اصطلاحات باربری و حمل و نقل به مجموعه‌ ای از واژه‌ ها و عبارات کلیدی اطلاق می‌شود که در صنعت حمل و نقل کالا به کار می‌روند. آشنایی با این اصطلاحات نه تنها برای فعالان این حوزه ضروری است، بلکه برای هر فردی که به نحوی با فرآیند های تجاری و جابجایی کالا ها در ارتباط است، اهمیت دارد. این اصطلاحات به فهم بهتر مراحل مختلف حمل و نقل، از بارگیری تا تحویل، کمک کرده و ارتباطات را تسهیل می‌کنند. در این مقاله، به بررسی مهم‌ ترین اصطلاحات باربری میپردازیم.

اصطلاحات باربری

اصطلاحات باربری شامل واژه‌ ها و عبارات کلیدی هستند که در زمینه حمل و نقل کالا ها و مدیریت لجستیک به کار می‌روند. این اصطلاحات به درک بهتر فرآیند ها و الزامات مربوط به حمل و نقل کمک می‌کنند و شامل مفاهیمی مانند بارنامه (سندی که توافق بین فرستنده و حامل را تأیید می‌کند)، ترخیص کالا (فرآیند قانونی عبور کالا از گمرک)، کنیتینر (جعبه استاندارد برای حمل کالا)، و حمل و نقل چند وجهی (استفاده از چندین وسیله نقلیه برای انتقال یک محموله) هستند. آشنایی با این اصطلاحات به شرکت‌ ها و فعالان حوزه لجستیک این امکان را می‌دهد که فرآیندهای باربری را بهینه‌سازی کرده و تعاملات تجاری خود را با اطمینان بیشتری مدیریت کنند.

اصطلاحات باربری

اصطلاحات باربری زمینی

حمل و نقل زمینی به فرآیند جابجایی کالا ها و مسافرین از طریق جاده‌ ها و راه‌ آهن اشاره دارد و شامل اصطلاحات کلیدی است که به درک بهتر این فرآیند کمک می‌کنند، این اصطلاحات شامل:

1. بارنامه جاده ای(Road bill of lading)

بارنامه جاده‌ ای سندی است که در حمل و نقل کالا ها به وسیله کامیون‌ ها یا وسایل نقلیه زمینی صادر می‌شود. این سند به عنوان مدرک قانونی بین فرستنده (فروشنده) و حامل (شرکت حمل و نقل) عمل می‌کند و شامل اطلاعات مهمی درباره محموله و شرایط حمل و نقل است.

2. ترخیص بار(Cargo clearance)

ترخیص بار به فرآیند قانونی اطلاق می‌شود که طی آن کالا های وارداتی یا صادراتی از گمرک عبور کرده و مجوز ورود یا خروج به کشور را دریافت می‌کنند. این فرآیند شامل مجموعه‌ ای از مراحل و الزامات است که باید به دقت رعایت شوند تا کالا ها بدون مشکل به مقصد برسند.

3. حمل و نقل چند وجهی(Multimodal transportien)

حمل و نقل چند وجهی به فرآیند جابجایی کالا ها با استفاده از چندین وسیله نقلیه مختلف و در مسیر های گوناگون اشاره دارد. این نوع حمل و نقل به منظور بهینه‌ سازی هزینه‌ ها، زمان و کارایی در انتقال محموله‌ ها به کار می‌رود و می‌تواند شامل ترکیبی از حمل و نقل دریایی، هوایی، زمینی و ریلی باشد.

4. باربری جزئی (Less-than-Truckload – LTL)

باربری جزئی یا Less-than-Truckload (LTL) به نوعی از حمل و نقل کالا اشاره دارد که در آن محموله‌ ها فضای کامیون را به طور کامل پر نمی‌کنند. این روش به‌ ویژه برای محموله‌ های کوچک‌تر و کمتر از ظرفیت کامل یک کامیون مناسب است و چندین مزیت را برای تجار و شرکت‌ های حمل و نقل به همراه دارد.

5. حمل و نقل ترکیبی (Intermodal Transport)

حمل و نقل ترکیبی به استفاده از چندین روش حمل و نقل برای جابجایی یک محموله اشاره دارد. این روش معمولاً شامل ترکیب حمل و نقل زمینی (مانند کامیون) و دریایی یا ریلی است و به‌منظور بهینه‌سازی زمان، هزینه و کارایی در انتقال کالا ها طراحی شده است.

اصطلاحات باربری دریایی

باربری دریایی به حمل و نقل کالا ها از طریق دریا اشاره دارد و شامل اصطلاحات خاصی است که در این صنعت کاربرد دارند. این اصطلاحات عبارتند از:

1. دموراژ(Demurrage)

یکی از اصطلاحات باربری دریای دموراژ Demurrage است، دموراژ به هزینه‌ ای اطلاق می‌شود که به دلیل تأخیر در بارگیری یا تخلیه کالا ها در بندر، بر عهده فرستنده یا گیرنده بار قرار می‌گیرد. این هزینه معمولاً به ازای هر روزی که کشتی در بندر بیش از مدت زمان مقرر باقی بماند، محاسبه می‌شود.

2. دیسپچ (Dispatch)

وقتی یک کشتی به بندر یا ترمینالی می‌رسد، زمان مجازی برای بارگیری و تخلیه آن تعیین می‌شود. حال اگر کشتی توانایی انجام این عملیات را در زمان مجاز، بدون هیچ تأخیری داشته باشد دیسپچ می‌شود. در نتیجه، صاحب کشتی به عنوان پاداش، تخفیفی در هزینه‌های حمل و نقل خود دریافت می‌کند. در واقع، دیسپچ به عنوان یک تحریک مالی برای انجام سریع‌تر فعالیت‌ها به کار می‌رود.

3. لی تایم (Lay Time)

لی‌تایم به مدت زمانی اشاره دارد که یک کشتی در بندر برای بارگیری یا تخلیه کالا ها مجاز است بدون اینکه هزینه اضافی یا دموراژ به آن تعلق گیرد. این مدت زمان معمولاً در قرارداد های حمل و نقل و بارنامه‌ ها مشخص می‌شود و شامل زمان‌ های لازم برای بارگیری، تخلیه و انجام هرگونه عملیات مرتبط با محموله است.

4. ICD

به مکان‌ هایی اطلاق می‌شود که در آنها کانتینر ها پس از حمل و نقل دریایی، در داخل کشور بارگیری و تخلیه می‌شوند. این مراکز به عنوان نقاط ترانزیت برای کانتینر ها عمل می‌کنند و امکاناتی برای مدیریت، انبار داری و توزیع کالا ها فراهم می‌آورند.

5. شخص مطلع (Notify Party )

Notify Party به شخص یا شرکتی اشاره دارد که باید درباره ورود محموله به مقصد نهایی یا هرگونه تغییر در وضعیت محموله مطلع شود. این اصطلاح معمولاً در اسناد حمل و نقل، به ویژه در بارنامه‌ های دریایی، درج می‌شود.

6. کمتر از ظرفیت یک کانتینر(LCL)

LCL به این معنی است که محموله یک گیرنده به اندازه ظرفیت کامل یک کانتینر نمی شود و بخشی از فضای کانتینر خالی می ماند و باعث هدر رفتن انرژی و بالا رفتن هزینه جابه جایی می شود برای پیشگیری از اتفاقات گفته شده فضای خالی آن کانتینر را با محموله های گیرنده های دیگر پر می کنند، تا هم از هدر رفتن انرژی جلو گیری کنند و هم هزینه های جابه جایی برای هر یک از گیرنده ها کاهش پیدا کند.

اصطلاحات باربری هوایی

باربری هوایی یکی از سریع‌ ترین و مؤثر ترین روش‌ های حمل و نقل کالا ها در سطح جهانی است. در این حوزه، اصطلاحات خاصی وجود دارد که درک آن‌ ها برای فعالان این صنعت ضروری است. در ادامه به برخی از مهم‌ترین اصطلاحات باربری هوایی و توضیحات آن‌ ها می‌پردازیم:

1. مانفیست محموله(Cargo Manifest)

مانیفست به سندی اشاره دارد که تمام جزئیات مربوط به محموله‌ های بارگیری‌شده بر روی یک وسیله نقلیه حمل و نقل (مانند کشتی، هواپیما یا کامیون) را شامل می‌شود. این سند به عنوان یک مدرک قانونی و مهم در فرآیند حمل و نقل عمل می‌کند و اطلاعات دقیقی درباره محموله ارائه می‌دهد.

2. گیرنده(Consignee)

Consignee به شخص یا نهادی اطلاق می‌شود که نام او در بارنامه ذکر شده و مسئول دریافت محموله‌ های حمل شده است. این اصطلاح در صنعت باربری و حمل و نقل به عنوان یکی از عناصر کلیدی شناخته می‌شود و نقش مهمی در فرآیند تحویل کالا ها ایفا می‌کند.

3. فاکتور تجاری(Commercial Invoice )

فاکتور تجاری، سندی است که جزئیات فروش کالا ها را بین فروشنده و خریدار ثبت می‌کند و در فرآیند باربری هوایی نقش مهمی دارد. این سند به عنوان مدرکی قانونی و مالی، اطلاعات حیاتی درباره محموله را ارائه می‌دهد و در مراحل مختلف حمل و نقل و ترخیص گمرکی کاربرد دارد.

4. گمرک (Customs)

گمرک به سازمان‌ ها و فرآیند هایی اشاره دارد که مسئول نظارت بر ورود و خروج کالا ها به یک کشور یا از یک کشور هستند. در باربری هوایی، گمرک نقش حیاتی در تسهیل و کنترل فرآیند ترخیص کالا ها ایفا می‌کند و اطمینان حاصل می‌کند که تمامی قوانین و مقررات مربوط به تجارت بین‌ المللی و همچنین اصطلاحات گمرکی رعایت می‌شود. این اصطلاحات به تعریف دقیق فرآیند ها و الزامات قانونی کمک می‌کنند و از بروز مشکلات در مراحل ترخیص جلوگیری می‌نمایند.

5. اظهارنامه بار (Cargo Declaration)

اظهارنامه بار به سندی اطلاق می‌شود که قبل از رسیدن محموله به گمرک تهیه می‌شود و شامل اطلاعات دقیق درباره مشخصات بار و کالا است. این سند به عنوان یک مدرک قانونی و اطلاعاتی برای مقامات گمرکی عمل می‌کند و نقش مهمی در فرآیند ترخیص کالا دارد.

6. نماینده حمل و نقل (Forwarder )

به نماینده‌ ای اطلاق می‌شود که توسط فرستنده انتخاب شده و به عنوان عاملی که برای خط هوایی یا سایر روش‌ های حمل و نقل کار می‌کند، وظیفه هماهنگی محموله‌ های خارجی را به عهده می‌گیرد. این فرد یا شرکت نقش کلیدی در فرآیند حمل و نقل کالا ها ایفا می‌کند و مسئولیت‌ های متعددی دارد.

اصطلاحات حمل و نقل

اصطلاحات حمل و نقل شامل واژه‌ ها و عبارات کلیدی هستند که در فرآیند جابجایی کالا ها و خدمات از یک نقطه به نقطه دیگر استفاده می‌شوند. این اصطلاحات به درک بهتر فرآیند های مرتبط با حمل و نقل کمک می‌کنند و شامل موارد زیر هستند.

اصطلاحات باربری

1. بارنامه(Bill of Lading)

بارنامه (Bill of Lading) یک سند حیاتی در صنعت حمل و نقل و باربری است که به‌ویژه در حمل و نقل دریایی کاربرد گسترده‌ ای دارد. این سند به‌عنوان تأیید کننده دریافت کننده کالا توسط حمل‌کننده و مشخص‌کننده شرایط حمل عمل می‌کند و نقش‌ های چندگانه‌ ای را ایفا می‌کند.

یک مدرک رسمی است که نشان می‌دهد حمل‌ کننده کالا را از فرستنده (فروشنده) دریافت کرده است. این سند شامل اطلاعات دقیق درباره نوع و مقدار کالا، وزن، و شرایط خاص نگهداری آن می‌باشد. وجود این اطلاعات برای هر دو طرف معامله، یعنی فرستنده و دریافت‌کننده، اهمیت زیادی دارد زیرا به وضوح مشخص می‌کند که چه کالا هایی در حال حمل هستند و تحت چه شرایطی بارگیری شده‌اند، بارنامه ها به چندین نوع تقسیم می شوند که عبارتند از:

  • بارنامه عادی: این نوع بارنامه غیرقابل انتقال است و تنها به شخص خاصی حق دریافت کالا را می‌دهد. این نوع بارنامه برای حمل و تحویل کالا به مصرف‌کننده نهایی استفاده می‌شود.
  • بارنامه قابل انتقال: این نوع بارنامه به دارنده آن حق انتقال مالکیت کالا را می‌دهد و به راحتی قابل خرید و فروش است. این ویژگی آن را به ابزار مفیدی در معاملات تجاری تبدیل می‌کند.

2. واردات(import)

واردات به فرآیند خرید و ورود کالا ها و خدمات از کشور های خارجی به کشور خود اشاره دارد. این فرآیند نقش مهمی در اقتصاد هر کشور ایفا می‌کند و می‌تواند به تأمین نیاز های بازار داخلی، تنوع محصولات و افزایش رقابت کمک کند.

3. صادرات(Export)

صادرات (Export) به معنای ارسال کالا ها و خدمات از یک کشور به کشور دیگر است و نقش حیاتی در اقتصاد جهانی ایفا می‌کند. این فرآیند امکان دسترسی به بازار های جدید، افزایش درآمد و ایجاد فرصت‌ های شغلی را فراهم می‌آورد. در زمینه باربری و حمل و نقل، چند اصطلاح مهم و کلیدی وجود دارد که دانستن آن‌ ها به شما کمک می‌کند تا در این حوزه فعالیت مؤثر تری داشته باشید

4. کارنه تیر(Carne Tir)

کارنه تیر (Carnet TIR) یک سند بین‌ المللی است که برای تسهیل حمل و نقل کالا ها از طریق مرز های کشور ها استفاده می‌شود. این سند به ویژه در حمل و نقل جاده‌ ای کاربرد دارد و به وسیله آن، وسایل نقلیه می‌توانند بدون پرداخت عوارض گمرکی در حین عبور از کشور ها، کالا ها را حمل کنند.

5. مدیریت مستندات (Document Management)

یکی از وظایف کلیدی حق‌ العمل‌ کار ها، مدیریت مستندات مربوط به حمل و نقل است. این مستندات شامل بارنامه، فاکتور ها، گواهی‌ های بیمه، و مدارک گمرکی می‌باشد. حق‌ العمل‌ کار ها باید اطمینان حاصل کنند که تمامی مستندات به‌درستی تهیه و به موقع ارسال می‌شوند تا از بروز مشکلات در مراحل مختلف حمل و نقل جلوگیری شود.

6. بیمه بار(Cargo Insurance )

بیمه بار (Cargo Insurance) نوعی بیمه است که به‌منظور پوشش خسارت یا از بین رفتن کالا در حین حمل و نقل ارائه می‌شود. این بیمه به شرکت‌ ها و افراد کمک می‌کند تا در برابر خطرات ناشی از حمل و نقل کالا محافظت شوند و از ضرر های مالی بزرگ جلوگیری کنند.

7. انتقال بار(Transshipment)

انتقال بار (Transshipment) به فرآیند جابجایی کالا از یک وسیله نقلیه به وسیله نقلیه دیگر اطلاق می‌شود. این فرآیند معمولاً در نقاطی انجام می‌شود که بار به مقصد نهایی نمی‌رسد یا نیاز به تغییر وسیله نقلیه دارد. انتقال بار یکی از مراحل کلیدی در زنجیره تأمین و حمل و نقل بین‌المللی است و می‌تواند تأثیر زیادی بر هزینه‌ ها و زمان تحویل کالا داشته باشد.

اصطلاحات مشترک

در این قسمت قصد داریم برخی از اصطلاحات مشترک بین باربری و حمل و نقل(زمینی، دریایی، هوایی) را برای شما شرح دهیم این اصطلاحات عبارتند از:

  • بارنامه
  • ترخیص گمرکی
  • فاکتور تجاری
  • مدت زمان حمل و نقل
  • بیمه بار
  • هزینه حمل و نقل

نتیجه

با توجه به مطالب مطرح‌ شده در این مقاله، می‌توان نتیجه‌گیری کرد که آشنای با اصطلاحات بازرگانی، باربری و حمل و نقل بین‌المللی اهمیت زیادی دارند. این اصطلاحات به ما کمک می‌کنند تا فرآیند جابه‌جایی کالا ها و مسافران را به‌ خوبی نظارت و تسریع کنیم. با آگاهی از این اصطلاحات مهم و کارآمد، می‌توانید نه‌ تنها فرآیند های کاری و ارسال کالا های خود را تسریع کنید، بلکه می توانید از بسیاری از خسارت ها جلوگیری کنید.

جابجایی و حمل و نقل امروزه به عنوان یک صنعت محسوب شده و از اهمیت و تاثیر زیادی در اقتصادی بین المللی برخوردار است. برای ورود به این صنعت بهتر است با برخی از اصطلاحات فنی و تخصصی آن آشنا شوید. یکی از این اصطلاحات مهم، CBM است. ما در این مطلب قصد داریم در مورد این واژه، نحوه محاسبه و اندازه گیری آن و همچنین تاثیر آن در هزینه های حمل و نقل با شما صحبت کنیم. پس تا پایان همراه ما باشید.

CBM چیست؟ نحوه محاسبه آن چگونه است؟

در یک تعریف ساده از CBM می توان گفت، این اصطلاح به معنای متر مکعب بوده و نوعی واحد اندازه گیری برای محاسبه حجم و در نهایت هزینه حمل بار محسوب می شود. محاسبه CBM بسیار راحت بوده و همه افراد با کمی تجربه می توانند این محاسبه را انجام دهند. برای به دست آوردن CBM بار و محموله، باید طول، عرض و ارتفاع کالا و یا بسته بندی آن را اندازه گیری کنید. برای این کار ابتدا باید واحد اندازه گیری خود را از بین واحد های متریک یا امپریلیستی انتخاب کنید. نکته مهم اینجاست که همیشه بسته ها به یک شکل و یا دارای ابعاد هم اندازه نیستند، مثلا ممکن است برخی به شکل استوانه باشند. بنابراین باید به روش های محاسبه CBM آشنایی داشته باشید. در ادامه نحوه محاسبه برخی از شکل های رایج بسته بندی کالا ها را توضیح خواهیم داد.

CBM مربع یا مستطیل

محاسبه میزان و مقدار CBM بسته های مربع یا مستطیل شکل بسیار راحت است. هر فردی که از سواد کافی برخوردار باشد، به راحتی می تواند آن را محاسبه کند. برای این کار باید اندازه طول، عرض و ارتفاع مربع یا مستطیل را گرفته و در هم ضرب کنید. به عنوان مثال، چنانچه بسته بندی کالای مورد نظر دارای 3 متر طول، دو متر عرض و یک متر ارتفاع باشد، با ضرب این اعداد در یکدیگر به عدد 6 خواهید رسید.

CBM استوانه ای

همانطور که گفتیم همه بسته ها به یک شکل و یک اندازه نیستند. یکی دیگر از بسته بندی های رایج در صنعت حمل و نقل، بسته بندی های استوانه ای شکل هستند. برای محاسبه CBM اینگونه بسته ها نیاز به اندازه گیری شعاع دایره بسته بندی مورد نظر دارید. همانطور که می دانید شعاع دایره نصف قطر آن است. برای به دست آوردن CBM باید شعاع را به توان دو رسانده و در ارتفاع مورد نظر ضرب کنید.

CBM اشکال نامنظم

برخی بسته بندی ها هم هستند که هیچ شکل خاصی نداشته و متناسب با کالای مورد نظر، بسته بندی نامنظم دارند. برای محاسبه CBM اینگونه از بسته بندی ها باید بیشترین میزان طول و عرض و ارتفاع بسته بندی را پیدا کرده و آن ها را در هم ضرب کنید. این عمل همانند محاسبه CBM مربع و مستطیل است. برای محاسبه حجم بار در تمامی اشکال بسته بندی ها می توانید به راحتی از ماشین حساب های تخصصی و یا حتی ساده استفاده کنید.

cbm

CBM چه نقشی در حمل و نقل دارد؟

همانطور که متوجه شدید، CBM حجم بار و یا محموله مورد نظر شما را مشخص می کند. حمل و نقل محموله ها به شکل های مختلفی از قبیل هوایی، دریایی و زمینی صورت می گیرد. برای حمل و نقل از طریق هر کدام از این راه ها باید اصول و مقرراتی را رعایت کرد. حجم بار باید با توجه به قوانین، ظرفیت هواپیما، کشتی و یا ماشین های باربری همخوانی داشته باشد. همچنین وزن محاسبه شده می تواند هزینه حمل و نقل را نیز مشخص کند.

بنابراین باید در محاسبه CBM محموله ها دقت زیادی داشت تا هزینه اضافه ای پرداخت نشود. با محاسبه وزن حجمی محموله ها می توان وسیله حمل متناسبی را انتخاب کرد. همچنین نحوه بارگیری و چیدمان جعبه ها در داخل کانتینر ها نیز به شکل اصولی و مشخصی انجام خواهد شد. همانطور که اشاره کردیم در هر کدام از روش های حمل و نقل، نحوه محاسبه CBM متفاوت است. در ادامه به بیان نحوه محاسبه CBM در مسیر های مختلف حمل و نقل خواهیم پرداخت.

نحوه محاسبه CBM در حمل و نقل هوایی

در حمل و نقل هوایی برای محاسبه CBM از روش خاصی استفاده می شود. در این روش تمامی اندازه گیری ها باید به سانتی متر باشد. ابتدا طول، عرض و ارتفاع را در هم ضرب کرده و سپس عدد به دست آمده را بر عدد 6000 تقسیم می کنید. با این کار چگالی محموله بر حسب کیلوگرم به دست خواهد آمد. با به کارگیری این فرمول به راحتی می توانید برای حمل و نقل از راه هوایی، متناسب با حجم و فضای موجود، برنامه ریزی کنید.

محاسبه CBM در حمل و نقل دریایی

برای اندازه گیری CBM در حمل و نقل دریایی، ابتدا باید ابعاد بسته بندی کالا را بر اساس متر اندازه گیری کنید. بعد از اندازه گیری طول، عرض و ارتفاع، آن ها را در هم ضرب کرده و عدد به دست آمده را بر 1000000 تقسیم می کنید.

فاکتور های محاسبه هزینه های حمل و نقل

علاوه بر CBM فاکتور های دیگری نیز در تعیین هزینه های حمل و نقل موثر هستند. هر کدام از این فاکتور ها نیز به نوعی متاثر از CBM یک محموله خواهند بود. آشنایی با این فاکتور ها موجب می شود افراد بتوانند محاسبه دقیقی از هزینه های حمل و نقل داشته و برنامه ریزی متناسبی انجام دهند. این فاکتور ها عبارتند از:

cbm
  • هزینه های جابجایی ترمینال: هزینه های جابجایی دربرگیرنده موارد زیادی می شوند که شامل هزینه هایی مانند تجهیزاتی که در پایانه های مبدا و مقصد مورد استفاده قرار می گیرند و یا استفاده از نیروی انسانی برای تخلیه یا بارگیری کانتینر ها و حمل و نقل محموله ها، خواهد شد. هزینه های جابجایی به طور مستقیم با میزان و حجم بار در ارتباط بوده و هر چه حجم بار بیشتر باشد نیاز به ماشین آلات و نیروی کار برای جابجایی بیشتر خواهد بود.
  • هزینه های حمل و نقل داخلی: هزینه حمل و نقل داخلی، شامل هزینه جابجایی بار از انبار کانتینر داخلی و ایستگاه باربری کانتینری به بندر بارگیری مورد نظر و بالعکس است.
  • ضریب تعدیل ارز: همانطور که می دانید نرخ ارز به طور همیشگی دچار نوسان می شود. برای جبران نوسانات نرخ ارز اپراتور ها هزینه اضافی را به نرخ مبادله پایه اضافه می کنند.
  • ضریب تنظیم بانکر: ضریب تنظیم سوخت که نام دیگر ضریب تنظیم بانکر است، برای محاسبه نوسانات قیمت سوخت به کار می رود. شرکت های حمل و نقل این مقدار را از افراد دریافت می کنند.

حمل بار با کانتینر

کانتینر یکی از مهمترین و پرکاربردترین وسایل برای حمل کالا ها و محموله های مختلف است. هر کانتینر ظرفیت و حجم محدودی دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر می تواند به مقاله حمل کانتینر از چین مراجعه کنید. بنابراین باید در انتخاب اندازه و ظرفیت کانتینر دقت زیادی داشته باشید. برای این کار ابتدا بهتر است حجم محموله خود یا همان CBM را به دقت محاسبه کرده و بر اساس آن کانتینری با ظرفیت متناسب انتخاب کنید.

در برخی موارد بعد از محاسبه CBM خواهید دید که محموله شما برای حمل نیازی به کانتینر ندارد و آن ها را می توان با استفاده از ماشین های کوچکتر جابجا کرد. البته لازم به ذکر است که CBM معمولا برای محموله های زیر یک تن به کار می رود. برای محموله هایی با وزن بیش از یک تن هزینه های حمل و نقل بر اساس وزن محاسبه خواهد شد.

دنیای تجارت جهانی امروز با چالش‌های بی‌سابقه‌ای روبه‌رو است که زنجیره‌های تامین در سرتاسر جهان را به شدت مختل کرده است. این چالش‌ها از جنگ و بلایای طبیعی گرفته تا پیچیدگی‌های فرایند واردات و صادرات و عدم قطعیت ها، وجود انعطاف پذیری را در صنعت آشکار کرده‌اند. امروزه، اهمیت انعطاف‌پذیری و چابکی زنجیره تامین برای آینده تجارت بین المللی بسیار زیاد شده است. با این حال، بسیاری از تاجران هنوز هم با این چالش‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند. نیاز به زنجیره تامین قوی، چابک و منعطف برای واردات که قادر به مقاومت در برابر چالش‌ها و اختلالات باشد، هرگز به طور کامل مشخص نشده است. به دست آوردن یک انعطاف‌پذیری واقعی و دستیابی به چابکی زنجیره تامین واردات در این شرایط ترکیبی از چالش و فرصت است.

شناسایی چالش‌های چابکی زنجیره تامین در واردات

آشنایی با راهکار های افزایش چابکی در زنجیره تامین واردات

با وجود ویرانی‌هایی که هنگام همه‌گیری ویروس کرونا در زنجیره تامین جهانی رخ داد، می توان دید که بسیاری از کسب و کار ها، درس‌های ارزشمندی درباره دنیای تجارت جهانی یاد گرفتند. بخش‌های مختلفی وجود دارند که در تجارت بین الملل با مشکلاتی روبرو شده است و این مشکلاات همچنان ادامه دارد.

آسیب‌پذیری‌های از پیش موجود

حتی قبل از چالش‌های جهانی همه‌گیر، زنجیره های تامین با مسائلی مثل اتکای زیاد به امکانات تولیدی یک کشور دست و پنجه نرم می‌کردند. تعطیلی کارخانه‌ها، تأخیرهای حمل و نقل، بسته شدن مرزها و کمبود نیروی کار که در این دوره نامنظم رخ داد، نشان می‌دهد که نیاز به توسعه انعطاف‌پذیری سرتاسری و چابکی زنجیره تامین در واردات بیشتر اهمیت دارد.

تغییرات آهسته در زمینه تکنولوژی

بسیاری از تولیدکنندگان و واردکنندگان هنوز از ابزارها و فناوری‌های دیجیتال مناسب استفاده نمی‌کنند. این نقصان در نوآوری ممکن است مانع از توانایی آنها در واکنش سریع به اختلالات غیرمنتظره شود و باعث تقویت آسیب‌پذیری‌ها شود. دیجیتالی شدن امکانات زیادی را فراهم می‌کند، از جمله بهبود آینده‌نگری و چابکی زنجیره تامین واردات، امکان همکاری و ارتباط در هر لحظه از فرایند واردات با تامین‌کنندگان، اتوماسیون برخی فرآیندها.

سرمایه‌گذاری و نوآوری ضعیف

سرمایه‌گذاری در ایجاد انعطاف‌پذیری زنجیره تامین برای بسیاری از واردکنندگان چالش بزرگی است که اکثراً با فشار هزینه و اولویت‌های رقابتی در آن روبه‌رو هستند. بسیاری از وارد کنندگان بر روی ابزارهای قدیمی و نامناسب حساب کرده‌اند که برای مقابله با پیچیدگی‌ها و خطرات زنجیره تامین مدرن مناسب نیستند. سرمایه‌گذاری کم در چابکی زنجیره تامین در فرآیند واردات می‌تواند عواقب جدی داشته باشد، به طوری که بسیاری از شرکت‌ها با مشکلاتی مانند کیفیت پایین محصول، از دست دادن مشتری، تأخیر زیاد در تحویل محصول، هزینه‌های حمل و نقل بیشتر، کاهش ظرفیت تامین‌کننده و افزایش خطرات انطباق روبرو می‌شوند.

استراتژی‌های موفق و تغییر اولویت برای چابکی زنجیره تامین واردات

آشنایی با راهکار های افزایش چابکی در زنجیره تامین واردات

یک راه حل اساسی برای دستیابی به چابکی کلی زنجیره تامین و جلوگیری از گیر افتادن در تکنیک‌های ناموفق، تغییرات اساسی در واردات است. وارد کنندگان باید به طور قطع بهترین درک را از اتفاقاتی که برای محصولاتشان در طول چرخه عمر محصول رخ می‌دهد، از برنامه‌ریزی و منابع تا تولید، خرید از تامین کننده و فروش، کسب کنند.

این نیازمندی به واردکنندگان اجازه می‌دهد تا نیازمندی به تغییر پارادایم را، از طریق پیش‌بینی‌های دقیق و مدیریت بهتر عدم قطعیت در زنجیره تامین خود، درک کنند. برای افزایش چابکی زنجیره تامین، سه مرحله وجود دارد:

  • دیجیتالی‌سازی
  • شبکه‌سازی
  • اتوماسیون

دیجیتالی کردن برای چابکی زنجیره تامین در واردات

در این مرحله، سرمایه‌گذاری در فناوری‌های مناسب، به ما کمک می‌کند محصولات و موجودی‌ها را به صورت در لحظه دنبال کنیم، عملیات را بهینه کنیم، زمان تحویل را کاهش دهیم و به سرعت به اتفاقات غیرمنتظره پاسخ دهیم. در این زمینه توصیه می‌کنیم نحوه مقابله با این اتفاقات غیر منتظره و چالش های واردات را بررسی کنید. همچنین می‌توانیم با دیجیتالی کردن یکی از مهم‌ترین بخش‌های زنجیره وارداتی، یعنی فرآیند سفارش را بهبود ببخشیم.

با دنبال کردن و مدیریت داده‌های سفارش در لحظه، واردکنندگان می‌توانند محصولات خود را در هر مرحله از فرآیند واردات بررسی کنند، تا بهترین عملکرد و تحویل به موقع محصولات را فراهم کنند. استفاده از دیجیتالی کردن به واردکنندگان این امکان را می‌دهد که انعطاف‌پذیری، پاسخگویی و چابکی زنجیره‌ تامین چابک را برای فرایند واردات فراهم کنند و بتوانند به سرعت با تغییرات و مشکلات غیرمنتظره سازگار شوند.

مدیران باید به دنبال دیجیتالی کردن فرآیندها برای رصد در لحظه، همکاری با تامین‌کنندگان برای برنامه‌های اضطراری و ارتباطات فعال و اجرای یک برنامه بهبود مستمر برای کاهش ضایعات، بهبود کیفیت و افزایش چابکی زنجیره تامین واردات باشند.

همچنین می‌توانید از تجزیه و تحلیل داده‌ها و هوش مصنوعی برای درک عمیق‌تر از عملکرد زنجیره تامین، شناسایی خطرات و بهبود عملیات خود استفاده کنید. این بخش شامل موارد زیر می شود:

  • استفاده از تجزیه و تحلیل برای پیش‌بینی تقاضا و بهینه‌سازی موجودی.
  • استفاده از پلتفرم‌های هوش مصنوعی برای شناسایی مشکلات.
  • تحلیل مسیرهای حمل و نقل برای شناسایی تاخیرها یا احتمال ازدحام پایانه هنگام رسیدن بار.
  • پیگیری عملکرد تامین‌کنندگان برای شناسایی فرصت‌های بهبود.
  • انتخاب و همکاری با تامین‌کننده خوب بر اساس داده‌ها.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در رابطه با تاثیر هوش مصنوعی بر واردات می‌توانید به مطلب مورد نظر مراجعه کنید.

شبکه‌سازی برای چابکی زنجیره تامین در واردات

رهبران کسب و کار می‌توانند با تمرکز بر داده‌ها به طور دقیق، برای ایجاد همکاری‌های مبتنی بر اعتماد و شفافیت، ارتباطات بهتری بین تیم‌های داخلی و خارجی برقرار کنند. این کار می‌تواند از طریق راه های زیر صورت گیرد:

  • تقویت فرهنگ اعتماد و شفافیت بین افراد.
  • اجرای راهکارهای دیده‌شدن زنجیره تامین برای افزایش شفافیت و همکاری با تامین‌کنندگان.
  • برقراری ارتباط منظم داخلی و خارجی برای به اشتراک گذاری اطلاعات.
  • استفاده از ابزارهای مشارکتی برای ساده‌تر کردن ارتباطات و اشتراک دانش.
  • ارائه فرصت‌های آموزشی و توسعه ای برای ایجاد شبکه‌های قوی‌تر و افزایش اشتراک دانش.

اتوماسیون برای چابکی زنجیره تامین در واردات

اتوماسیون در مدیریت کارها و ایجاد اسناد مهم تجاری به مدیران کمک می‌کند تا فرآیند واردات را بهبود بخشند. با استفاده از اتوماسیون، سفارشات به صورت دیجیتالی پردازش می‌شوند و فرآیندها استاندارد و خودکار می‌شوند. همچنین می‌توان از طریق سیستم‌های مبتنی بر ابر، مواردی مانند لیست‌های بسته‌بندی، فاکتورهای معتبر و اسناد کلیدی را تولید کرد.

واردکنندگان با سرمایه‌گذاری در فناوری، ارتباطات را بهبود می‌دهند و فرآیندها را خودکار می‌کنند تا برای چالش‌های آینده در صنعت تجارت جهانی و واردات آماده شوند. تغییر ضروری است و برخی برندها نشان داده‌اند که با نوآوری و انعطاف، می‌توانند در شرایط دشوار هم پایداری را حفظ کنند. بنابراین، آماده بودن برای چالش‌های ناگهانی نیازمند برنامه‌ریزی و انعطاف است.

نتیجه گیری

از مطالب بیان شده و راهکارهای ارائه شده برای افزایش چابکی در زنجیره تامین واردات، می‌توان نتیجه گرفت که اجرای فرآیندهای اتوماسیون، بهینه‌سازی مسیرهای حمل و نقل، استفاده از فناوری‌های پیشرفته و تقویت ارتباطات با تامین‌کنندگان می‌تواند بهبود قابل توجهی در عملکرد و کارایی زنجیره تامین واردات داشته باشد. این اقدامات نه تنها منجر به کاهش هزینه‌ها و افزایش سرعت فرآیندها می‌شوند بلکه به واردکنندگان کمک می‌کنند تا با چالش‌های مختلفی که در مسیر خود ممکن است با آن ها روبه‌رو شوند، به بهترین شکل ممکن پاسخ دهند و از فرصت‌های جدیدی بهره‌مند شوند.

واردات و صادرات کالا یکی از فعالیت های اقتصادی پربازده محسوب می شود که پیچیدگی های خاص خود را دارد. برای عملکرد موفق در این زمینه، باید با اصطلاحات و واژه های تخصصی آن آشنا شوید. یکی از این اصطلاحات، انوانتر است. ما در ادامه مطلب قصد داریم به تعریف این واژه بپردازیم و نکات مهمی را در این زمینه بیان کنیم. پس تا پایان این مطلب همراه ما باشید.

ترخیص کالا در ایران

ترخیص کالا در ایران یکی از مهمترین مراحل صادرات و واردات کالا بوده که پیچ و خم های زیادی دارد؛ اما برای جلوگیری از قاچاق و ورود کالاهای غیر استاندارد، بسیار کارآمد است. ترخیص کالا مراحل مختلفی دارد که شامل آماده سازی و ارائه اسناد و مدارک مورد نیاز، پرداخت مالیات و تعرفه های گمرکی، سود بازرگانی و غیره است. برای اینکه بتوانید به طور موفقیت آمیز این مراحل را پشت سر گذاشته و به سرعت کالای خود را به دست بیاورید، بهتر است با نکات و اصطلاحات فنی در این زمینه آشنایی داشته باشید.

 ترخیص کالای وارد شده نیاز به مجوز های مختلف از سازمان های زیادی از قبیل سازمان بهداشت، استاندارد، وزارت بهداشت و غیره دارد. همچنین برای ترخیص کالا از گمرک باید مدارکی مانند فاکتور خرید و غیره را ارائه داد. بعد از اخذ مجوز ها و ارائه آن ها، به همراه مدارک مورد نیاز می توان کالای مورد نظر خود را از گمرک ترخیص کنید. البته در این بین باید هزینه هایی مانند هزینه حمل و نقل، انبارداری و غیره را نیز پرداخت کنید. معمولا صاحبان کالا تمامی این مراحل را به افراد متخصص و باتجربه در این زمینه واگذار می کنند که به این افراد ترخیص کار گمرک گفته می شود.

انوانتر چیست؟

انوانتر چیست؟

انوانتر یکی کلمه فرانسوی بوده و در اصطلاح گمرکی به معنای صورت برداری از کالا در انبار های ذخیره سازی و نگهداری گمرک است. انوانتر در فرایند واردات و صادرات کالا جزء یکی از مراحل ترخیص کالا به شمار می آید. در این مرحله از ترخیص کالا از گمرک، صاحب کالا اجازه دارد به بررسی کالای خود بپردازد. در واقع انوانتر این امکان را به صاحب محموله می دهد که مهر و موم و پلمپ محموله خود را باز کرده و به بررسی محتویات بسته ها بپردازد.

اعمال انوانتر شرایط مخصوص به خود را دارد. از مهمترین شروط اجرای انوانتر، رضایت و اجازه اداره گمرک و حضور مامور گمرک است؛ در غیر ایون صورت قابلیت اجرا نخواهد داشت. این قانون در سراسر کشور و در تمام ادارات گمرک قابلیت اجرا دارد. برای این کار، صاحب کالا ابتدا باید درخواست خود را به صورت کتبی به اداره گمرک تقدیم کرده و بعد از صادر شدن اجازه، اقدام به این کار کند.

نکته مهم این است که صاحب کالا باید هر کاری که قصد انجام آن را دارد، از قبیل خشک کردن، وزن کردن، تغییر لفاف و غیره را به صورت دقیق و جزئی در درخواست کتبی خود مطرح کند. مامور گمرک نیز قبل از انجام و شروع انوانتر باید تمامی مشخصات ظاهری بسته بندی را بررسی و قید کند. در پایان یک نسخه از تمامی آنچه توسط مامور گمرک ثبت شد، باید در اختیار انبار قرار داده شود.

کاربرد انوانتر در ترخیص کالا

همانطور که متوجه شدید، انوانتر یکی از مراحل اساسی برای ترخیص کالا بوده و تقریبا شبیه به پکینگ لیست است. این مرحله به صاحب محموله این امکان را می دهد که به بررسی و ارزیابی محموله وارداتی یا صادراتی خود بپردازد. به طور کلی، طبق قانون 99 گمرک، شخص که مالکیت کالا و محموله را دارد، می تواند در هر مرحله از ترخیص کالا به بازرسی محموله خود پرداخته و اقداماتی مانند جابجایی، وزن کردن کالا ها و غیره را انجام دهد.

البته لازم به ذکر است تمامی این اقدامات در حضور مامور گمرک انجام می شود. هر گونه اقدامی که صاحب کالا انجام می دهد، باید توسط مامور گمرک ثبت شده و مورد تایید هر دو طرف قرار بگیرند. همچنین مامور باید دقت داشته باشد، صاحب کالا حق انجام کارهایی را دارد، که درخواست آن را به صورت کتبی ارائه داده است. برای استفاده از امکان انوانتر، نیاز به درخواست کتبی صاحب کالا و ارائه اسناد و مدارک کتبی به اداره گمرک است.

در صورت اجرای انوانتر هیچگونه مسئولیتی به گردن اداره گمرک نخواهد بود. مامور گمرک قبل از باز کردن محموله توسط صاحب کالا، آن را به دقت بررسی می کند و سپس در اختیار صاحب کالا قرار می دهد. بعد از این مرحله هرگونه صدمه و خسارت به کالا بر عهده صاحب کالا خواهد بود و گمرک معاف از هرگونه تعهد مالی است.

مزیت های مدیریتی انوانتر

مزیت های مدیریتی انوانتر

انواتر و اجرای آن به عنوان یک حق قانونی برای صاحب کالا، می تواند مزیت های مدیریتی زیادی به همراه داشته باشد. از جمله مهمترین مزیت این فرایند، کاهش تلفات کالا ها است. کالاهای مختلفی در انبار گمرک ذخیره می شوند که هر کدام از آن ها در معرض خطرات مختلفی از قبلی جابجایی نادرست، حوادث حمل و نقل، مکان نادرست ذخیره سازی و غیره قرار دارند. در مواجهه با این عوامل خطر ساز، ممکن است برخی کالا ها آسیب دیده و حتی گم شوند.

انجام مرحله انوانتر توسط صاحبان کالا و شناسایی کالا توسط خود آن ها، می تواند مانع از این تلفات و آسیب ها شود. از طرفی انوانتر می تواند موجب مدیریت منابع اقتصادی نیز شود. ذخیره سازی کالا های آسیب دیده و از بین رفته در گمرک می تواند هزینه های نگهداری را از بین ببرد. انوانتر که به معنای بازدید و بررسی کالا قبل از اظهار کالا است، این امکان را ایجاد می کند که تعیین تعرفه، شمارش کالا و غیره به درستی و به دقت انجام شود. در ادامه به توضیح برخی از نتایج انوانتر خواهیم پرداخت.

مطمئن شدن از سلامت کالا

مهمترین مزیت اجرای انوانتر، اطمینان از سلامت کالا ها است. همانطور که می دانید در حمل و نقل کالا ها ممکن است اتفاقات زیادی رخ داده و موجب آسیب رسیدن به محموله ها شود. با بررسی و کنترل کالا ها در انبار قبل از ترخیص کالا می توان از سلامت کامل آن ها اطمینان پیدا کرد.

انطباق کالا با سفارش و قرارداد

در روند واردات و صادرات کالا به دلیل حجم زیاد ممکن است خطاهایی رخ دهد. برای اطمینان بیشتر از درست بودن تعداد و خصوصیات کالا با موارد سفارش داده شده، بهتر است یکبار دیگر محموله قبل از ترخیص توسط صاحب کالا یا نماینده قانونی او مورد بررسی قرار بگیرد.

تخمین هزینه های گمرکی

با استفاده از حق انوانتر صاحب کالا یا نماینده قانونی او می تواند به تخمین و تعیین هزینه های گمرکی پرداخته تا از پرداخت هزینه های اضافی جلوگیری شود.

انتخاب روش اظهار

همانطور که می دانید، انتخاب روش درست و صحیح برای اظهار کالا باید بر حسب مقدار، نوع و ارزش کالا تعیین شود. چنانچه در انتخاب روش اظهار اشتباهی رخ دهد، ممکن است ترخیص کالا به تاخیر افتاده و یا به طور کلی ممنوع شود. بنابراین با استفاده از حق انوانتر صاحب کالا می تواند به بررسی دوباره محموله پرداخته و روش درستی را برای اظهار انتخاب کند.

افزایش سرعت و کارآمدی ترخیص

یکی دیگر از پیامد های مثبت انوانتر، بالا بردن سرعت ترخیص کالا است. با استفاده از این روش می توان از بروز اشتباهاتی که موجب اتلاف انرژی، پول و زمان افراد می شود، جلوگیری کرد.

همانطور که همه می‌دانید، در دنیای تجارت بین الملل، پیش‌بینی و بررسی هزینه ها و فرایندهای مالی برای هر تاجری از اهمیت بالایی برخوردار است. برای تاجرانی که در زمینه واردات کالا فعالیت می‌ کنند، بحث هزینه های واردات و ترخیص کالا مطرح است که باید به دقت بررسی و محاسبه شود تا در آینده مشکلی به وجود نیاید. هزینه‌ های واردات توسط افراد یا سازمان‌های مختلف اعمال می‌شوند. این هزینه‌ها متغیر هستند و به عوامل مختلفی مانند نوع کالا یا سطح خدمات حمل و نقلی که استفاده می‌ شود، بستگی دارد. اغلب هزینه‌های واردات در مقایسه با هزینه گمرک و ترخیص کالا معمولاً نادیده گرفته می‌شوند و بر اساس کشور و شرکت حمل و نقل متغیر هستند. در ادامه همراه ما باشید تا با انواع بخش‌های این هزینه ها آشنا شوید.

تفاوت بین هزینه های ترخیص کالا و واردات

هزینه های واردات و ترخیص کالا دو عنصر اساسی در فرآیند واردات کالا به یک کشور هستند و هر کدام نقش و اهمیت خاص خود را دارند. هزینه‌های واردات عبارتند از کل هزینه‌های مرتبط با خرید کالا از کشور خارجی و انتقال آن به داخل کشور، شامل هزینه‌هایی مانند قیمت خود کالا، بارزسی کالا، هزینه حمل و نقل، بیمه، مالیات‌ و هر گونه هزینه دیگر مرتبط با خرید و انتقال کالا می‌شود.

از سوی دیگر، هزینه ترخیص کالا مربوط به هزینه‌های مربوط به مراحل پس از ورود کالا و انجام مراحل گمرکی برای ورود کالا به کشور می‌باشد. این هزینه‌ها شامل مالیات‌ها، عوارض گمرکی، هزینه‌های حمل و نقل داخلی پس از رسیدن کالا به گمرک و هزینه‌های مرتبط با مراحل گمرکی و ترخیص کالا مانند هزینه انبار داری گمرک می‌شوند.

بنابراین، تفاوت اصلی بین هزینه های واردات و ترخیص کالا در این است که هزینه های واردات، مربوط به هزینه‌های کلی مرتبط با خرید و انتقال کالا از کشور مبدأ به داخل کشور مقصد هستند، در حالی که هزینه ترخیص کالا فقط به هزینه‌های مرتبط با ورود کالا به کشور و انجام مراحل گمرکی مربوط می‌شود.

عوامل تأثیرگذار بر هزینه های واردات

بررسی صفر تا صد هزینه های واردات و ترخیص کالا

هزینه‌های واردات کالا به یک کشور تحت تأثیر عوامل متعددی قرار می‌گیرند که می‌توانند متغیرهای مختلفی از جمله اقتصادی، سیاسی، فنی و حتی زیست محیطی باشند. در این بخش به تعدادی از عوامل تأثیرگذار بر هزینه‌های واردات کالا اشاره می‌کنیم:

  1. نرخ ارز: نرخ ارز تأثیر بسزایی بر هزینه‌های واردات دارد. نرخ ارز بالا، هزینه‌های واردات را افزایش می‌دهد و با توجه به این که واردات به ایران صورت می‌گیرد، باید به این نرخ توجه ویژه ای داشت.
  2. تعرفه‌ها و مالیات‌ها: تعرفه‌ها و مالیات‌ها نیز از جمله عوامل مهم در تعیین هزینه‌های واردات هستند. افزایش تعرفه‌ها و مالیات‌ها می‌تواند هزینه‌های واردات را افزایش دهد.
  3. هزینه‌های حمل و نقل: هزینه‌های حمل و نقل از کشور مبدأ به مقصد نیز باید مد نظر قرار گیرد. هزینه‌های حمل و نقل بسته به فاصله جغرافیایی و روش‌های حمل و نقل متفاوت می‌توانند متغیر باشند. اگر شما نیز قصد واردات از کشور چین را دارید، توصیه می‌کنیم هزینه حمل بار از چین را بررسی کنید.
  4. شرایط بازار جهانی: شرایط بازار جهانی از جمله عرضه و تقاضا، قیمت‌ها و شرایط رقابتی نیز می‌توانند به طور مستقیم بر هزینه‌های واردات اثر بگذارند.
  5. مقررات و استانداردها: مقررات و استانداردهای مربوط به صنایع و محصولات می‌توانند نیاز به هزینه‌های اضافی برای تطابق با آنها ایجاد کنند.
  6. عوامل جغرافیایی و زیست محیطی: عواملی مانند فاصله جغرافیایی، شرایط زیست محیطی و غیره.

راهکارهای کاهش هزینه های واردات

برای کاهش هزینه های واردات کالا، داشتن شناخت دقیق از عوامل تأثیرگذار بر این هزینه‌ها و اعمال راهکارهای مناسب می‌تواند به بهبود موقعیت مالی و کسب و کار شما کمک کند. در ادامه به برخی از راهکارهای کاهش هزینه‌ های واردات اشاره شده است:

  1. تحقیق و انتخاب تأمین کنندگان خوب: تحقیق و انتخاب تأمین کنندگانی که کالای با کیفیت ارائه می‌دهند و برقراری ارتباط موثر با آنها می‌تواند به کاهش هزینه‌های خرید و حمل و نقل کالا کمک کند.
  2. بهبود مذاکرات تجاری: بهبود مذاکرات تجاری با تأمین‌کنندگان و کارگزاران حمل و نقل می‌تواند به شما کمک کند تا شرایط بهتری را از نظر هزینه‌ها به دست آورید.
  3. استفاده از تکنولوژی: استفاده از تکنولوژی در فرآیند خرید، انتقال و مدیریت کالا می‌تواند به بهبود کارایی و کاهش هزینه‌ها کمک کند.
  4. بهره‌وری از تعرفه‌ها و مالیات: بررسی دقیق تعرفه‌ها و مالیات‌های مرتبط با کالاهای وارداتی و اتخاذ استراتژی‌های مناسب برای کاهش این هزینه‌ها اهمیت دارد.
  5. استفاده از روش‌های حمل و نقل اقتصادی: انتخاب روش‌های حمل و نقل اقتصادی و کارآمد می‌تواند به کاهش هزینه‌های حمل و نقل و در نتیجه کاهش کلی هزینه های واردات کمک کند.
  6. پیش‌بینی و مدیریت ریسک‌ها: داشتن شناخت دقیق از ریسک‌های مرتبط با فرآیند واردات و انجام برنامه‌ریزی مناسب برای مدیریت این ریسک‌ها می‌تواند به کاهش هزینه‌ها کمک کند.

عوامل تأثیرگذار بر هزینه‌های ترخیص

بررسی صفر تا صد هزینه های واردات و ترخیص کالا
  • نوع کالا: دسته‌بندی صحیح کالا بر اساس کد گمرکی می‌تواند تأثیر زیادی بر هزینه‌های ترخیص داشته باشد.
  • ارزش کالا: ارزش واقعی کالا بر اساس فاکتورهای مختلف از جمله قیمت فروش، هزینه حمل و نقل، بیمه و غیره می‌تواند هزینه‌های ترخیص را تحت تأثیر قرار دهد.
  • مبدأ کالا: کشوری که کالا از آنجا وارد می‌شود و توافقات تجاری میان دو کشور می‌تواند هزینه‌های ترخیص را تعیین کند.
  • تعرفه‌ها و مالیات‌ها: تعرفه‌ها و مالیات‌های مرتبط با کالا می‌توانند به طور مستقیم بر هزینه‌های ترخیص اثر بگذارند.

راهکارهای کاهش هزینه‌های ترخیص

  • تحقیق و بررسی دقیق: تحقیق و بررسی دقیق در مورد تعرفه‌ها، قوانین و مقررات گمرکی می‌تواند به شما کمک کند تا هزینه‌های ترخیص را به حداقل برسانید.
  • استفاده از تسهیلات گمرکی: بهره‌برداری از تسهیلات گمرکی موجود می‌تواند به کاهش هزینه‌های ترخیص کمک کند.
  • استفاده از تکنولوژی: استفاده از سیستم‌های خودکار و نرم‌افزارهای مدیریت گمرکی می‌تواند به بهبود کارایی و کاهش هزینه‌های ترخیص کمک کند.
  • بهره‌وری از تجارب گذشته: استفاده از تجارب دیگران و انتقال دانش در مورد روندها و روش‌های بهینه می‌تواند به کاهش هزینه‌های ترخیص کمک کند.

نتیجه گیری

با توجه به تحلیل و بررسی گسترده هزینه‌های واردات و ترخیص کالا، می‌توان نتیجه گرفت که این عوامل اهمیت بالایی در فرآیند تجاری واردات دارند. از آنجایی که هزینه‌های مرتبط با واردات و ترخیص می‌توانند به طور مستقیم تأثیر گذار بر سودآوری و عملکرد کسب و کار باشند، در ادامه پیشنهاداتی جهت بهبود کارایی در مدیریت این هزینه‌ها به شما ارائه می‌دهیم:

  1. بررسی دقیق توانایی مالی کسب و کار برای پرداخت هزینه‌های واردات و ترخیص کالا به منظور جلوگیری از نواقص مالی و تأخیرات ممکن.
  2. بهبود فرآیندهای داخلی برای بهینه‌سازی مدیریت هزینه‌های واردات و ترخیص کالا و کاهش هزینه‌های اضافی.
  3. ارتقاء ارتباطات با ارائه دهندگان و تأمین کنندگان به منظور افزایش شفافیت و کاهش احتمال خطاها در فرآیند واردات و ترخیص.
  4. استفاده از مشاوره و کمک شرکت ها و سازمان های معتبر و با تجربه مانند CDI Express در زمینه واردات کالا.

با اجرای این پیشنهادات، امکان بهبود کارایی و مدیریت بهتر هزینه‌های واردات و ترخیص کالا فراهم خواهد شد. امیدواریم این مطلب برای شما مفید بوده باشد.

مواجهه با خطرات مختلف در تجارت، ضرورت بیمه را به طور قابل توجهی افزایش می دهد؛ اما چرا بیمه در تجارت صادراتی تا این حد اهمیت دارد؟ چطور می توان از بیمه برای محافظت از کالاهای صادراتی در تجارت بین المللی بهره برد؟ و چه روش هایی برای بیمه کردن محموله های صادراتی وجود دارد؟ در این مقاله به تمامی جوانب مرتبط با بیمه نامه صادرات، از جمله انواع بیمه های مربوط به کالاهای صادراتی و مزایای بیمه در فرآیند حمل و نقل، پرداخته شده است.

بیمه صادرات چیست؟

به نوعی بیمه گفته می شود که برای محافظت از محموله های صادراتی در برابر خطرات مختلف طراحی شده است. وقتی کالایی از یک کشور به کشور دیگر ارسال می شود، در مسیر حمل و نقل ممکن است با خطراتی مثل آسیب های فیزیکی، سرقت یا حوادث طبیعی مواجه شود. بیمه نامه صادرات این خطرات را پوشش می دهد و در صورت وقوع این مشکلات، هزینه های مربوطه را جبران می کند.

به عبارت دیگر، بیمه به صادرکنندگان و خریداران کمک می کند تا از ضررهای مالی ناشی از آسیب یا گم شدن کالا جلوگیری کنند و امنیت بیشتری در تجارت بین المللی داشته باشند. با این بیمه، صادرکنندگان می توانند با اطمینان بیشتری کالاهای خود را به بازارهای جهانی ارسال کنند.

ضرورت بیمه صادرات

دلایل زیر ضرورت این بیمه برای انواع کالا را نشان می دهند:

  • حفاظت در برابر ریسک های غیرقابل پیش بینی: در تجارت بین المللی، محموله های صادراتی به دلیل جابجایی از یک کشور به کشور دیگر در معرض خطرات مختلفی مانند سرقت، آسیب های فیزیکی یا خسارت های ناشی از حوادث طبیعی هستند. این بیمه این نوع خطرات را پوشش می دهد و خسارات احتمالی را جبران کند.
  • امنیت مالی: در صورت وقوع حادثه، بیمه به شرکت های صادرکننده کمک می کند تا از ضررهای مالی بزرگ جلوگیری کنند و به بازپرداخت هزینه ها بپردازند. این امر به ویژه در تجارت های بزرگ و با حجم بالا اهمیت دارد.
  • ایجاد اعتماد و امنیت: با داشتن بیمه، صادرکنندگان می توانند به مشتریان خود اطمینان دهند که محموله هایشان در برابر خطرات محافظت شده اند. این امر می تواند به تقویت روابط تجاری کمک کند.
  • مطابقت با الزامات قراردادی: برخی از قراردادهای تجاری بین المللی نیازمند داشتن بیمه برای محموله های صادراتی هستند. عدم رعایت این الزامات ممکن است منجر به نقض قرارداد و مشکلات حقوقی شود.
بیمه صادرات

انواع بیمه نامه صادرات

هر یک از انواع این بیمه دارای شرایط و قوانین خاصی هستند که برای نوع خاصی از کالاهای صادراتی مناسب است. صادرکنندگان ایرانی با کارت بازرگانی می توانند از این بیمه نامه ها بهره مند شوند. انواع مختلف بیمه های صادراتی شامل موارد زیر است:

  • بیمه اعتبار صادرات: این بیمه برای مواقعی است که خریدار قادر به پرداخت هزینه کالاها نیست. با ارائه اطلاعات درباره اعتبار خریدار، این بیمه نامه به جلوگیری از مشکلات مالی کمک می کند و در صورت بروز مشکل، تا 90٪ بدهی را پوشش می دهد.
  • بیمه دریایی: این بیمه برای تمامی مراحل حمل و نقل کالا از تامین کننده تا تحویل به خریدار، از جمله حمل و نقل از کارخانه و انبار، پوشش فراهم می کند و تنها محدود به حمل و نقل دریایی نمی شود.
  • بیمه ریسک سیاسی: این بیمه برای بازرگانانی که با کشورهای در حال توسعه همکاری دارند، طراحی شده و در برابر خطرات ناشی از دخالت های دولتی مانند مصادره کالا یا عدم پرداخت هزینه، محافظت می کند.
  • بیمه تبدیل ارز: برای محافظت در برابر خسارات ناشی از نوسانات نرخ ارز که ممکن است منجر به ضررهای مالی شود، بیمه نامه صادرات در نظر گرفته شده است.
  • بیمه کل گردش صادرات: این بیمه در طول یک سال تمامی صادرات یک صادرکننده به کشورهای مختلف را در برابر ریسک های سیاسی و تجاری پوشش می دهد.
  • بیمه بلا اثر شدن قرارداد صادراتی: این بیمه نامه خسارت ناشی از بی اثر شدن اعتبار اسنادی یا قراردادهای صادراتی را جبران می کند، به شرطی که خسارت ناشی از قصور صادرکننده نباشد.
  • بیمه نامه سرمایه گذاری: این بیمه اصل و سود سرمایه گذاری های میان مدت و بلندمدت سرمایه گذاران ایرانی در کشورهای دیگر را پوشش می دهد.
  • بیمه خرید دین اسناد صادراتی: برای پوشش ریسک عدم بازپرداخت وجه اسناد صادراتی که توسط صادرکننده به بانک ارائه می شود، طراحی شده است. در صورت عدم پرداخت توسط خریدار، خسارت به بانک پرداخت می شود.
  • بیمه صدور خدمات فنی و مهندسی: این بیمه نامه برای طرح ها و پروژه های فنی و مهندسی ایرانی در خارج از کشور، در برابر ریسک های سیاسی و تجاری پوشش ایجاد می کند و در صورت عدم دریافت مطالبات از کارفرما، جبران خسارت خواهد شد.

مزایای بیمه نامه صادرات

بیمه نامه صادرات مزایای مختلفی دارد که برخی از این مزایا عبارتند از:

  • حفاظت مالی: جبران خسارات مالی ناشی از آسیب، گم شدن یا سرقت کالا در طول حمل و نقل
  • کاهش ریسک تجاری: کاهش نگرانی های مربوط به عدم پرداخت هزینه ها توسط خریداران و مشکلات مالی
  • ایجاد امنیت: افزایش اعتماد مشتریان و تاجران با داشتن بیمه که نشان دهنده جدیت در محافظت از محموله ها است.
  • پوشش جامع: پوشش خطرات مختلف از جمله حوادث طبیعی، جنگ و نوسانات ارزی که می تواند بر تجارت تاثیر بگذارد.
  • مدیریت ریسک: کمک به مدیریت و کاهش ریسک های تجاری و سیاسی در بازارهای بین المللی
  • مطابقت با قراردادها: رعایت الزامات قراردادی و جلوگیری از مشکلات قانونی ناشی از عدم وجود بیمه
  • حمایت از سرمایه گذاری: حفاظت از سرمایه گذاری های میان مدت و بلندمدت در کشورهای خارجی
  • ایجاد اعتماد به نفس: تسهیل در معاملات و مذاکرات با اطمینان از پوشش خطرات احتمالی

معایب بیمه نامه صادرات

در حالی که این بیمه مزایای زیادی دارد، نباید از معایب و ریسک های صادرات غافل شد:

  • هزینه های اضافی: خرید این بیمه ممکن است هزینه های بالایی به همراه داشته باشد که بر سود نهایی تأثیر می گذارد.
  • پوشش محدود: برخی بیمه ها ممکن است پوشش کاملی نداشته باشند و بعضی ریسک ها را استثنا کنند.
  • فرایند پیچیده: ادعای خسارت و دریافت پرداختی می تواند زمان بر و پیچیده باشد.
  • ریسک انتخاب نادرست: انتخاب بیمه نامناسب یا نداشتن اطلاعات کافی می تواند باعث پوشش ناقص یا عدم پوشش برخی خطرات شود.
  • تغییرات در سیاست های بیمه: ممکن است تغییرات در قوانین و مقررات بیمه به مشکلات جدیدی منجر شود.

نحوه بیمه کردن محموله های صادراتی

با توجه به پیچیدگی های تجارت بین المللی، این بیمه به عنوان یک ابزار حیاتی برای مدیریت ریسک ها و حفظ امنیت مالی در تجارت بین المللی عمل می کند. در ادامه به نحوه بیمه کردن کالاهای صادراتی می پردازیم.

  1. انتخاب شرکت بیمه معتبر: ابتدا باید یک شرکت بیمه معتبر و با تجربه در زمینه بیمه نامه صادرات انتخاب کنید و مطمدن شوید که پوشش های لازم برای نوع محموله و مسیر حمل را ارائه می دهند.
  2. تعیین نوع بیمه مناسب: بسته به نوع کالا، روش حمل و نقل و خطرات احتمالی، نوع بیمه مناسب را انتخاب کنید؛ برای این کار می توانید با مشاوران بیمه مشورت کنید.
  3. بررسی شرایط بیمه: قبل از امضای قرارداد این بیمه، شرایط و استثنائات پوشش را به دقت بررسی کنید؛ مطمئن شوید که تمامی خطرات احتمالی تحت پوشش قرار گرفته است.
  4. مستندسازی و اعلام خطرات: در هنگام بیمه کردن محموله، تمامی جزئیات مربوط به کالا، بسته بندی و روش حمل و نقل را به دقت مستند کرده و به شرکت بیمه اعلام کنید. این کار به تعیین دقیق پوشش و محاسبه حق بیمه کمک می کند.
  5. پیگیری و نظارت: در طول حمل و نقل، وضعیت محموله را پیگیری کنید و در صورت بروز حادثه، به سرعت با شرکت بیمه تماس بگیرید تا روند دریافت خسارت را هرچه سریع تر آغاز کنید.

واردات کالا یکی از مهمترین فعالیت های اقتصادی در دنیای پیشرفته امروز است. برای واردات کالاهای مختلف سخت ترین مرحله عبور از گمرک محسوب می شود. آخرین مرحله ترخیص کالا از گمرک، درب خروج گمرک بوده که شرایط و ضوابط مخصوص به خود را دارد. ما در این مطلب قصد داریم به معرفی درب خروج گمرک پرداخته و وظایف آن را بیان کنیم، پس تا پایان همراه ما باشید.

درب خروج گمرک چیست؟

همانطور که می دانید گمرک محلی است که در مرزهای یک کشور قرار دارد. قوانین گمرک برای صادرات و واردات هرگونه کالایی توسط هر کشوری تعیین می شود. ترخیص کالا از گمرک شرایط و مراحل پیچیده و خاص خود را دارد که با توجه به نوع کالا، حجم و ضرورت آن می تواند بسیار دقیق و سختگیرانه انجام شود. درب خروجی کالا آخرین مرحله از مراحل ترخیص کالا بوده و قبل از خروج نهایی و بارگیری محموله انجام خواهد شد. تمامی مجوز های مورد نیاز مانند مجوز بارگیری و خروج از گمرک در این مرحله به افراد داده می شود.

وظایف درب خروج گمرک

همانطور که گفتیم آخرین مرحله از واردات کالا به یک کشور از طریق گمرک، درب خروج گمرک است. شاید سوال مهمی در ذهن شما ایجاد شود که وظیفه اصلی این بخش چیست؟ درب خروج گمرک وظایف مختلفی بر عهده دارد که در ادامه به توضیح مختصر هر کدام از آن ها خواهیم پرداخت:

بررسی فیزیکی

درب خروج گمرک

حمل و نقل کالاها از طرق مختلف می تواند آسیب هایی را به محموله وارد کند. از جمله این آسیب های می توان به پارگی، زنگ زدگی، له شدگی، شکستگی، نقص فنی و غیره اشاره کرد. از مهمترین وظایف مسئولان درب خروج گمرک، بررسی فیزیکی کالا ها و اطمینان از عدم وجود این گونه آسیب ها است. برای این منظور مسئول درب خروج گمرک اقدام به معاینه دقیق بسته ها و کنترل سلامت کالا می کند.

 در این بین باید به هرگونه علائم مخدوش شدن کالا ها به دقت توجه شود. بررسی فیزیکی کالا ها مرحله دیگری نیز دارد. بعد از بررسی علائم مخدوش شدن و تایید عدم آسیب دیدگی محموله ها، باید به انطباق تعداد و مشخصات کالا با موارد درج شده در اظهارنامه پرداخت. برای این کار هم باید مواردی مانند تعداد بسته ها، مشخصات ظاهری آن ها و علامت گذاری های روی بسته ها به دقت مورد بررسی قرار بگیرند.

 هرگونه مغایرت در این زمینه باید به دقت توسط مسئولان درب خروج گزارش شده و موارد اشتباه اصلاح شود. البته بررسی فیزیکی با توجه به نوع کالا و حساسیت آن ممکن است بسیار دقیق و جزئی انجام شود. به عبارت دیگر ممکن است برای بررسی فیزیکی، مسئول درب خروج گمرک اقدام به باز کردن بسته ها یا روشن کردن دستگاه ها کند. در طول فرایند بررسی فیزیکی محموله فرد صاحب کالا نیز باید حضور داشته باشد.

ثبت مشخصات کالا

یکی دیگر از وظایف درب خروج کالا، ثبت مشخصات کالا های خارج شده از گمرک است. در این صورت است که می توان بر فرایند ترخیص کالا نظارت و مدیریت بهتری داشت. با این کار می توان از خروج کالا های غیرقانونی و مغایر با قوانین واردات جلوگیری کرده و آمار دقیق از حجم و تعداد کالا های وارداتی به کشور ارائه داد. مشخصاتی که در درب خروج گمرک از کالا ها باید ثبت شوند، عبارتند از:

  • نوع کالا که شامل نام و کد تعرفه گمرکی کالا می شود.
  • تعداد اقلام یا تعداد بسته های کالا
  • ارزش گمرکی کالا ها
  • کشور مبدا و مقصد صادرات یا واردات کالای مورد نظر
  • نام آدرس و سایر اطلاعات صاحب محموله

لازم به ذکر است مامور گمرک مسئول ثبت این اطلاعات بوده و باید با دقت کافی این کار را انجام دهد تا از بروز اشتباه جلوگیری کند. نام مامور گمرک هم باید در اطلاعات ثبت شده مندرج شده باشد تا در صورت عدم انجام درست کارها و ثبت اطلاعات بتوان از طریق ثبت شکایت از گمرک پیگیری کرد.

نمونه گیری

این مرحله از درب خروج گمرک نیز تا حد زیادی از ورود کالا های نامرغوب و غیر استاندارد به کشور جلوگیری می کند. نمونه گیری باید به صورت کاملا تصادفی و در حضور مامور گمرک و صاحب کالا انجام شود. سپس نمونه گرفته شده با دقت زیاد بسته بندی و پلمپ شده و به آزمایشگاه فرستاده می شود. نتایج آزمایش باید در اظهارنامه به دقت ثبت شود. در برخی از مواقع در کنار نمونه گیری ممکن است از روش های دیگری مانند بازرسی چشمی و استفاده از دستگاه های کنترل کیفیت استفاده شود.

مراحل کار در درب خروج گمرک

درب خروج گمرک

این مرحله از ترخیص کالا مانند همه مراحل دارای اقداماتی است که باید به ترتیب انجام شوند. در قدم اول صاحب محموله باید مجوز خروج کالا که گمرک صادر کرده است را به مسئول درب خروج تحویل دهد. بعد از این مرحله مسئول درب خروج محتویات پرونده را به دقت مطالعه کرده و موارد درج شده را با محموله مورد نظر انطباق می دهد. در صورتی که در این مرحله مشکلی ایجاد نشود، مسئول درب خروج، مجوز بارگیری را صادر می کند.

 بعد از دریافت مجوز بارگیری، صاحب کالا باید به انبار های گمرک مراجعه کرده و با ارائه مدارک مربوط به محموله خود، اقدام به تسویه حساب با انبار ها کند. بعد از پرداخت هزینه های انبارداری، انباردار بیجک گمرکی که به نوعی مجوز نهایی برای خروج از گمرک به شمار می آید را صادر خواهد کرد. پس از این مرحله صاحب کالا با در دست داشتن بیجک گمرکی به درب خروج مراجعه کرده و به راحتی می توان به همراه محموله خود از گمرک خارج شود.

ضرورت ارزیابی کالا در درب خروج گمرک

با توجه به آنچه تا کنون گفتیم، متوجه شدید که درب خروج گمرک چه وظایف مهمی را بر عهده دارد. چنانچه وظایف و مسئولیت های این درب به خوبی و درستی انجام شود، می تواند از ورود کالا های غیر مجاز، قاچاق و کالا های نامرغوب به کشور جلوگیری کند. به همین دلیل است که درب خروج گمرک مرحله ای بسیار مهم در ترخیص کالاهای وارداتی محسوب می شود.

 برای انجام صادرات کالا از داخل کشور به کشور های دیگر نیز درب خروج گمرک از اهمیت بالایی برخوردار است. به دلیل اینکه در این مرحله می توان از خروج غیر قانونی بسیاری از مواد و کالاها جلوگیری کرد. در کنار این موارد درب خروج کالا و قوانین مربوط به آن می تواند منجر به کاهش ترافیک کالا های وارداتی و صادراتی و ترخیص راحت تر محموله ها شود.

چه محصولاتی نیاز به ارزیابی در درب خروج گمرک دارند؟

همانطور که گفتیم، درب خروج گمرک یکی از مراحل اصلی و مهم در ترخیص کالا های وارداتی و صادراتی می باشد. به عبارت دیگر می توان گفت تمامی کالا های وارداتی و صادراتی باید از این مرحله عبور کنند تا بتوان آن ها را از گمرک خارج کرد. جالب است بدانید کالا ها در زمان ترخیص در سه مسیر گمرکی سبز، قرمز و زرد قرار می گیرند. محصولاتی که هیچگونه شک و شبهه ای نداشته باشند، در مسیر سبز قرار گرفته و به سرعت مسیر ترخیص را پیش می گیرند.

 اما کالا هایی که که در مسیر زرد قرار می گیرند، باید دوباره از نظر اطلاعات ثبت شده و نمونه گیری بررسی شوند. برخی کالا ها نیاز به دقت بیشتر و حساسیت بالاتری دارند. از جمله این نوع کالا ها می توان به مواد دارویی و غذایی اشاره کرد. محموله هایی که وارد مسیر قرمز می شوند، نیز باید دوباره مورد بررسی کامل قرار گرفته و حتی نمونه ای از کالای مورد نظر دوباره به آزمایشگاه فرستاده شود. بنابراین ترخیص و بازرسی در این مسیر زمان بیشتری نیاز خواهد داشت.

حمل یکسره به هر گونه ورود و خروج بار از گمرک بدون آن که تخلیه و تحویلی در گمرک صورت گیرد، می گویند. به عبارتی حمل یکسره در ثبت سفارش به این معنا است که کالا به صورت مستقیم و بدون واسطه گمرکی و توقفی در آن، از مبدا تا مقصد انتقال می یابد. مهم ترین کاربرد حمل یکسره برای کالاهایی است که به هنگام تخلیه و بارگیری مجدد دچار آسیب می شوند. در این مواقع از این حمل استفاده می کنند تا کالاهای فساد پذیری که ممکن است به دلیل تغییرات شرایط آب و هوایی و ماندن در یک فضا، خراب شوند، هیچ آسیبی نبینند. در روش حمل یکسره، بار با کانتینر یا هر ظرف حملی که از قبل در گمرک بازرسی و ترخیص شده است، جابجا می شود.

اظهارنامه حمل یکسره چیست؟

بازرگانان و تجار برای حمل یکسره باید اظهارنامه ای را در اختیار داشته باشند. این سند به حمل و نقل هوایی، زمینی و دریایی سرعت می بخشد. اگر فرایند ترخیص کالا به صورت حمل یکسره انجام گیرد، نیاز است تا طبق اظهارنامه کالای وارداتی بدون تخلیه به مقصد فرستاده شود.

تاجران باید ابتدا تمام مراحل اداری را پشت سر بگذارند تا بتوانند از چنین شرایطی استفاده کنند. فرم اظهارنامه برای ترخیص کالا از گمرک هم ضروری خواهد بود و به تاجران کمک می کند تا جابجایی بار را بدون هیچ مشکلی انجام دهند. در این سند نوع بار، مبدا و مقصد در آن درج شده است.

البته اگر فرد دفترچه بین المللی TIR را در اختیار داشته باشد، دیگر نیازی به فرم اظهار نامه نخواهد بود و کالا هم بدون تخلیه حمل می شود. اما در حمل مشترک داشتن اظهارنامه جز قوانین و اصول است که همه افراد باید از آن پیروی کنند.

حمل یکسره چه مزایایی دارد؟

حمل یکسره

حمل بار یکسره یکی از روش های بسیار راحت برای صادرات و واردات محسوب می شود و سبب کاهش هزینه های حمل و نقل کالاها می شود. استفاده از این روش مزایای زیادی دارد که در این قسمت به چند مورد از مهم ترین آن ها اشاره می کنیم:

  • امنیت حمل و نقل کالاها افزایش می یابد.
  • واسطه ها به طور کامل حذف می شوند و حمل بدون واسطه انجام می شود.
  • هزینه های شرکت واسطه برای حمل کالا به مشتری تحمیل نخواهد شد.
  • چون حمل یکسره است، نگرانی و دغدغه ای برای بازرسی کالا در کشور ثالث وجود نخواهد داشت.
  • نگرانی بابت عودت و مرجوع نشدن بار از کشور ثالث وجود نخواهد داشت.
  • برای بازرسی کالاها دیگر لازم نیست معطل شوید.
  • هزینه های ترخیص در کشور ثالث به مشتریان تحمیل نخواهد شد.
  • آلودگی های محیطی هم کاهش خواهد یافت.

چه تفاوتی بین حمل یکسره با ترانزیت داخلی وجود دارد؟

سوالی که ممکن است برای بسیاری از افراد پیش بیاید این است که چه تفاوتی بین حمل یکسره با ترانزیت داخلی وجود دارد؟ بهتر است ابتدا در مورد هر یک از این اصطلاحات توضیحاتی را به شما ارائه دهیم. ترانزیت داخلی شرایطی دارد که در آن کالای گمرک نشده از یک گمرک داخلی وارد گمرک دیگر می شود. در واقع محموله در گمرکی که بارنامه در آن صورت گرفته، یعنی همان گمرک مقصد، تخلیه خواهد شد. در این راستا قبض انبار هم برای آن صادر می شود. در صورتی که صاحب کالا بخواهد کالا را به گمرک دیگری ترانزیت کند، به واسطه قبض انبار می تواند به راحتی این کار را انجام دهد. حال در بنادر و اداره کشتیرانی در صورت موافقت، روند حمل یکسره صورت خواهد گرفت و دیگری نیازی به قبض انبار نخواهد بود.

حمل یکسره هم با عنوان ترانزیت به داخل هم شناخته می شود با این تفاوت که در این روش از یک وسیله نقلیه برای حمل کالا از یک گمرک به گمرک دیگر استفاده می شود. به خواست حمل کننده کالا هم گواهی یا پروانه ترانزیت داخلی صادر می شود. در این روش کالا به همان شکلی که از مبدا خارج شده باید به همان شکل هم در گمرک مقصد تخلیه و به صاحب کالا تحویل داده شود. البته بارنامه با قید نام شهر ضروری است. در روش ترانزیت داخلی در ابتدا کالا در گمرک خانه مقصد بارنامه تخلیه شده و قبض هم صادر می شود. در گام بعدی صاحب کالا براساس دلایل موجه می توانید درخواست داشته باید تا کالای خود را در گمرک دیگری تحویل گیرد.

قوانین پرداخت حقوق و عوارض گمرکی کالاهای یکسره

حمل یکسره

کالاهایی که به روش حمل یکسره منتقل می شوند، نباید عوارض گمرکی پرداخت کنند. این کالاها طبق قانون به هیچ وجه نباید تخلیه شوند و بازرسی آن ها هم مانند بارهای معمولی نخواهد بود. سازمان گمرک هم برای اطمینان از عدم فروش این کالاها در کشور سندی را از صاحبان کالا دریافت خواهد کرد. تا زمانی که کالا به طور کامل از کشور مبدا خارج نشده باشد، سند نزد گمرک باقی می ماند. بعد از خروج کالا از کشور مبدا هم با روش حمل یکسره، در اختیار صاحب کالا قرار می گیرد. این بارها شامل بیمه نامه می شود و در صورتی که خسارتی به آن ها وارد شود، بیمه باید هزینه خسارت کالا به تاجران را پرداخت کند. بیمه به صورت بن صادر می شود و مطابق با ارزش کالا است. برای محموله هایی هم که قرار است با حمل یکسره انتقال یابند، پروانه ترانزیت داخلی صادر خواهد شد. تاجرانی که در این حوزه فعالیت می کنند، به کمک سیستم حمل یکسره می‌توانند در کمترین زمان اقلام مورد نیاز را به کشور وارد کنند. اگر ثبت سفارش کالا طبق اصول و قوانین باشد، هزینه کمتری را هم در برمی گیرد. اما این قوانین پرداخت حقوق و عوارض کالاهای یکسره همیشه از طرف سازمان گمرک مشخص خواهد شد و تعرفه دقیق و مشخصی ندارد.

هزینه حمل یکسره چقدر است؟

تمام هزینه هایی که برای حمل یکسره در نظر گرفته می شود، روی وسیله نقلیه حمل بار اعمال خواهد شد. حتی قبض انبار هم به صورت جداگانه و تفکیک شده محاسبه می شود. در این روش هزینه ها کمتر است چرا که هیچ واسطه ای در این بین وجود ندارد. این رویه گمرکی شما را از پرداخت هزینه های اضافی معاف خواهد کرد. باری که در وسیله نقلیه بسته بندی می شود، در انبار می ماند تا در زمان مشخص و تعیین شده به کشور مقصد فرستاده شود. محموله های تجاری شامل یک سری هزینه ها می شوند که باید قبل از خروج کالا ابتدا پرداخت شوند.

در کل باید بگوییم هزینه حمل بار یکسره شامل فاکتورهای مختلفی همچون هزینه انبارداری، بیمه کردن محموله تجاری، هزینه حمل و نقل و غیره است که هر کدام از آن ها مقدارشان متفاوت است. اما تجاری که از این روش برای حمل و نقل کالاهای خود استفاده می کنند، نباید عوارض و حقوق گمرکی را پرداخت کنند. این معافیت به شرطی است که صاحب کالا سند به فروش نرسیدن کالا را ارائه کند.

حمل و نقل یکسره برای چه کالاهایی مناسب است؟

حمل و نقل یکسره مناسب کالاهای حساس و با ارزشی است که نیازی به تخلیه ندارند و باید هر چه سریع تر به دست صاحب کالا برسند. کالاهایی که ممکن است در مدت زمان طولانی دچار فساد و آسیب شوند. با این تکنیک ها کالاها از آسیب دور می ماند و کاملا سالم به دست صاحب کالا می رسند. اگر مصرف کننده نیاز فوری به کالا داشته باشد، نیاز است تا بار از طریق حمل یکسره فرستاده شود. این کالاها می توانند شامل اقلامی همچون داروها، مواد غذایی و نوشیدنی شوند. اگر گمرک تجهیزات لازم برای بازرسی و تخلیه بار را نداشته باشند، برای حمل و نقل آن ها از این روش استفاده می کنند.

در دنیای پیچیده تجارت، مفهوم “حقوق ورودی” به عنوان یکی از کلیدی‌ترین عوامل موفقیت در بازارهای جهانی مطرح می‌شود. اما حقوق ورودی چیست؟ این مقاله به بررسی این مفهوم مهم پرداخته استبنابراین اگر قصد خرید کالا در سایر کشورها و واردات آن ها را به ایران دارید، توصیه می کنیم در این مطلب با ما همراه باشید تا در مورد حقوق ورودی اطلاعات کافی کسب کنید.

حقوق ورودی چیست؟

حقوق ورودی در واقع نوعی مالیات و عوارض است که دولت ها آن را از افرادی که کالاهای خارجی وارد کشور می کنند، دریافت می نمایند که میزان آن براساس ارزش کالا محاسبه خواهد شد. به بیان ساده تر صاحب کالا با پرداخت درصدی از ارزش کالای وارداتی خود به گمرک، این اجازه را دریافت می کند تا کالا را وارد کشور کند. مجموع حقوق ورودی های اخذ شده از صاحبین کالا توسط گمرک از درآمدهای کشور محسوب می شود. با توجه به قوانین تصویب شده توسط دولت های متفاوت، میزان حقوق ورودی در هر کشور متفاوت خواهد بود. در ایران برای این که از تولیدات داخلی حمایت شود، اگر کالای خارجی که مشابه کالای ایرانی است، وارد کشور شود از آن حقوق گمرکی بیشتری خواهند گرفت. اما اگر مشابه آن در ایران وجود نداشته باشد، این مبلغ کمتر خواهد بود.

حقوق ورودی شامل چه اجزایی می شود؟

حقوق ورودی چیست؟

در این قسمت اجزای حقوق ورودی را که برای محاسبه بسیار مهم هستند، برای شما عنوان می کنیم:

  • حقوق گمرکی: معادل 4 درصد و فقط برای کالاهای اساسی، دارو، تجهیزات پزشکی، نهاده های دامی، مواد اولیه و تجهیزات و قطعات ماشین آلات. خط تولید این کالاها برابر با 1 درصد است که از روی ارزش CIF (سیف) محاسبه خواهد شد.
  • سود بازرگانی: این سود توسط هیئت وزیران تعیین می شود و در هر کالایی متفاوت است و از روی ارزش CIF کالا محاسبه خواهد شد. می توانید این سود را از کتاب مقررات صادرات و واردات پیدا کنید.
  • مالیات بر ارزش افزوده: این مالیات برابر با 9 درصد از مجموع ارزش CIF و حقوق ورودی محاسبه می شود.
  • هلال احمر: 1 درصد حقوق ورودی است.
  • مالیات علی الحساب: 4 درصد از مجموع ارزش CIF و حقوق ورودی محاسبه می شود.
  • برخی از کالاهای پسماند و غیره.

چگونه می توانیم حقوق ورودی را محاسبه کنیم؟

برای این که بتوانیم حقوق ورودی را محاسبه کنیم باید از فرمول زیر استفاده کنیم:

ارزش CIF * نرخ ارز گمرک (این نرخ به صورت روزانه اعلام خواهد شد) ماخذ حقوق ورودی

ابتدا ماخذ حقوق ورودی را پیدا می کنید و شماره تعرفه صحیح کالا را از روی کتاب سیستم هماهنگ شده پیدا می کنید. سپس برای کدگذاری کالا که در روبروی هر تعرفه دو عدد نوشته است استفاده می کنید. این دو عدد یکی حقوق گمرکی و دیگری سود بازرگانی است که مجموع این دو عدد به شما همان ماخذ حقوق ورودی یا نرخ تعرفه را می دهد. به عدد 8 رقمی نوشته در آن ردیف هم همان تعرفه گمرکی یا HS کد یا شماره تعرفه می گویند.

بعد از این محاسبه نوبت آن می رسد که حقوق گمرک را براساس ارزش CIF کالا محاسبه کنید. ارزش CIF عبارت است از مجموع ارزش خرید کالا در مبدا و هزینه کرایه حمل کالا تا رسیدن به اولین دفتر گمرکی که در این بین هزینه بیمه هم محاسبه خواهد شد.

چه مواردی باعث افزایش حقوق ورودی خواهد شد؟

فاکتورهای مختلفی وجود دارند که باعث می شوند حقوق ورودی برخی از کالاها افزایش پیدا کنند. در این قسمت آن ها را بررسی خواهیم کرد:

  • نوع کالا: یکی از مهم ترین عوامل افزایش حقوق ورودی نوع کالا است چرا که باعث می شود تعرفه کالا یا همان HS کد، براساس نوع کالا تعیین شود.
  • تعداد کالا: هر چقدر تعداد واردات کالاها به کشور بیشتر باشد، باید سود بیشتری هم در قبال آن به دولت پرداخت کنید. چرا که با افزایش تعداد کالا، ارزش کالا هم به همان میزان افزایش خواهد یافت. در نتیجه حقوق گمرکی بیشتری هم به کالاها تعلق خواهد گرفت.
  • حجم کالا: بعضی از کالاها فضای زیادی را اشغال نمی کنند و نیازی نیست برای حمل و نقل و یا نگهداری از آن ها، به فضای زیادی دسترسی داشته باشیم. بنابراین هزینه کمتری به آن محموله تعلق می گیرد. از آن جایی هم که کرایه حمل در ارزش CIF محاسبه خواهد شد، در نتیجه مبلغ سیف کالا به طور کلی کاهش می یابد و شما در نهایت مبلغ کمتری برای حقوق ورودی پرداخت خواهید کرد.
  • چگونگی ارسال کالا: برای حمل و نقل کالا روش های مختلفی وجود دارد. اگر وارد کننده کالا بخواهد در کوتاه ترین زمان ممکن کالا از خارج به داخل وارد کند، می تواند از روش هوایی استفاده کند. از آن جایی که هزینه حمل و نقل هوایی نسبت به سایر روش ها بیشتر است، بنابراین ارزش CIF کالا افزایش می یابد و به دنبال آن باید مبلغ بیشتری برای حقوق ورودی پرداخت کنید.

انواع معافیت های حقوق ورودی

انواع معافیت های حقوق ورودی

در بعضی از شرایط بازرگانان می توانند معافیت گمرکی در حقوق ورودی دریافت کنند که در این قسمت این شرایط را برای شما عنوان می کنیم:

معافیت کالای همراه مسافر

یکی از مواردی که توجه بسیاری از سازمان های جهانی را به خود جلب کرده است؟ ایجاد تسهیلات و معافیت های مختلف است. براساس تعاریف بین المللی دو نوع مسافر داریم: مسافر غیر مقیم و مسافر مقیم. با توجه به آیین نامه اجرایی قانون و مقررات صادرات و واردات، شرایط معافیت حقوق ورودی کالاهای مسافری به شکل زیر است:

  • میزان مجاز سقف معافیت گمرکی کالای همراه مسافر 80 دلار است. یعنی هر مسافر می تواند تا این مبلغ کالاهای مجاز را بدون این که بابت آن حقوق ورودی و سود بازرگانی پرداخت کند، وارد کشور نماید.
  • کالا همراه مسافر باید غیر تجاری باشد. تشخیص تجاری بودن یا نبودن کالا در این زمان به عهده گمرک است. تشخیص گمرک هم که به عرف رایج کشورها برمی گردد.

معافیت تعاونی های مرزنشینی

براساس قانون سامان دهی، مبادلات مرزی شامل موارد زیر می شود:

  • خرید و فروش کالا توسط ساکنان مناطق مرزی
  • تعاونی های مرزنشینی دارای مجوز
  • پیله وران
  • بازارچه های مرزی
  • ملوانان
  • خدمه
  • کارکنان شناورهای دارای حداکثر 500 تن ظرفیت در حجم و نوع مشخص و در سقف تعیین شده وزارت بازرگانی.

معافیت ملوانی

ملوانان و خدمه کشتی زیر 500 تن مجاز هستند که سالانه تا سقف 240 میلیون ریال کالا را بدون این که بابت آن حقوق ورودی و سود بازرگانی پرداخت کنند، وارد کشور نمایند.

معافیت مناطق آزاد

هر کالایی که وارد مناطق آزاد می شود، با در نظر گرفتن سهمیه آن منطقه، مشمول معافیت خواهد شد. بدیهی است که حقوق ورودی این منطقه که معمولا از ترخیص کالا حاصل می شود، مازاد بر میزان مجاز به منظور اعمال معافیت، به عنوان عنوان حقوق ورودی از گمرک دریافت می شود.

معافیت طبق لایحه مجلس شورای اسلامی

  • کالاهایی که توسط رئیس جمهور کشورهای خارجی و همراهانش استفاده می شوند.
  • کالاهایی که برای ماموریت های کنسولی خارجی و ماموران و خانواده آن ها استفاده می شود.
  • کالاهایی که برای سازمان ملل متحد و موسسات تخصصی وابسته به آن ها مورد استفاده قرار می گیرد.
  • کالاهایی که برای کارشناسان خارجی اعزامی استفاده می شود.
  • ابزار آلات، ادوات حفاریف مواد شیمیایی و وسایل عملیات علمی و فنی با تایید میراث فرهنگی و گمرک ایران.
  • رادار و تجهیزات کمک ناوبری هوایی که امکان تولید آن ها در داخل کشور وجود ندارد.
  • و غیره.

معافیت حقوق ورودی موسسات دانش بنیان

شرکت های دانش بنیان، معاف از پرداخت عوارض صادراتی برای صادرات کالاها و خدمات دانش بنیان خود هستند. این شرکت ها می توانند برای واردات کالاهای غیر تجاری هم، حقوق ورودی و سود بازرگانی پرداخت نکنند به شرطی که این کالاها شامل واردات ماشین آلات، تجهیزات، مواد اولیه، قطعات مورد نیاز و غیره باشد.

تخصیص ارز و تامین ارز دو مفهوم کلیدی در اقتصاد کشورها هستند که نقش مهمی در مدیریت منابع مالی و تبادلات بین المللی ایفا می کنند. تخصیص ارز به معنای تعیین و تخصیص منابع ارزی به فعالیت های خاص مانند واردات کالاها است، در حالی که تامین ارز به روش های به دست آوردن ارز خارجی اشاره دارد. این مقاله به بررسی تفاوت های این دو مفهوم می پردازد و نقش آن ها را در ایجاد تعادل اقتصادی و حمایت از تجارت خارجی تحلیل می کند. فهم دقیق این تفاوت ها می تواند به تصمیم گیری بهتر در سیاست های اقتصادی کمک کند.

منظور از تخصیص ارز چیست؟

تخصیص ارز به فرآیند تخصیص منابع ارزی به بخش های مختلف اقتصاد، از جمله واردات کالاها و خدمات، اشاره دارد. این فرآیند به ویژه در کشورهایی که با محدودیت های ارزی و تحریم ها مواجه هستند، اهمیت ویژه ای پیدا می کند. در این سیستم، بانک مرکزی یا نهادهای مرتبط ارز را بر اساس نیازهای اقتصادی و تجاری کشور به بخش های مختلف تخصیص می دهند. این تخصیص بر اساس اولویت های اقتصادی، استراتژیک و سیاست های کلان کشور انجام می شود.

تخصیص ارز شامل تنظیم و نظارت بر نحوه استفاده از منابع ارزی، تخصیص ارز به واردکنندگان بر اساس نیازهای مشخص و تعیین میزان ارزی است که به هر بخش اختصاص می یابد. این فرآیند به طور مستقیم بر قیمت کالاها و خدمات داخلی، واردات و صادرات و در نهایت، بر تعادل تجاری کشور تاثیر می گذارد.

بر خلاف تامین ارز که به روش های به دست آوردن ارز خارجی از منابع مختلف معطوف است، تخصیص ارز به تعیین چگونگی استفاده از این منابع محدود می پردازد. به طور کلی، تخصیص ارز و تامین ارز هر دو اجزای حیاتی در مدیریت اقتصاد کلان هستند، اما نقش و تاثیرات متفاوتی در ثبات اقتصادی و تجاری کشور دارند.

منظور از تامین ارز چیست؟

تامین ارز به فرآیندهایی اطلاق می شود که هدف آن ها فراهم کردن منابع ارزی برای نیازهای اقتصادی کشور است. این منابع ارزی می توانند از چندین منبع مختلف تامین شوند، از جمله درآمدهای حاصل از صادرات کالاها و خدمات، سرمایه گذاری های خارجی، وام های بین المللی و انتقالات مالی از خارج. منشا ارز در اینجا به طور مستقیم با منابع خارجی که از آن ها تامین می شود، مرتبط است. تامین ارز به ویژه در کشورهایی که با کمبود ارز مواجه اند یا در شرایط تحریمی قرار دارند، اهمیت زیادی دارد.

در این فرآیند، دولت و نهادهای مالی مسئول باید راهکارهایی را برای جذب و مدیریت منابع ارزی تدوین کنند تا نیازهای اقتصادی کشور به طور موثر تامین شود. این می تواند شامل مذاکره با کشورهای دیگر برای ایجاد توافقات مالی، جلب سرمایه گذاران خارجی، یا استفاده از تسهیلات مالی بین المللی باشد. تامین ارز در واقع به ایجاد جریان مالی از خارج به داخل کشور کمک می کند، که این امر می تواند بر نرخ ارز، تعادل پرداخت ها و وضعیت اقتصادی کلی کشور تأثیرگذار باشد.

تخصیص ارز و تأمین ارز هر دو بخش های حیاتی از مدیریت اقتصادی هستند که به طور مستقیم با یکدیگر مرتبط اند. در حالی که تامین ارز به تامین منابع ارزی جدید می پردازد، تخصیص ارز به نحوه استفاده و تخصیص این منابع برای نیازهای مختلف اقتصادی کشور مربوط می شود. شناخت دقیق این فرآیندها می تواند به بهبود مدیریت مالی و اقتصادی کشور کمک کند.

تفاوت های کلیدی بین تخصیص ارز و تامین ارز

تفاوت های کلیدی بین تخصیص ارز و تامین ارز

تفاوت های اساسی بین تخصیص ارز و تامین ارز عبارتند از:

فرآیندها و مراحل هر کدام

تخصیص ارز و تامین ارز هر دو مراحل اساسی در مدیریت منابع ارزی هستند، اما فرآیندهای متفاوتی را شامل می شوند. تخصیص ارز به معنای تعیین و اختصاص منابع ارزی موجود به بخش های مختلف اقتصادی است. در این فرآیند، بانک مرکزی یا نهادهای مالی تصمیم می گیرند که چه مقدار ارز به هر بخش اقتصادی، مانند واردات کالاها یا پروژه های سرمایه گذاری، اختصاص یابد. این تصمیمات بر اساس اولویت های اقتصادی و استراتژیک کشور اتخاذ می شود.

در مقابل، تامین ارز به فرآیند تامین منابع ارزی جدید از منابع مختلف مانند صادرات، سرمایه گذاری های خارجی، یا وام های بین المللی اشاره دارد. این فرآیند شامل تلاش برای جذب ارز از منابع خارجی و مدیریت جریان های مالی از خارج به داخل کشور است. تامین ارز نیاز به استراتژی های ویژه ای برای جذب و حفظ منابع ارزی دارد که می تواند شامل مذاکره با کشورهای دیگر یا تشویق به سرمایه گذاری های خارجی باشد.

تاثیرات اقتصادی و تجاری

تخصیص ارز و تامین ارز تاثیرات متفاوتی بر اقتصاد و تجارت کشور دارند. تخصیص ارز به طور مستقیم بر نحوه استفاده از منابع ارزی موجود تاثیر می گذارد و می تواند بر قیمت ها، تولید و واردات تاثیرگذار باشد. تصمیمات در این زمینه می توانند به افزایش یا کاهش عرضه کالاها و خدمات و بهبود یا بدتر شدن تعادل تجاری منجر شوند. به طور مثال، تخصیص ارز به واردات کالاهای اساسی می تواند به کاهش تورم کمک کند.

در عین حال، تامین ارز بر منابع ارزی کل کشور تاثیر می گذارد و می تواند بهبود وضعیت مالی کشور را تسهیل کند. افزایش منابع ارزی از طریق تامین ارز می تواند به تثبیت نرخ ارز و تقویت قدرت خرید کشور کمک کند. همچنین، تامین ارز می تواند به تسهیل تجارت خارجی و جذب سرمایه گذاری های جدید منجر شود که این امر به رشد اقتصادی و توسعه کشور کمک می کند.

تجربه های موفق و ناموفق

تجربه های موفق و ناموفق در تخصیص ارز و تامین ارز می توانند به روشن تر شدن تفاوت های کلیدی این دو مفهوم کمک کنند. به عنوان مثال، برخی کشورها با تخصیص مناسب ارز به بخش های کلیدی اقتصادی توانسته اند به بهبود شرایط اقتصادی و کنترل تورم کمک کنند. در این موارد، تخصیص دقیق ارز به واردات کالاهای اساسی و پروژه های توسعه ای تاثیرات مثبتی داشته است.

در مقابل، مشکلات در تامین ارز ممکن است منجر به بحران های اقتصادی و نوسانات شدید در نرخ ارز شود. برای مثال، کشورهایی که در جذب سرمایه گذاری های خارجی و تامین ارز از منابع بین المللی دچار مشکل بوده اند، ممکن است با مشکلات جدی در تامین نیازهای اقتصادی و تجاری خود مواجه شوند. تحلیل تجربیات موفق و ناموفق می تواند به ارائه راهکارهایی برای بهبود فرآیندهای تخصیص و تامین ارز کمک کند.

شرایط تخصیص ارز توسط بانک مرکزی

شرایط تخصیص ارز توسط بانک مرکزی

تخصیص ارز توسط بانک مرکزی که شامل روش هایی مانند حواله ارزی است و مستلزم رعایت مجموعه ای از الزامات و رویه های مشخص می باشد: مهمترین این الزامات به شرح زیر است:

  • مسدودیت تمدید گواهی: هنگام تمدید گواهی ثبت آماری، بانک باید اطمینان حاصل کند که گواهی ارز تخصیصی به درستی مسدود شده است. این اقدام به حفظ انسجام در تخصیص ارز کمک می کند.
  • درخواست خرید ارز: اگر متقاضی بخواهد ارز تخصیصی را از طریق بانک خریداری کند، بانک باید با رفع مسدودیت، نسبت به برداشت ارز اقدام نماید.
  • ابطال ثبت نام: در صورتی که گواهی ثبت به هر دلیلی باطل شود یا ارز به فرد تخصیص داده نشود، بانک موظف است درخواست لغو تخصیص ارز را ظرف هفت روز از زمان درخواست متقاضی انجام دهد. این مدت زمان به خروج ارز از تخصیص مرتبط است.
  • تمدید و تخصیص مجدد: اگر در فرآیند تخصیص ارز، متقاضی گواهی ارز تخصیصی را باطل کرده و درخواست تخصیص جدید از همان بانک داشته باشد، این اقدام به عنوان تمدید تخصیص اولیه محسوب می شود.

لازم به ذکر است که این شرایط به طور عمومی برای تخصیص ارز اعمال می شود، اما برخی استثنائات نیز وجود دارد. به عنوان مثال، تخصیص ارز برای تجهیزات دارویی و پزشکی تحت شرایط ویژه ای قرار دارد که به دلیل اهمیت ویژه این اقلام برای سلامت و رفاه عمومی، فرآیند تخصیص آنها ممکن است ساده تر و سریع تر انجام شود.

کلام آخر

تخصیص ارز و تامین ارز دو مفهوم اساسی در مدیریت مالی کشورها هستند. تامین ارز به فرآیند به دست آوردن منابع ارزی از منابع مختلف مانند صادرات و وام های بین المللی اشاره دارد. این فرآیند به ایجاد جریان ارز جدید کمک می کند و نقش مهمی در ثبات اقتصادی دارد. برعکس، تخصیص ارز مربوط به تخصیص منابع ارزی موجود به بخش های مختلف اقتصاد است. این فرآیند توسط بانک مرکزی انجام می شود و شامل تصمیم گیری درباره استفاده از ارز برای واردات یا پروژه های خاص است.