات و صادرات کالا ندارد.
• این گواهی حتی روی کمیت و کیفیت کالاهای وارداتی به ایران نیز تاثیر می گذارد.
• شرکت های تولیدکننده خارجی و صادرکنندگان، برای اینکه بتوانند به بازار داخلی ایران دسترسی داشته باشند، قطعا باید برای دریافت گواهی انطباق اقدام کنند.
• بدون وجود گواهی انطباق COC ترخیص کالا از گمرک امکان پذیر نیست.
• صدور گواهی انطباق باعث می شود تا تاجران در برابر شرکای تجاری خود از اعتبار بیشتری برخوردار بوده و همه نسبت به متعهد بودن آن ها در کار کاملا واقف باشند.

مراحل اخذ گواهی انطباق COC

تمامی افراد و مجموعه هایی که در حوزه خرید و فروش محصولات در سطح بین الملل فعالیت می کنند، باید خود را موظف به رعایت یک سری قوانین بدانند؛ تعهد به استانداردهای تعیین شده در مورد محصولات وارداتی یا صادراتی، یکی از مهم ترین مواردی است که باید در روند کار در نظر گرفته شود. این موضوع قطعا به بازاریابی و فروش بهتر محصولات کمک بسیار زیادی می کند. اخذ گواهی انطباق محصول دارای یک سری مراحل خاص است که در ادامه به صورت گام به گام این مراحل را شرح می دهیم.

1. دریافت مشاوره

در زمینه واردات و صادرات و قوانین مربوط به این حوزه، شرکت ها، نهادها و سازمان های متعددی فعالیت می کنند که بهترین مشاوره های ممکن را در این زمینه در اختیار علاقمندان قرار می دهند. شاید بهتر باشد قبل از اینکه وارد پروسه دریافت گواهی انطباق COC بروید، ابتدا با یکی از این مراکز به صورت تخصصی مشورت گرفته و نکات لازم را جویا شوید. اینگونه فرایند اخذ گواهی برای شما آسان تر و سریع تر پیش خواهد رفت.

2. ارسال درخواست

پس از دریافت مشاوره و کسب اطلاعات دقیق در مورد روند انجام کار، وقت آن می رسد تا برای دریافت گواهی مربوطه درخواست ارائه دهید. در اینجا نیاز به پر کردن یک سری فرم است که در آن باید اطلاعات خواسته شده را به طور دقیق وارد کنید.

3. ارزیابی و آزمایش محصولات

همانطور که اشاره کردیم، گواهی انطباق، سطح کیفیت و استانداردهای محصول را از نظر ایمنی و دیگر فاکتورها مشخص می کند. بنابراین پیش از صدور این گواهی، محصول یا محصولات باید به طور دقیق ارزیابی و بررسی شوند و از منطبق بودن آن ها با استانداردهای تعیین شده اطمینان حاصل گردد. آزمایش صورت گرفته نیز باید زیرنظر افراد مطمئن و در آزمایشگاه های معتبر صورت گیرد.

4. بررسی اسناد و انطباق آن ها

پس از پایان مرحله قبلی و اطمینان از درست بودن نتایج آزمایش، نهادهای مربوطه تمام اسناد و مدارک ارسالی را همراه با نتیجه تست های انجام شده به طور دقیق بررسی می کنند. این بررسی از این جهت انجام می شود که اطمینان حاصل گردد تمامی اطلاعات مربوط به محصولات صحیح و درست است و همچنین کالا کاملا با استانداردهای ایمنی و کیفی مطابقت دارد.

5. مرحله صدور گواهی انطباق COC

مرحله پایانی نیز، مرحله صدور گواهی انطباق است؛ در صورتی که محصول مورد نظر تمام مراحل قبل را با موفقیت سپری کند وارد این مرحله شده و می توان برای آن گواهی انطباق COC را صادر کرد. با صدور این گواهی، خریداران کالا، می توانند با خیال آسوده این اطمینان خاطر را به مراجع ذی ربط و حتی مصرف کنندگان بدهند که کالا از هر نظر استاندارد است و امکان عرضه آن به بازار وجود دارد؛ تمامی مراحل ذکر شده، برای دریافت گواهی انطباق محصول ضروری هستند. زمانی که این مراحل تکمیل شده و با موفقیت تمام می شوند، هم کالا و هم مسئول خرید آن از نظر مصرف کنندگان و ارگان های دولتی مورد تایید هستند و کالای آن ها کاملا تایید شده و قابل قبول خواهد بود.

صنعت حمل و نقل یکی از مهم ترین صنایعی است که به عنوان پایه های مهم اقتصادی جوامع بشری شناخته می شود و امروزه کشورها در سطح بین الملل با معاملات بزرگ تجاری به کسب سود می پردازند و اینگونه باعث رشد اقتصادی خود می شوند. در صنعت حمل و نقل برای ارسال کالا و محموله می توان از روش های مختلفی استفاده کرد. دو روش رایج و پرکاربرد، روش های فریت و کارگو هستند که هر کدام مزایا و کاربردهای خاص خود را دارند. به همین جهت در این مطلب قصد داریم به تفاوت فریت بار با کارگو بپردازیم و این دو روش حمل و نقل بار را با یکدیگر مقایسه کنیم تا شما نیز بیشتر با این روش ها آشنا شوید و بتوانید راحت تر این دو مورد را درک کنید.

مقایسه دو روش فریت و کارگو

همانطور که اشاره کردیم، دو روش رایج در صنعت لجستیک، فریت و کارگو هستند که البته برخی افراد چندان با جزئیات این دو روش و تفاوت هایی که با یکدیگر دارند آشنایی ندارند. متاسفانه از آنجایی که در برخی مواقع و در زمان صحبت از فرایندهای حمل و نقل، دو واژه فریت و کارگو به جای یکدیگر به کار می روند، برخی بر این باور هستند که هر دوی آن ها به یک معنا بوده و گویای یک عملیات مشخص و واحد هستند؛ در حالی که چنین تصوری کاملا اشتباه است.

روش حمل و نقل کارگو و فریت بار در بسیاری از جزئیات کار متفاوت از یکدیگرند. از این رو، افرادی که در صنعت حمل و نقل فعالیت می کنند، باید حتما از این تفاوت ها آگاه باشند تا بتوانند متناسب با شرایط و نوع بار خود، بهترین روش را برای جابه‌جایی و حمل کالا برگزینند. در ادامه برای اینکه بتوانیم بهتر به تفاوت فریت و کارگو پی ببریم، ابتدا به صورت مجزا هر یک از این روش ها را بررسی کرده و روش کار آن ها را شرح خواهیم داد.

فریت بار چیست؟

صنعت حمل و نقل، به مرور زمان دچار تغییر و تحول شد، به نحوی که امروزه علاوه بر حمل کالا به روش ریلی و زمینی، حمل و نقل هوایی و دریایی نیز به این موارد اضافه شده اند. در حمل و نقل هوایی معمولا یک سری قوانین برای جابه‌جایی بار وجود دارد که تمامی افراد موظف به رعایت این قوانین هستند، یکی از مهم ترین این قوانین، وزن باری است که هر مسافر قرار است با خود از طریق هواپیما حمل کند. Freight، روشی نوین از حمل و نقل هوایی است و زمانی استفاده می شود که مسافران در سفر خود با اضافه بار روبرو هستند.

افرادی که تصمیم به سفر یا مهاجرت به کشوری دیگر دارند و میزان بار آن ها از استانداردی که شرکت های هواپیمایی تعیین کرده اند بیشتر است، باید برای جابه‌جایی بار خود از روش فریت بار استفاده کنند. درخصوص فریت بار یک سری نکات کلیدی و مهم وجود دارند که باید حتما از این نکات مطلع باشید. نکته اول اینکه فریت بار ماهیت غیرتجاری داشته و به وسایل و کالاهای شخصی افراد اشاره دارد. نکته دوم نیز اینکه در زمان حمل بار فریت، محموله قرار نیست همراه با مسافر جابه‌جا شود. معمولا فریت بار با هواپیمای متفاوتی ارسال می شود و اغلب زودتر از مسافران به مقصد می رسد.

کارگو چیست؟

روش کارگو یکی دیگر از روش های حمل بار هوایی است که مهم ترین و بزرگ ترین تفاوت آن با روش فریت در تجاری بودنش است. در واقع محموله هایی که در قالب بار کارگو ارسال می شوند، قطعا محموله های تجاری هستند که قرار است برای صاحبان آن ها سودی به همراه داشته باشند. تاجران با اصطلاح کارگو به خوبی آشنایی دارند؛ کارگو روشی است که در آن تاجران با ارسال و صادرات کالا از طریق هوایی به دیگر کشورها، سود و درآمدی قابل توجهی به دست می آورند. در روش کارگو Cargo، بار با حجم زیاد ارسال می گردد و حتما باید دارای بارنامه باشد؛ همچنین برای جابه‌جایی این سری محموله ها از هواپیماهای مخصوص و غول پیکر استفاده می شود. در این بین کارگو چین یکی از رایج ترین راه های ارسال بار به چین می باشد که امروزه بسیار مورد توجه تاجران قرار می گیرد.

تفاوت فریت و کارگو

حال که با تعریف دو مفهوم فریت و کارگو آشنا شدیم، بهتر می توانیم به تفاوت های میان این دو مورد اشاره کنیم. با شناخت تفاوت های میان این دو روش حمل و نقل، می توانید با توجه به نوع و وضعیت بار و همچنین زمان و میزان بودجه ای که برای این کار در نظر گرفته اید، بهترین و اقتصادی ترین روش را برای ارسال بار خود برگزینید؛ در ادامه به مقایسه دو روش فریت و کارگو از جنبه های مختلف می پردازیم تا به صورت کامل با آن آشنا شوید:

1. تفاوت فریت و کارگو از نظر هزینه

یکی از مهم ترین فاکتورهایی که برای افراد در زمان ارسال بار از طریق هوایی اهمیت بسیار زیادی دارد، نرخ و قیمت انجام کار است. به طور کلی در میان روش های مختلف حمل و نقل دریایی، زمینی، هوایی و ریلی، ارسال هوایی بیشترین میزان هزینه را در بر می گیرد. اما اگر بخواهید کمی هزینه های خود را متعادل کنید، بهتراست به جای روش کارگو به سراغ ارسال فریت بار بروید.

در ارسال فریت بار، محموله نیازی به هزینه های مربوط به صدور بارنامه، بیمه نامه، هزینه های مربوط به بسته بندی و انبارداری ندارد؛ از این رو به مراتب هزینه ارسال بار در آن کمتر بوده و تنها هزینه ای که در این روش افراد موظف به پرداخت آن هستند، هزینه ی فضایی است که کالا و بار آن ها در وسیله نقلیه اشغال کرده است. در مقابل برای ارسال به روش کارگو، افراد باید هزینه های بیشتری بپردازند تا بار آن ها واجد شرایط برای ارسال هوایی شود. تمام هزینه هایی که فریت بار فارغ از پرداخت آن هاست، همچون هزینه بارنامه، بیمه نامه، نگهداری و بسته بندی، برای ارسال کارگو ضروری هستند. این به معنای آن است که به طور کلی ارسال کارگو هزینه بر تر و گران تر از فریت بار است.

2. تفاوت فریت و کارگو از نظر زمان ارسال

فاکتور دیگری که در ارسال هوایی برای افراد بسیار حائز اهمیت است، زمان ارسال بار می باشد. در ارسال فریت بار، افراد نمی توانند زمان ارسال بار را تعیین کنند و این کار را شرکت هواپیمایی و حمل و نقل انجام می دهد؛ اما در ارسال به روش کارگو، فرستنده محموله، می تواند زمان دقیق تحویل بار به مقصد را مشخص کند. به این صورت شرکت هواپیمایی موظف است در زمان مناسب اقدام به حمل و ارسال بار کرده تا محموله در زمان مقرر به مقصد برسد. با توجه به اینکه زمان ارسال و تحویل بار در مقصد برای برخی از افراد فوق العاده مهم است، باید به این موضوع توجه داشته باشید که در روش فریت بار، شما اختیاری برای تعیین زمان ارسال بار ندارید؛ پس بهتراست در این مورد از طریق روش ارسال کارگو اقدام کنید.

3. تفاوت فریت و کارگو از نظر نوع بار

برای اینکه بتوانید بین دو روش فریت بار و کارگو یکی را انتخاب کنید، باید بررسی کنید که کدام یک برای نوع باری که قصد ارسال آن را دارید، گزینه بهتر و مناسب تری است؛ این دو روش از نظر نوع بار ارسالی نیز تفاوت هایی با یکدیگر دارند. اگر قصد ارسال بارهای حجیم و بزرگ را دارید که وزن تقریبا زیادی نیز دارند، بهترین روش ارسال برای شما، روش کارگو است. اما در صورتی که بار شما به عنوان بار سبک شناخته می شود و تنها مشکلتان این است که نمی توانید به عنوان اضافه بار با خود از طریق هوایی حمل کنید، بهترین روش برای ارسال بار، فریت بار است.

4. تفاوت فریت و کارگو از نظر خدمات

در مقایسه دو روش فریت و کارگو از نظر خدمات ارائه شده، باید بگوییم روش کارگو معمولا خدمات بیشتر و کامل تری را به مشتریان خود ارائه می کند. در روش ارسال کارگو، خدماتی همچون بسته بندی بار، بیمه کردن بار، نگهداری و ارسال آن به مقصد همگی برعهده شرکت باربری است و مشتریان می توانند با خیال آسوده تمامی فرایند ارسال بار را از مبدا به مقصد به شرکت باربری واگذار کنند. در حالی که در روش فریت بار، تمامی خدمات مربوط به ارسال بار برعهده مشتری است. بنابراین توجه داشته باشید، اگر جزء افرادی هستید که خدمات دریافتی برای شما اهمیت زیادی دارد، بهتراست برای ارسال بار از روش کارگو کمک بگیرید.

5.  تفاوت فریت و کارگو از نظر حمل بارهای خطرناک

از مهم ترین تفاوت های موجود میان دو روش فریت بار و کارگو می توانیم به حمل بارهای خطرناک اشاره کنیم. برای ارسال بار به روش کارگو معمولا یک سری ممنوعیت ها و محدودیت ها اعمال شده که صاحبین بار و شرکت های باربری موظف به رعایت این قوانین هستند؛ بنابراین نمی توان هر نوع باری را با این روش ارسال کرد. یکی از ممنوعیت های موجود در این روش، ارسال بارهای خطرناک است؛ محموله های شیمیایی جزء بارهای خطرناک محسوب می شوند که ارسال آن ها با روش کارگو امکان پذیر نیست. اما ممکن است با روش فریت بار برخی از مواد شیمیایی را در زمان کم به مقصد موردنظر رساند.

6. تفاوت فریت و کارگو از نظر مسافت

فریت بار روشی که است که معمولا برای ارسال بارها در مسافت های کوتاه مورد استفاده قرار می گیرد. زمان ارسال بار در این روش کوتاه است و همانطور که اشاره کردیم، هزینه آن نیز به مراتب کمتر از روش کارگوست؛ اما برای حمل محموله ها برای مسافت های طولانی و بلند مدت از روش کارگو استفاده می شود.