ترخیص کالا, مفاهیم تجارت

روش های ارسال بسته پستی به خارج از کشور و نحوه محاسبه هزینه آن

ارسال بسته به خارج از طریق پست بین المللی

ارسال بسته به خارج از کشور با پست بین المللی صورت می گیرد. از طریق سرویس پست بین المللی می توانید انواع نامه، مدارک و کالا را به نقاط مختلف دنیا ارسال کنید. در این مقاله در رابطه با نحوه ارسال بسته به خارج از کشور، انواع روش های ارسال بسته پستی، موارد مجاز و غیر مجاز برای ارسال و همچنین هزینه ارسال بسته پستی بین المللی توضیح می دهیم.

ارسال بسته به خارج از کشور با استفاده از خدمات پست بین المللی

گاهی اوقات نیاز به این داریم که مدارک یا کالایی را به خارج از کشور ارسال کنیم؛ در این شرایط اگر وزن بار زیاد نباشد، می توان از خدمات پست بین المللی استفاده کرد. روش ارسال پستی، از مطمئن ترین و سریع ترین راه های ارسال بسته در داخل یا خارج از کشور است. اینکه چه زمانی باید برای جابجا کردن کالاهایمان سراغ پست خارج از کشور برویم، یک سوال اساسی است؛ ارسال بسته به خارج از کشور در شرایطی که سرعت رسیدن بسته برای شما اهمیت دارد، کاربردی است.

مدت زمان رسیدن بسته برای کشورهای مختلف فرق دارد؛ مثلا ارسال بسته به استرالیا 7 تا 10 روزه انجام می شود. همچنین ارسال بار به دبی 1 تا 2 روز زمان می برد. ارسال پستی برای زمان هایی مناسب است که حجم و وزن بار شما کم باشد. در صورتی که وزن بار شما بیش از 5 کیلوگرم است، هزینه پست بین المللی تقریبا زیاد است.

کالاهایی که از طریق پست ارسال می شوند قابل ردیابی هستند. در این روش ارسال بسته، می توانید هر لحظه وضعیت بسته تان را چک کنید. بسته بندی حرفه ای یکی دیگر از مزیت های ارسال بسته با پست بین المللی است.

با توجه به عضويت جمهوري اسلامي ايران در اتحاديه پستي جهاني، امكان ارايه خدمات پستي خارجی فراهم است. از این سرویس می توانید برای ارسال نامه، كارت پستال، اوراق چاپي و مطبوعات، مرسولات نابينايان، كيسه M و بسته كوچك استفاده کنید. همچنین برای ارسال بسته پستی به خارج از کشور می توانید از شرکت های خصوصی پست بین المللی کمک بگیرید. شرکت های خصوصی مختلفی وجود دارند که با جستجو کردن در اینترنت می توانید با اطلاعات آن ها و نوع خدمات دهی شان آشنا شوید و کیفیت ارسال کالا و ارسال بار به مقصد، نحوه رهگیری مرسولات توسط مشتری، سرعت و قیمت آن ها را با یکدیگر مقایسه کنید.

 

ارسال بسته به خارج توسط پست بین المللی

در پست بین المللی، بسته های پستی با سرعت بالا و زمانبندی دقیقی به مقصد می رسند.

نحوه ارسال بسته به خارج از کشور

برای ارسال بسته به خارج از کشور، باید چند گام مهم را طی کنید:

  • قبل از هرچیزی بررسی کنید که آیا امکان ارسال بسته پستی از ایران به مقصد مورد نظر شما وجود دارد؟
  • در صورتی که ارسال به مقصد مورد نظر شما امکان پذیر است، باید ابعاد بسته و وزن بسته را جهت تعیین هزینه تقریبی محاسبه کنید.
  • در صورتی که شما کالایی غیر از نامه ارسال می کنید، به فرم گمرکی برای بار نیاز دارید. پر کردن فرم گمرکی توسط خودتان یا شرکتی که به آن مراجعه کرده اید صورت می گیرد.
  • بسته بندی کالا مرحله مهم بعدی برای ارسال بسته به خارج است. برای ارسال کالا از بسته بندی استفاده کنید که به هیچ وجه به بارتان آسیبی نرسد. بسته بندی باید در برابر ضربه و خراش مقاوم باشد.
  • اطلاعات ارسال از جمله کد پستی و آدرس گیرنده را با دقت وارد کنید.

بعد از انجام مراحل فوق و ارسال بسته به خارج، می توانید وضعیت بسته را پیگیری کنید. برای این کار باید شماره مرسوله که در زمان تحویل بار به شما داده اند را حفظ و نگهداری کنید. برای پیگیری وضعیت بسته می توانید با شرکتی که توسط آن بسته را پست کرده اید تماس بگیرید. مراجعه به سامانه رهگیری مرسولات پستی، روش دیگری برای مشاهده وضعیت بسته ارسالی است. برای پیگیری بسته در سایت، نیاز به وارد کردن کد مرسوله دارید.

انواع روش های پست مرسوله به خارج از کشور

پست و ارسال مرسوله به خارج از کشور، از طریق روش های مختلفی امکان پذیر می باشد. اشخاص، می توانند با توجه به نوع مرسوله خود و شرایط لازم، جهت ارسال مرسوله به خارج از کشور، یکی از انواع سرویس های پستی خارج از کشور را انتخاب نموده و از طریق آن، اقدام به پست کردن مرسوله پستی مد نظر خود کنند.

روش هایی که معرفی می کنیم، الزاما در تمامی شرکت های بین المللی پست ارائه نمی شوند. هر شرکتی بسته به شرایط و امکاناتش، چند مورد از این روش های پستی را ارائه می دهد.

  • DTD: در روش DOOR TO DOOR بسته از درب منزل فرد فرستنده دریافت شده و درب منزل گیرنده تحویل داده می شود. این روش، بهترین و امن ترین روش برای ارسال مرسوله پستی است؛ اما با توجه به افزایش خدمات در این سرویس، قیمت استفاده از این سرویس، کمی بالاتر است.
  • ATD: در این روش، مرسوله پستی از فرودگاه مبدا دریافت می شود و به درب منزل فرد گیرنده ارسال می شود.
  • DTA: در روش DTA، مرسوله پستی از درب منزل فرستنده دریافت می شود و به فرودگاه مقصد فرد گیرنده ارسال می شود.
  • ATA: در این روش مرسوله پستی از فرودگاه کشور مبدا توسط فرستنده ارسال می شود و فرد گیرنده، مرسوله پستی را از فرودگاه مقصد دریافت می نماید.
  • DDP: در این روش، محل تحویل مرسوله های پستی، در مکان خرید است و خدمات مختلفی، مانند باربری و تحویل به کشور مقصد و ترخیص کالا نیز ارائه می شود.
روش ارسال بسته پستی به خارج در روش Door to Door

در روش DOOR TO DOOR بسته از درب منزل فرد فرستنده دریافت شده و درب منزل گیرنده تحویل داده می شود. با توجه به افزایش خدمات در این سرویس، قیمت استفاده از این سرویس، کمی بالاتر است.

تعرفه پست به خارج از کشور

تعرفه پست به خارج از کشور مبلغ ثابتی نیست. هزینه پست بین المللی بسته به عوامل مختلفی، متغیر است. وزن جرمی بسته، وزن حجمی بسته (ابعاد بسته)، فاصله کشور مبدا و نوع سرویس ارسال بسته، در تعیین هزینه پست موثرند. در نهایت هزینه پست به ریال به شما اعلام می شود و شما شما هزینه ریالی را به شماره حساب اعلام شده واریز می کنید. پس از تایید نهایی، یک کد رهگیری (track number) به شما داده شده و بار شما ارسال می شود.
اگر می خواهید نمونه ای از هزینه های پست بین المللی را بدانید، برای مثال هزینه پست به کانادا در سال 1401 بطور تقریبی برای یک بسته با وزن 2.5 کیلوگرم، بین 1.5 تا 4 میلیون تومان می شود.

کالاهای غیرمجاز پستی

طبق قوانین هر کشوری، ارسال برخی کالاها به خارج از کشور ممنوع بوده و در صورت اقدام شما، از ارسال بسته تان جلوگیری می شود. این موضوع در صادرات کالا به خارج از کشور نیز صدق می کند. لیست کالاهای ممنوعه صادراتی هر سال از طرف نهادهای دولتی مشخص می شود و تجار بر همین اساس، به تجارت کالاهای مجاز می پردازند.

توجه داشته باشید که برای ارسال بسته به خارج از کشور، بسته پستی باید در هر دو کشور فرستنده و گیرنده مورد تایید قرار بگیرد. یعنی در صورتی که کالای ارسالی شما، جزو کالاهای ممنوعه وارداتی در کشور مقصد باشد، باز هم امکان ارسال وجود ندارد.

قبل از ارسال بسته به خارج، درباره مجاز یا غیرمجاز بودن ارسال آن تحقیق کنید. برخی از کالای غیرمجاز پستی در ایران عبارتند از:

  • انواع مواد مخدر
  • نوشیدنی های الکلی
  • جوهر و لوازم جوهری
  • کتاب های قدیمی، خطی و لوازم عتیقه
  • پول نقد، چک، سفته و موارد مشابه
  • دستگاه های الکترونیکی با باتری های لیتیومی (تلفن همراه، دوربین دیجیتال، لپتاپ و…)
  • ترقه، مواد منفجره، اسلحه و مهمات
  • زباله های پزشکی (سوزن آلوده، باند، پانسمان)
  • اشیای تیز یا هر چیزی که امکان آسیب رساندن داشته باشد.
  • مواد خطرناک برای محیط زیست
  • واکسن
  • و…

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *